Love Book Diary

 ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΛΙΜΗΤΣΙΟΣ:ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΙΣΣΗ Έχω την χαρά να συνομιλώ με τον συγγραφέα, ηθοποιό και πολυτάλαντο  κ. Θεόδωρο Λιμήτσιο για το βιβλίο του ''ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΣΟΥ''. Το βιβλίο σας κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα και εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Θα ξεκινήσω την συζήτηση μας με μία έκφραση που μου έκανε εντύπωση κατά την διάρκεια της ανάγνωση ‘’Όποιου του μέλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνει’’. Θα ήθελα να μου πείτε την άποψη σας. Με αυτή την παροιμία μεγάλωσα. Την άκουγα από τους παππούδες στο χωριό. Θυμάμαι πως τότε είχανε συμβεί κάποια σοβαρά ατυχήματα σε κάποιους και μόλις μαθαίνανε ότι τελικά είναι ακόμα ζωντανοί πάντα λέγανε: «Ε, όποιου του μέλει να πνιγεί…». Τελικά ίσως να είχανε και δίκιο. Τα δυο βιβλία σας η ‘’Μαρουσώ’’ και ‘’Το γέλιο σου’’ αποδεικνύουν ότι η μοίρα ορίζει την ζωή των ανθρώπων. Η ανθρώπινη επιλογή πόσο καθοριστική είναι εντέλει στην πορεία ενός ανθρώπου και πόσο σημαντικός είναι ο από μηχανής θεός που βοηθάει την τελευτα

  ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΕ- ΠΟΡΤΟ ΛΕΟΝΕ Το ταξίδι: Ψαρά-Ερέτρια-Χαλκίδα-Αθήνα-Πειραιά από το 1824 έως το 1899 Τι γεύση έχει το πότο; Τη γεύση του έρωτα στην αρχή,της αμαρτίας στο τέλος.Γιατί η πρώτη γουλιά είναι πάντα ένα ξάφνιασμα,όπως ξάφνιασμα είναι κι ο έρωτας ,όσες φορές κι αν τον έχεις νιώσει… Στη δεύτερη γουλιά όλα δυναμώνουν,γίνονται απανωτές εκρήξεις στον ουρανίσκο,στο αίμα κυκλοφορεί μια φλόγα που μόνο στα δευτερόλεπτα της ύψιστης ηδονής αισθάνεσαι… Στην τρίτη ξέρεις πως θα είσαι για πάντα αφοσιωμένος σ'αυτό το Ποτό,όπως και στον έρωτα πάντα θα αποζητάς αυτό που σε βγάζει από τον εαυτό σου……Ετσι ποτέ δεν ησυχάζεις,δεν ηρεμείς,το θέλεις πάλι και πάλι όπως την αμαρτία.Που όσο κι αν την απωθείς,δεν μπορείς να ξεχάσεις πόση γλύκα έχει Η Μαίρη Κόντζογλου είναι η συγγραφέας της εξαιρετικής διλογίας ΣΚΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑΦΙ & ΠΟΡΤΟ ΛΕΟΝΕ. Πάρα πολλές φορές βιβλιόφιλοι μου είχαν αναφέρει να διαβάσω βιβλία της γιατί θα μου αρέσουν και έτσι το είχα πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Το

  Το 1 ο βιβλίο της σειράς Δύο Ποταμοί ονομάζεται ‘’ Άλμπατρος’’, ένας τίτλος ο οποίος εμπνέεται πάντα από τους βασιλιάδες του ουρανού. Πολλοί δημιουργοί έχουν στηρίξει τα έργα τους στο συγκεκριμένο είδος θαλασσοπούλι όπου οι ναυτικοί θεωρούν τον φόνο τους γρουσουζιά. Στο συγκεκριμένο βιβλίο μπορεί να μην έχουμε ναυτικούς αλλά το πτώμα που βρίσκεται στην παραλία κοντά στο σπίτι του Αστυνομικού που θα ερευνήσει την υπόθεση έχει ένα τατουάζ από ένα Άλμπατρος στο λαιμό του. Είναι ένα τατουάζ που μπορεί να έχει αντικαταστήσει έναν σταυρό, αλλά μπορεί να είχε δημιουργηθεί για την κακοτυχία που είχε το θύμα μέχρι να έρθει η στιγμή να σβηστεί από το σώμα του…. Αλλά δεν   πρόλαβε!!!! Έμειναν σιωπηλοί για λίγο. Έξω τα κύματα έσκαγαν στην αμμουδιά και οι γλάροι έκρωζαν. Η Ann Cleeves είναι μέλος της ομάδας ‘’ Murder Squad ’’ που απαρτίζεται από έξι συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων και έχει στόχο την προώθηση του συγκεκριμένου είδους. Οι λάτρεις του Αστυνομικού μυθιστορήματος θα απολ

  Εμείς, τα αποδημητικά πουλιά που έμειναν σε μία από τις δύο όχθες, αλλά απέναντι από τους αγαπημένους μας!!!      Το βιβλίο ΄΄Δέσποινα, μάτια μου είναι ένα νοσταλγικό ταξίδι για μια έντονη ιστορική στιγμή που έλαβε χώρα στις αρχές του 20 ου αιώνα (το1923).Η ανταλλαγή των πληθυσμών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία λόγω Θρησκεύματος. Το ιδιαίτερα αγαπητό του συγκεκριμένου βιβλίου είναι ότι η ιστορία ξεδιπλώνεται μέσα από τα μάτια ενός μικρού παιδιού που γεννήθηκε στην Ελλάδα από πατέρα Τούρκο και μητέρα Ελληνίδα. Τα μάτια και η ψυχή ενός παιδιού είναι ότι πιο ιερό και αγνό υπάρχει στην ζωή . Η χαρά του, η αγάπη του, η ξεγνοιασιά του, οι σκανταλιές του, ο φόβος του, η λαχτάρα του   παρουσιάζονται στον αναγνώστη τόσο όμορφα και γλυκά από την πένα της Γιασεμίν Οζέκ που δεν γίνεται να μην αγαπήσεις αυτό το βιβλίο. Ναι, είναι ένα αγνό, τρυφερό βιβλίο γεμάτο αναμνήσεις!      Όλο το βιβλίο είναι σαν ένα γλυκό ζαχαρωτό, ίσως γιατί η γραφή του μυρίζει μία αγνότητα, μία γλύκα και μία τρυ