ΒΙΒΛΙΟ: ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΔΕΝΤΡΩΝ

 

Το νησί των χαμένων δέντρων, το νησί της Αφροδίτης, το καταπράσινο κάποτε νησί έρχεται να το αγκαλιάσει η Ελίφ Σαφάκ με μια προσέγγιση διαφορετική από ότι έχω συνηθίσει μέχρι τώρα. Το νησί είναι η Κύπρος, η πρωτεύουσα η Λευκωσία που είναι ίσως και η μοναδική διαιρεμένη πρωτεύουσα σε όλο τον κόσμο. Το αγαπάει το νησί είμαι σίγουρη. Το πονάει το νησί γι΄αυτό θέλει να το αναδείξει μέσα από τα μάτια μιας Συκιάς, μέσα από ένα πηγάδι που στο πάτο του υπάρχει ένα ρολόι τσέπης που άλλοτε χτυπούσε σε ρυθμούς αγάπης και ευημερίας αλαβάστρινων εποχών. Όταν θα διαβάσεις το βιβλίο θα κοιτάς τα δέντρα με μια διαφορετική ματιά, ειδικά τη Συκιά που ευδοκιμεί στη Μεσόγειο, ίσως και να κοιτάς και τα παλιά πηγάδια με αλλαγμένη αντίληψη, ίσως και τα πουλιά, ίσως να σκέφτεσαι όπως εγώ.

Με μια απλή, μεστή αλλά καθηλωτική γραφή η Σαφάκ με οδήγησε σε ένα ταξίδι του χθες και του σήμερα, σε ένα ταξίδι που καλύπτει τις αποστάσεις ανάμεσα στη Κύπρο και την Αγγλία, αποστάσεις πόνου γιατί δυστυχώς η ιστορία έχει καταγραφεί με μελανά χρώματα. Η γεύση που σου αφήνει ο τρόπος έκφρασής της όμως είναι ότι προσπαθεί να αναφερθεί στην πραγματικότητα όπως είναι και όχι όπως θα επιθυμούσε ή φαντάζεται. Δεν φαίνεται να παραποιεί σε πρώτη φάση τα γεγονότα χωρίς να έχω κάνει παραπάνω έρευνα επί του θέματος. Το γεγονός ότι έχει ένα δέντρο, όπως είναι η Συκιά να μιλάει, να αισθάνεται και να θέλει να ερωτευτεί με κέρδισε. Ίσως είμαι από τους αναγνώστες που αγαπώ τις προσωποποιήσεις, όπως αγαπώ τις μεταφορές και τις παρομοιώσεις. Μου θυμίζουν λίγο τα παραμύθια και η γαλούχηση εκείνων των χρόνων είναι τεράστια ώστε να μην επηρεάζουν την ενήλικη ζωή.

    Μπορούμε οι άνθρωποι να είμαστε ανώτεροι από θρησκείες και εθνικισμούς; Ίσως περισσότερο σε σύγκριση με τα παλαιότερα χρόνια μέχρι να ανάψει μια σπίθα ώστε να εκδηλωθούμε και να κάψουμε μαζί με τα ξερά κλαδιά και τα χλωρά, τα δικά μας και του γείτονα. Το παρελθόν μας είναι ο καθρέφτης του σήμερα και πάντα η όψη μας θα είναι ίδια όταν τον αντικρίζουμε κάτω από διαφορετικές συνθήκες και αυτές είναι του πολέμου. Συνήθως οι μετανάστες α΄ γενιάς δεν μιλούν για ότι έχει συμβεί... μέχρι να έρθει η επόμενη και να αρχίσει να ψάχνει τις ρίζες της. Μάλλον είναι ο πόνος που προσπαθούν να κρύψουν οι ψυχές τους ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν σε έναν απάνθρωπο κόσμο πέρα από κάθε λογικής που οι μεγάλες δυνάμεις παίζουν στην σκακιέρα παιχνίδια προμελετημένα ήδη εδώ και χρόνια. Γνωρίζουν το αποτέλεσμα αλλά πρέπει πρώτα να ακινητοποιήσουν την ανθρώπινη σκέψη.

