ΕΚΜΑΓΕΙΟ

 ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΠΛΑΘΟΥΝ ΤΟ ΕΚΜΑΓΕΙΟ

    Το «εκμαγείο » είναι το ολοκαίνουργιο βιβλίο της Φραντζέσκα Μάνγγελ( Φραντζεσκα Μανγγελ ) που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ. Είναι ένα αρκετά διαφορετικό μυθιστόρημα σε σχέση με το προηγούμενο της «Οι καθαροί» , με το οποίο είχα εξεπλάγην ευχάριστα σε τέτοιο βαθμό που η απόλαυση του χαράχτηκε σαν ατόφιο διαμαντάκι στο δέρμα μου. Η σύγκριση ήταν αναπόφευκτη λοιπόν, όταν πήρα στα χέρια μου «Το εκμαγείο», όπως καταλαβαίνεται, αλλά μπορώ να σας πω με σιγουριά ότι σε αυτό το βιβλίο θα έρθουμε αντιμέτωποι με ένα πιο οικείο και συγκινητικό θέμα για αρκετούς αναγνώστες.

                ΠΟΤΕ ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ Η ΖΩΗ; ΟΤΑΝ ΣΤΑΜΑΤΑΣ Ν΄ΑΓΑΠΑΣ……

    Ας το πάρουμε από την αρχή: Όταν αντίκρισα το εξώφυλλο του βιβλίου, με το βουβό πιάνο που είναι σε ένα σκοτεινό δωμάτιο στολίζοντας το παλιό ξεθωριασμένο ξύλινο πάτωμα με εγχάρακτο τίτλο «Το εκμαγείο» με καθήλωσε και θέλησα αμέσως να το διαβάσω. Στην διάρκεια της ανάγνωσης μου προσπαθούσα να καταλάβω τα γεγονότα, να τα συνδυάσω καθώς μπερδευόμουν τι είναι αληθινό, πως συνδέονται οι συγκεκριμένοι ήρωες και πως εξελίσσεται η πλοκή. Στην συνέχεια συνειδητοποίησα το θέμα που αναπτύσσει η συγγραφέας μέσα από μια ευαίσθητη οπτική πλευρά, μέσα από μια ευγενική ματιά που μόνο η ίδια γνωρίζει, θίγοντας ένα ευαίσθητο θέμα το οποίο δεν το φανταζόμουν με τίποτα στην αρχή της ανάγνωσης. Με άγγιξε; ναι! Με συγκίνησε; Ναι!

    Υπάρχουν τρεις λέξεις κλειδιά που θα σας αναφέρω: Η Μνήμη, Το κερί και η Μουσική, αυτές οι απλές τρεις λέξεις είναι η ραχοκοκαλιά που στηρίζεται και χτίζεται σιγά σιγά το βιβλίο για να αναφερθεί σε δυο σημαντικά θέματα με βάση την προσωπική μου κρίση, τόσο δυνατά όσο και το συγκινητικό τέλος του βιβλίου και όχι από άποψη συναισθηματισμού, αλλά από σκέψεις, εκφράσεις και λόγια ψυχής της συγγραφέως που αγκαλιάζει τα τόσο σοβαρά κοινωνικά θέματα ….

    Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό ,στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο, κι εγώ σε ζητάω σαν πρωινό τσιγάρο και σαν καφέ πικρό και σαν καφέ πικρό ( Πρωινό τσιγάρο).

    Αν σας ρώταγα ποια είναι η γνώμη σας για τις δεύτερες ευκαιρίες, θεωρώ ότι θα είχα μια πληθώρα απαντήσεων διαφορετικού περιεχομένου. Εδώ μπορώ να σας πω ότι η δική μου απάντηση εξαρτάται από τις συνθήκες που οδήγησαν να εξελιχθεί ένα γεγονός για να μπορώ να σκεφτώ αν πρέπει να δώσω μια δεύτερη ευκαιρία σε ένα σημαντικό πρόσωπο της ζωής μου, γιατί όλα πάνε εκεί που τα οδηγούμε εμείς δυστυχώς ή ευτυχώς και λίγες είναι οι στιγμές που δεν εξαρτιόνται τα γεγονότα από την προσωπική μας βούληση.

    Υπάρχει μια ηρωίδα στο βιβλίο που ονομάζεται Αλθαία, την οποία δεν έδωσα την προσέχουν σημασία στην αρχή, αλλά κατά την διάρκεια της ανάγνωσης ήρθε σαν κλειδί του ντο να ξεκλειδώσει τα μεσόφωνα μέρη της ιστορίας, αφού το όνομα της προέρχεται από το ρήμα αλθαίνω , δηλαδή θεραπεύω. Μέσα από τα κλειδιά της μουσικής , της αγάπης και της απώλειας η Φραντζέσκα Μάνγγελ γράφει ένα συγκινητικό βιβλίο, αλλά πιο συγκινητικά είναι τα λόγια της στο τέλος του σημειώματος της και των ευχαριστιών της... το επαναλαμβάνω γιατί με άγγιξαν πολυυυ!

