Love Book Diary

  Η ‘’ αλυσίδα γυναικών ‘’ είναι ένα βιβλίο αγαπησιάρικο και απολαυστικό. Η ιστορία του αναδεικνύει και δένει σφιχτά τον ομφάλιο λώρο των γυναικών μιας οικογένειας μέσα στον χρόνο. Έναν λώρο που είναι βρώμικος από αίματα αλλά ξεπλένεται από την αντοχή και την ανοχή των γυναικών. Γυναίκες όμορφες, δυναμικές, ευαίσθητες συνάμα δίνουν την σκυτάλη η μία στην άλλη για να προχωρήσουν , να εξελιχθούν και να διδαχθούν από τις εμπειρίες τους.. Οι παλιότερες δίνουν στοιχεία στις νεότερες γυναίκες, δίνουν τα λάθη τους και έτσι η αλυσίδα της οικογενειακής ιστορίας περνάει από γενιά σε γενιά.        Ποια είναι όμως αυτή που κρατάει το μαντήλι και σέρνει τον χορό πιο δεξιοτεχνικά; Ποια είναι αυτή που γνωρίζει καλύτερα τα βήματα; Η κάθε μία το κρατάει σφιχτά στο χέρι της και με τον χαρακτήρα της και με τις συνθήκες που ζει το έχει ψηλά προσπαθώντας να το ανεμίζει αποχαιρετώντας τις κακοτοπιές   που δέχεται στην οικογενειακή της ζωή.. Το μαντήλι θα έπρεπε να ήταν λευκό!! Όταν ο κρίκος της αλυσίδας

  ΤΙ ΑΠΟΜΕΝΕΙ ΑΠ΄ΤΗ ΦΩΤΙΑ είναι ένα βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο   και ανήκει στην αγαπημένη μου σειρά: Ελληνική Πεζογραφία που η υπεύθυνη είναι η κυρία Ελένη Μπούρα. Ακόμη ένα μικρό διαμαντάκι   ήρθε να με ταξιδέψει σε ένα κόσμο παράλογο όσο και ειλικρινή μπορεί να είναι συνάμα. Στο ερώτημα που απευθύνω στον εαυτό μου ως αναγνώστρια, τι απομένει απ΄τη φωτιά τελικά; η πρώτη αυθόρμητη απάντηση που μου έρχεται στο μυαλό είναι ένα τίποτα, ένα καρβουνιασμένο τοπίο που το αντικρίζεις με υγρά μάτια και ο αναστεναγμός σου είναι τόσο υπόκωφος που δεν χρειάζεται να σε κοιτάξει κάποιος στα μάτια για να νιώσει τον πόνο σου και την ανατριχίλα σου. Στο τέλος όμως μένει η ψυχή σου να παλεύει.  Θα επιθυμείς να έρθει η ελπίδα που αναζητείς για ένα καλύτερο αύριο να σε χαϊδέψει στο μάγουλο, να σε λυτρώσει και να σε πάρει μαζί της, αρκεί πραγματικά να έχεις την θέληση να ζήσεις σε αυτόν τον άπονο ντουνιά. Βλέπεις οι σπόροι απ΄ όσα περνάμε, θέλουμε δε θέλουμε, φυτρώνουν βαθειά

 ΣΟΦΙΑ ΣΙΓΑΛΑ: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΙΣΣΗ Έχω την χαρά να συνομιλώ με μια γυναίκα αναγνώστρια που την εκτιμώ πολύ για την δουλειά της, αφού κινητήριος δύναμή της είναι η αγάπη της για τη Λογοτεχνία και έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να την γνωρίσω λίγο καλύτερα, όπως και εσείς!!! Πριν ξεκινήσουμε την συζήτηση μας πες μας λίγα λόγια για εσένα για να σε μάθει το αναγνωστικό κοινό μας . Παρασκευή μου, πρώτα απ’ όλα, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου γι’ αυτό το ξαφνικό κάλεσμα. Να σου πω επίσης πως νιώθω λιγάκι αμήχανα, μιας και συνήθως κάνω εγώ ερωτήσεις, αλλά πιστεύω πως θα τα καταφέρω και στον ρόλο αυτό. Λοιπόν, δε βρίσκομαι πολύ καιρό στον χώρο του διαδικτύου, αλλά τα βιβλία και η ανάγνωση είναι για μένα μάλλον τρόπος ζωής εδώ και πάρα μα πάρα πολλά χρόνια. Κάνω επιμέλειες σε λογοτεχνικά κείμενα, διαβάζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, αγαπώ πολύ τις λέξεις και νιώθω υπέροχα που έχω μπει σε έναν χώρο που μπορώ να επικοινωνήσω με άλλους ανθρώπους που αγαπούν όσα

  Η επαφή μου με το έργο του κύριου Παναγιωτόπουλου ‘’ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑ’’ ήταν μοναδική. Ήταν από τα πιο όμορφα αναγνωστικά ταξίδια που είχα μέχρι τώρα όσον αφορά το 2022. Υπάρχουν βιβλία που με κλειδώνουν μέσα στις σελίδες τους και μέσα στην ιστορία τους μόνο και μόνο από την γραφή του δημιουργού. Η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας και ο τρόπος   που παίζει με το Ελληνικό αλφάβητο, μου αποδεικνύει ακόμη μία φορά πόσο όμορφη είναι η Ελληνική μας γλώσσα και πόσες υπέροχες λέξεις έχουμε που δεν χρησιμοποιούμαι πλέον. Λόγος και Τέχνη λοιπόν μαζί!! Οι άνθρωποι που εκπαιδεύτηκαν να χρησιμοποιούν δεξιοτεχνικά την γραφή μας και να δημιουργούν τις πύλες κάτω από τις οποίες θα περάσουν οι αναγνωστικοί ταξιδιώτες τους θεωρώ άρχοντες και για αυτό υποκλίνομαι.   Ο κύριος Παναγιωτόπουλος προτιμάει την καθαρεύουσα   για να αναπτύξει το έργο του, ίσως για να ταυτίσει ολοκληρωτικά τον πρωταγωνιστή με την εποχή του. Η σύνταξη των προτάσεων   και ο συνδυασμός των λέξεων είναι αξιοζήλευτος. Μπορώ να πω μ