Βιβλίο: Σου γράφω από την κοιλιά του κτήνους
Το 2022 ο Μίνως Ευσταθιάδης παίρνει άδεια εισόδου στη φυλακή υψίστης ασφαλείας του Στράουμπινγκ στη Γερμανία για να συναντήσει έναν κρατούμενο, καταδικασμένο σε ισόβια. Η συνέντευξη ολοκληρώνεται αλλά κατά τη διάρκεια της αρχίζει να αποκαλύπτεται μια διαφορετική και άγνωστη υπόθεση.
Ο απόλυτος τρόμος είναι ο ΤΥΜΠΑΝΙΣΤΗΣ…
Υπάρχει ένας φονιάς στον δρόμο…. Η πρώτη πρόταση του βιβλίου στην κυριολεξία
σε αρπάζει από το σβέρκο καθηλώνοντας σε,
καθώς τα τύμπανα αντηχούν παντού. Μια προσωπική στιγμή μπορεί να διακοπεί από
ΚΙΝΔΥΝΟ. Συνεχίζεις την ανάγνωση και αναρωτιέσαι τι συμβαίνει, ποιος είναι ο
κεντρικός ήρωας; Πως συνδέονται τα γεγονότα, πως τα στοιχεία της αφήγησης; Και
αν δεν γνωρίζεις σε ενημερώνω ότι θα διαβάσεις δυο πραγματικές εγκληματικές
ιστορίες μέσα από μια αποστασιοποιημένη γραφή, όσο μπορεί να είναι βεβαίως για
να μη κατευθύνει τον αναγνώστη.
Διαβάζοντας το βιβλίο Σου γράφω από την κοιλιά του κτήνους μου
δημιουργήθηκε η ανάγκη να γράψω τι ένοιωσα εγώ ως αναγνώστρια. Δεν είναι το
βιβλίο που θα σου δημιουργήσει αισθητική απόλαυση και συγκίνηση παρόλο που
συγκαταλέγεται σε μια κατηγορία που θεωρητικά δεν έχει τη δυνατότητα αυτή. Ομως, θεωρώ ότι πάντα θα υπάρχουν βιβλία που θα σου μένουν αξέχαστα και θα καταφέρνουν να σε κατακτούν ανεξαρτήτου είδους!
Εδώ η αφήγηση σε κρατάει σε απόσταση και μέσα από μια λιτή γραφή αντιλαμβάνεσαι
την οπτική γωνία των γεγονότων που επηρεάζουν τις ανθρώπινες ζωές. Ίσως το
σημαντικότερο στοιχείο του συγκεκριμένου βιβλίου είναι η θύμηση και το μη
λησμονείς. Η μνήμη διαμορφώνει τη σκέψη, τη νοοτροπία, την προσωπικότητά.
Ουσιαστικά, η μνήμη έρχεται στο προσκήνιο όποτε την ανακαλούμε και είναι
αναγκαίο ,για να μας αφυπνίζει. Από την άλλη πλευρά η αλήθεια πάντα κρύβεται στα στοιχεία που ξεπερνούν το γεγονός! Μπορώ
να πω με σιγουριά ότι με προβλημάτισε το βιβλίο, μου δημιουργήθηκε ένα συναίσθημα
αγωνίας και φόβου για τη δικαιοσύνη και για το ανθρώπινο φονικό
ένστικτο ή πάθος που υποβόσκει σε κάποιους.
Το βιβλίο σίγουρα προκαλεί την περιέργεια του αναγνώστη, επειδή όπως αναφέραμε στηρίζεται σε πραγματικά εγκλήματα τα οποία ανέκαθεν ερέθιζαν το ανθρώπινο ενδιαφέρον. Όμως το αξιοσημείωτο εδώ είναι ότι σε προβληματίζουν στο αν το δικαστικό και σωφρονιστικό σύστημα της Γερμανίας (κτήνος) είναι φερέγγυο τελικά. Πραγματικά αναρωτιέμαι αν το σημαντικότερο για να καταδικαστεί κάποιος είναι να στοιχεία ή οι ενδείξεις.
Ευεργετική δύναμη η αλήθεια!
Στο σου γράφω από την κοιλιά του κτήνους, ο συγγραφέας έχει σκιαγραφήσει
διακριτικά την αθωότητα του κατηγορούμενου; Ίσως! Ως αναγνώστρια
αμφιταλαντεύτηκα πραγματικά ΑΝ ήταν! Άρα έβαλε στο μυαλό μου το σποράκι του ο
Μίνως Ευσταθιάδης.