ΥΓ: Τραγούδια όπως το like a friends ( Pulp), Πρωινό τσιγάρο ( Νότης Μουρούδης) τα οποία ορμούν μέσα από τους τίτλους τους και από τις σελίδες του βιβλίου με αγκάλιασαν και με συνόδευσαν σε όλη την διάρκεια του ταξιδιού με αποτέλεσμα να φωνάζω στον αγαπημένο μου εαυτό μη με λησμονείς!!!

ΒΙΒΛΙΟ: ΕΚΜΑΓΕΙΟ (Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑ ΜΑΝΓΓΕΛ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ(minoas.gr)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΔΩ 

 

Φραντζέσκα Μάνγγελ

    Η Φραντζέσκα Μάνγγελ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Εικαστικές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο De Montfort της Αγγλίας και δραστηριοποιήθηκε στον τομέα της conceptual photography για διαφημιστικές εταιρείες και περιοδικά. Παράλληλα, δίδασκε σε Εργαστήριο Ελευθέρων Σπουδών και αρθρογραφούσε στον περιοδικό Τύπο. Σήμερα εργάζεται ως κειμενογράφος και στον ελεύθερό της χρόνο ασχολείται με τη φωτογραφία και τη ζωγραφική.

    Το πρώτο της μυθιστόρημα, Η νύχτα του Σάουιν, κατέκτησε το βραβείο Μυθιστορήματος της Xρονιάς στην κατηγορία «Πρωτοεμφανιζόμενος Συγγραφέας» στα Βραβεία Public 2018. Το δεύτερό της μυθιστόρημα, Καχαραμπού, η συνέχεια της Νύχτας του Σάουιν, κυκλοφόρησε το 2019 κλείνοντας την επιτυχημένη διλογία.

    Στην Αθεάτη τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Πέτρινες σκάλες οδηγούν στα βάθη των βουνών, ο άνεμος ψιθυρίζει μυστικά, οι άνθρωποι ζουν πίσω από μάσκες. Η Αλθαία θεραπεύει στο μαγαζί με τα βότανα, η Ακριβή καταδυναστεύει μια ολόκληρη οικογένεια και δύο κορίτσια, σαν αντίθετοι πόλοι, έλκουν μίση κι απωθημένα. Ο ερχομός της ξένης γυναίκας στο μικρό ορεινό χωριό, ανώδυνος κι αδιάφορος στην αρχή, εκκινεί μία αλυσίδα γεγονότων που θα ανατρέψουν τα πάντα στις ζωές τους. Η μουσική και η λήθη θα ξεκινήσουν έναν σιωπηλό χορό και θα φέρουν στην επιφάνεια όλες τις κρυφές πληγές τους.

    Ένα βουβό πιάνο, ένα μοιραίο λάθος, μια γυναίκα, μια οικογένεια στο χείλος του γκρεμού. Κι ένας άγνωστος άντρας, κρυμμένος σε ένα ερειπωμένο σπίτι, να φτιάχνει νυχθημερόν κέρινα αποτυπώματα, παλεύοντας να ανακτήσει το παρελθόν και να απαλλαγεί από τους εφιάλτες του.

Όλοι μαζί πλάθουν το Εκμαγείο.

Πρωινό τσιγάρο - Άλκη Αλκαίου & Νότη Μαυρουδή

Εκτέλεση: Χορωδία με τους Κώστας Θωμαΐδης, Γιώργος Μεράντζας, Ανδρέας Μικρούτσικος, Σάκης Μπουλάς, Θανάσης Νικόπουλος, Γιάννης Σαμσιάρης από τον  δίσκο "Στην όχθη της καρδιάς μου", 1984

Πρωινό τσιγάρο - 1984

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος

Μουσική: Νότης Μαυρουδής

1. Χορωδία (Κώστας Θωμαΐδης, Γιώργος Μεράντζας, Ανδρέας Μικρούτσικος, Σάκης Μπουλάς, Θανάσης Νικόπουλος, Γιάννης Σαμσιάρης)

2. Χορωδία ομίλου Πατραϊκής Μαντολινάτας και μικτής χορωδίας

3. Γιώργος Νταλάρας & Χαρούλα Αλεξίου

4. Παιδική Χορωδία Δημήτρη Τυπάλδου

5. Κώστας Σμοκοβίτης

6. Αρλέτα

7. Τρίφωνο

8. Αναστασία Μουτσάτσου

Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό

στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο

κι εγώ σε ζητάω σαν πρωινό τσιγάρο

και σαν καφέ πικρό και σαν καφέ πικρό

Άδειοι οι δρόμοι δε φάνηκε ψυχή

και το φεγγάρι μόλις χάθηκε στη Δύση

και γω σε γυρεύω σαν μοιραία λύση

και σαν Ανατολή και σαν Ανατολή

Βγήκε ο ήλιος το ράδιο διαπασών

μ' ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιον Τάσο

κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο

σ' ένα καρέ τυφλών σ' ένα καρέ τυφλών

Για το LOVE BOOK DIARY