Όλοι οι άγνωστοι φόβοι είναι δεισιδαιμονίες που έχουν ριζώσει στην ψυχή μας σαν τις ρίζες των φυτών. Όλοι θα λαχταρούσαμε μια ανθισμένη γλυσίνα να μας αγκαλιάζει και να μας ταξιδεύει και εμείς να χαμογελούμε και να λέμε ότι να η ευτυχία είναι αυτή στα πιο απλά πράγματα, αλλά η ζωή είναι πιο πολύπλοκη. Το μόνο που πρέπει  να σκεφτείς είναι ότι όταν αντικρίζεις ένα δέντρο τι παρατηρείς;

 

    Τον κορμό του, τα φύλλα του ή το χώμα που σαν πάπλωμα καλύπτει τις ρίζες του; Εκεί ίσως συνειδητοποιήσεις αν αναζητάς την ελευθερία σου, την ασφάλεια σου ή την παράδοση σου. Το νησί των χαμένων δέντρων είναι η φωνή που αναζητά την αγάπη, η φωνή που τρέμει τον βίαιο χωρισμό, η φωνή που ουρλιάζει στην ιστορία και το κελάιδισμα της αναγκαστικής μετανάστευσης. Είναι η φωνή της Σαφάκ για έναν κόσμο που πόνεσε, για έναν κόσμο που χάθηκε και βυθίστηκε στη λήθη, είναι η φωνή που δεν αφήνει να ξεχάσεις γιατί όπως επιβίωσε ένα κλαδί συκιάς σε ένα αφιλόξενο, ξένο χώμα έτσι μπορείς και εσύ με πολύ αγάπη να συνεχίσεις να ζεις. Φτιάχνει γέφυρες με τη βοήθεια των πουλιών και της φύσης ώστε να ευαισθητοποιήσει κάθε αναγνώστη….. κάθε αναγνώστη που δεν ξεχνά!!!

Το φθάσιμο εκεί είν΄ο προορισμός σου

Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου…

Την Ιστορία της Κύπρου, τα γεγονότα του 74΄ και το άλυτο πρόβλημα της ποτέ δε τα διδάχθηκα στο σχολειό και πάντα ένιωθα ότι δεν πρέπει να μιλάμε γι ΄αυτό. Ένας περίεργος φόβος πάντα ζούσε στα σωθικά μου δεν ξέρω γιατί, ένιωθα κάτι περίεργο στην ατμόσφαιρα συνεχώς. Το επισκέφτηκα το νησί, είδα όσα έπρεπε να δω και μου επέτρεπαν. Ένιωθα να μην είμαι επιθυμητή όταν έλεγα ότι είμαι Ελληνίδα και παρατήρησα ότι η φύση είχε απογυμνωθεί, είχε χαθεί όπως και οι νεκροί της.

Σας παραθέτω το link ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Η Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοούμενους στην Κύπρο (ΔΕΑ) είναι ένα δικοινοτικό σώμα που ιδρύθηκε το 1981 από τους ηγέτες των Ελληνοκυπριακών και Τουρκοκυπριακών κοινοτήτων με τη συμμετοχή των Ηνωμένων Εθνών. Μετά από την κατάθεση της επίσημης λίστας των αγνοούμενων ατόμων, η αποστολή της ΔΕΑ είναι η ανάκτηση, ταυτοποίηση, και επιστροφή των λειψάνων στις οικογένειες των 2002 αγνοούμενων (492 Τουρκοκυπρίων και 1,510 Ελληνοκυπρίων) που αγνοούνται από τις διακοινοτικές συγκρούσεις του 1963-1964, καθώς και από τα γεγονότα του Ιουλίου του 1974.

ΒΙΒΛΙΟ: ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΔΕΝΤΡΩΝ ( Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ : ΕΛΙΦ ΣΑΦΑΚ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΡΙΑ: ΑΝΝΑ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΨΥΧΟΓΙΟΣ (https://www.psichogios.gr/el/)

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

ΕΛΙΦ ΣΑΦΑΚ

Η ΕΛΙΦ ΣΑΦΑΚ είναι βρετανοτουρκικής καταγωγής βραβευμένη συγγραφέας. Έχει εκδώσει 19 βιβλία, 12 από τα οποία είναι μυθιστορήματα. To πιο πρόσφατο μυθιστόρημά της, ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΔΕΝΤΡΩΝ, ήταν στη βραχεία λίστα για τα: Costa Award, British Book Awards, RSL Ondaatje Prize και Women’s Prize for Fiction. Είναι ευπώλητη συγγραφέας σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο και τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε 57 γλώσσες. Το μυθιστόρημά της 10 ΛΕΠΤΑ ΚΑΙ 38 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ Σ’ ΕΝΑΝ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΚΟΣΜΟ ήταν στη βραχεία λίστα για τα βραβεία Booker και RSL Ondaatje, ενώ έλαβε τον τίτλο Blackwell’s Book of the Year. Το μυθιστόρημά της Οι σαράντα κανόνες της αγάπης συγκαταλέχθηκε από το BBC στα 100 μυθιστορήματα που διαμόρφωσαν τον κόσμο μας. Ο ΜΑΘΗΤΕΥΟΜΕΝΟΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ επιλέχθηκε από τη Δούκισσα της Κορνουάλης ως το εναρκτήριο βιβλίο για τη λέσχη ανάγνωσής της, The Reading Room. Η Σαφάκ έχει διδακτορικό τίτλο στις Πολιτικές Επιστήμες και έχει διδάξει σε διάφορα πανεπιστήμια στην Τουρκία, τις ΗΠΑ και τη Μ. Βρετανία, μεταξύ των οποίων και στο Κολέγιο Σεντ Ανν του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, όπου είναι επιστημονική συνεργάτιδα. Έχει επίσης διδακτορικό τίτλο στις Ανθρωπιστικές Σπουδές από το Κολέγιο Μπαρντ.
Είναι Μέλος και Αντιπρόεδρος της Βασιλικής Εταιρείας Λογοτεχνίας της Μ. Βρετανίας και έχει συμπεριληφθεί από το BBC στις 100 γυναίκες-πρότυπα με τη μεγαλύτερη επιρροή. Είναι ιδρυτικό μέλος του ECFR, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων. Υπέρμαχος των δικαιωμάτων των γυναικών, της LGBTQ+ κοινότητας και της ελευθερίας του λόγου, η Σαφάκ συναρπάζει με τις δημόσιες ομιλίες της (δύο φορές ομιλήτρια στο TED Global). Αρθρογραφεί σε σημαντικά έντυπα ανά τον κόσμο, ενώ έχει τιμηθεί με το μετάλλιο του Ιππότη του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών (Chevalier de l’Ordre des Arts et des Lettres). Το 2017 επιλέχθηκε από το Politico ως ένα από τα δώδεκα άτομα που μπορούν «να συμβάλουν στην πολυπόθητη ανάταση της ψυχής». Η Σαφάκ έχει συμμετάσχει ως κριτής σε πολλά λογοτεχνικά βραβεία, μεταξύ των οποίων στο PEN Nabokov prize, ενώ έχει προεδρεύσει στα βραβεία Wellcome. Της έχει απονεμηθεί το διεθνές λογοτεχνικό βραβείο Halldór Laxness για τη συμβολή της «στην ανανέωση της τέχνης της αφήγησης».

 ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΡΙΑ

    Η Άννα Παπασταύρου μεταφράζει επαγγελματικά εδώ και δεκαπέντε χρόνια από ιταλικά, αγγλικά και γαλλικά, κυρίως και (σχεδόν αποκλειστικά πια) λογοτεχνία. Επίσης ασχολείται και με τη διασκευή κλασικών έργων για παιδιά καθώς και με την ποιητική διασκευή κλασικών (όπως, π.χ. Οι μύθοι του Αισώπου, για τις εκδόσεις Παπαδόπουλος). Ενδεικτικά, κάποιοι από τους συγγραφείς που έχει μεταφράσει είναι οι: Umberto Eco, Cesare Pavese, Massimo Montanari, Alessandro Baricco, Ernest Hemingway, Mark Twain, Terry Pratchett, Jeffrey Eugenides.

Μεταφραστική δουλειά της που είχε την τύχη να διακριθεί ήταν:

- The Adventures of Huckleberry Finn, Mark Twain - Οι περιπέτειες του Χακ Φιν ( τιμήθηκε από τη Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (ΙΒΒΥ) και εκπροσώπησε την Ελλάδα στον τομέα της μετάφρασης για το έτος 2000.

- Storie Della Preistoria, Alberto Moravia - Ιστορίες από την Προϊστορία, εκδόσεις "Μεταίχμιο" (Βραβείο Μετάφρασης από το Υπουργείο Εξωτερικών της Ιταλίας για το έτος 2005).

Βραβεία:
Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης Ιταλικής Λογοτεχνίας ΕΚΕΜΕΛ 2007
Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης Έργου Ξένης Λογοτεχνίας στην Ελληνική Γλώσσα 2009

 

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

    Δύο έφηβοι, ένας Ελληνοκύπριος και μια Τουρκοκύπρια, συναντιούνται σε μια ταβέρνα, στο νησί που και οι δυο αποκαλούν πατρίδα τους. Στην ταβέρνα, κρυμμένη πίσω από πλεξούδες σκόρδα και αρμαθιές καυτερές πιπεριές, κάτω από το αγιόκλημα που σκαρφαλώνει στους τοίχους της, μεγαλώνει ο απαγορευμένος έρωτας του Κώστα και της Ντέφνε. Μια συκιά περνάει θαρρετά μέσα από μια τρύπα στην οροφή κι αυτό το δέντρο γίνεται μάρτυρας των κρυφών, ευτυχισμένων συναντήσεών τους και κάποια στιγμή του σιωπηρού, λαθραίου φευγιού τους. Το δέντρο είναι εκεί όταν ξεσπάει ο όλεθρος, όταν η πρωτεύουσα γίνεται στάχτη και ερείπια, ακόμα κι όταν οι έφηβοι εξαφανίζονται. Δεκαετίες αργότερα, ο Κώστας επιστρέφει. Έχει γίνει βοτανολόγος και ψάχνει να βρει ντόπιες ποικιλίες, στην πραγματικότητα όμως αναζητά τη χαμένη του αγάπη.

    Χρόνια μετά, μια συκιά, μια Ficus carica, μεγαλώνει στον πίσω κήπο ενός σπιτιού στο Λονδίνο, όπου ζει η Άντα Καζαντζάκη. Το δέντρο είναι ο μόνος της σύνδεσμος με ένα νησί που δεν έχει επισκεφτεί ποτέ – ο μόνος της σύνδεσμος με τη βασανισμένη ιστορία της οικογένειάς της και την περίπλοκη ταυτότητα της ίδιας, ενώ προσπαθεί να εξιχνιάσει μυστικά χρόνων, με την ελπίδα να βρει τη θέση της στον κόσμο.

Μια συγκινητική, υπέροχα γραμμένη και τρυφερά δομημένη ιστορία που μιλάει για την αγάπη, τον χωρισμό, την υπέρβαση, συνδυάζοντας Ιστορία και οικολογική συνείδηση: ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΔΕΝΤΡΩΝ είναι το καλύτερο μέχρι σήμερα βιβλίο της Σαφάκ.

Για το Love Book Diary

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ

• Εμμανουήλ Μπενάκη 13-15
  106 78 Αθήνα
• Τηλ.: 210 36.18.654