Στο βιβλίο γίνεται αναφορά για τον κρατούμενο Φρέντι Τάλας, ο οποίος έχει περάσει 16 χρόνια σε φυλακή υψίστης ασφαλείας. Ο Φρέντι Τάλας δηλώνει ότι είναι αθώος! Το ερώτημα είναι: Έχει διαπράξει το έγκλημα; Είναι θύμα μιας πλεκτάνης; Πως μπορεί να συνδέεται η εξαφάνιση ενός κοριτσιού της Ούρσουλα Χέρμαν ,το 1981 στο δάσος της βαυαρικής λίμνης Άμερ με τη δολοφονία μιας γυναίκας, της θεία του Τάλας στο πολυτελές ρετιρέ της, στο κέντρο του Μονάχου το 2006; Μέσα από αυτά τα δυο ασύνδετα εγκλήματα παρατηρείς την επιβεβαιωμένη αντίληψη πως το έγκλημα αναμφισβήτητα επηρεάζει τις ζωές των ανθρώπων που σχετίζονται με αυτό. Και έτσι ένα σύντομο άρθρο για τη δολοφονία της θείας του Τάλας οδήγησε τον συγγραφέα στο ταξίδι του στις φυλακές με μια δυναμική πρώτη επαφή με τον κρατούμενο όπου τελικά στην έξοδό του από αυτές, ενημερώθηκε και για το δεύτερο έγκλημα.
Η πιο ανεξίτηλη σφραγίδα είναι το DNA.
Το βιβλίο ανοίγει ένα παράθυρο στο
κόσμο του εγκλήματος, τονίζοντας πως το κράτος και τα Μ.Μ.Ε διαμορφώνουν την
κοινή γνώμη και αυτό είναι ακόμη ενα συγκλονιστικό σημείο για εμένα. Η αναζήτηση
ενός ενόχου σε σχέση με την αναζήτηση του πραγματικού δράστη βάση στοιχείων
είναι ο τρόμος και ο παραλογισμός που θα
βιώσει όποιος διαβάσει την ιστορία. Μία πραγματική ιστορία με δυο εγκλήματα αληθινά, που μοιάζουν με
μυθοπλασία.
Επίσης το αξιοθαύμαστο σε αυτό το βιβλίο είναι η έρευνα. Ο Μίνως Ευσταθιάδης διακριτικά άνοιξε το κουτί της Πανδώρας, μετατράπηκε σε ερευνητή, δημοσιογράφο, έκανε ενδελεχή έρευνα, συνάντησε τον κρατούμενο, προσπάθησε να προσεγγίσει την ψυχοσύνθεση του, γιατί απλά η υπόθεση του τον ευαισθητοποίησε. Επίσης συνάντησε ανθρώπους που επέλεξαν τη σιωπή λόγω φόβου, αντί να ανοίξουν τα στόματα τους και να μιλήσουν. Φυσικά και στη Γερμανία αντιμετώπισε σοβαρή γραφειοκρατία, παρακολούθησε όλα τα στοιχεία ταξιδεύοντας δια μέσων των έγγραφων στο παρελθόν, αφουγκράστηκε τον ήχο σε σημεία όπου οι ψυχές δεν παύουν να ηρεμούν, δένοντας τα ντοκουμέντα με τη φαντασία όπου ήταν απαραίτητο. Το βιβλίο είναι ένα ταξίδι όπου φωτίζει σκοτεινά σημεία της κοινωνίας της Γερμανίας. Το τεκμήριο της αθωότητας ή η περίπτωση αμφιβολίας δεν αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα σε αυτή την περίπτωση. Όλες όμως οι περίεργες υποθέσεις συγκλονίσουν. Γι ΄ αυτό σας το προτείνω!!
Οι νεκροί δεν ησυχάζουν!
ΒΙΒΛΙΟ: ΣΟΥ ΓΡΑΦΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΤΗΝΟΥΣ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ : ΜΙΝΩΣ ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
BETA READER : ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΙΣΣΗ
Μίνως Ευσταθιάδης
Περιγραφή
Το 2022 ο Μίνως Ευσταθιάδης παίρνει άδεια εισόδου στη φυλακή υψίστης ασφαλείας του Στράουμπινγκ στη Γερμανία για να συναντήσει έναν κρατούμενο, καταδικασμένο σε ισόβια.
Η συνέντευξη ολοκληρώνεται, αλλά κατά τη διάρκειά της αρχίζει να αποκαλύπτεται μια διαφορετική και άγνωστη υπόθεση.
Πώς μπορεί να συνδέεται η εξαφάνιση ενός κοριτσιού το 1981 στο δάσος της βαυαρικής λίμνης Άμερ με τη δολοφονία μιας γυναίκας στο πολυτελές ρετιρέ της, στο κέντρο του Μονάχου το 2006; Ο κατάδικος μεταμορφώνεται σε αφηγητή και ο συγγραφέας σε ερευνητή. Ή μήπως σε πραγματικό μάρτυρα;
Ο Φρέντερικ Τάλας στεκόταν πίσω από μια παλιά, μισοσκουριασμένη πύλη, στην οποία δεν υπήρχε φρουρός, και με παρατηρούσε. Αντικειμενικά, οι παλιές φωτογραφίες στο διαδίκτυο δεν θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αναγνώρισή του. Ο άντρας που μου έσφιξε το χέρι ελάχιστα έμοιαζε με εκείνον τον νεαρό του παρελθόντος.
«Σε περίμενα νωρίτερα» μου είπε.
«Ήταν δύσκολο πρωί. Όλα πήγαν στραβά».
«Έτσι γίνεται συνήθως. Έλα μαζί μου».
Iπποκράτους 118,
Τ.Κ. 114 72 Αθήνα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου