ΒΙΒΛΙΟ: ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΤΡΕΛΑΣ

 

ΣΑΣ ΤΟ ΕΙΠΑ ΗΔΗ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ, σημειώνει ο Τσαρλς Μπουκόβσκι στο βιβλίου του που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο με τίτλο «Ιστορίες καθημερινής τρέλας »και έχει απόλυτο δίκιο. Είναι από τα βιβλία που σίγουρα θα το απολαύσεις αν σου αρέσει η βρώμικη λογοτεχνία. Αν η ύβρης είναι το στοιχείο που δεν σε εκτοπίζει από την ανάγνωση παράξενων ιστοριών μιας άλλης εποχής, της εποχής του Τσαρλς και του κόσμου του, τότε μπορείς να το επιλέξεις ως ένα τρελό ταξίδι, ως έναν προορισμό που έχει επιλεγεί από το θολωμένο σου μυαλό έπειτα από την κατανάλωση οινοπνευματώδη ποτών για να καλύψεις την ακόρεστη δίψα σου. Η άφιξη σου και η παραμονή σου σ ΄ αυτόν το τόπο είναι υποχρεωτική για κάποιο διάστημα μέχρι να βρεις το μονοπάτι του γυρισμού σου απελευθερώνοντας σε από τα δεσμά των αδυναμιών σου.

Τα μάτια είχαν πάτους ίδιους με αυτούς που έχουν οι βρόμικες πισίνες- καμία αντανάκλαση.



Ίσως η φήμη του Μπουκόβσκι να προηγείται του έργου του, μα για να το κατανοήσεις οφείλεις να το μελετήσεις και πάνω από όλα για να πλεονεκτείς απέναντι αυτού, είναι απαραίτητο να διαβάσεις με μεγάλη προσοχή τη ζωή του.

Σε όσους από σας ενδιαφέρεστε για την τρέλα, τη δική σας ή τη δική μου, μπορώ να σας πω πέντε πράγματα για τη δική μου.

 Ο κόσμος του Μπουκόβσκι στο συγκεκριμένο βιβλίο σε παρασέρνει σε έναν καταιγισμό ιδεών που οφείλεις αν μη τι άλλο να έχεις χιούμορ για να μπορέσεις να συμβαδίσεις με το μυαλό του ποιητή και πιστέψτε με, η πένα ενός ποιητή είναι δύσκολη αν δεν έχεις βιώσει την εποχή του. Άρα το ταξίδι αστραπή που θα κάνεις μέσα στο χρόνο εναλλάσσοντας τις σελίδες του ημερολογίου του θα είναι παράξενο, όπως και ο ξεναγός του. Δεν θα περάσει απαρατήρητο όμως από το βλέμμα σου ο τρόπος αφήγησης του. Ο Μπουκόβσκι έχει μια τεχνική που μου κίνησε το ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή, από την πρώτη σελίδα  που αντίκρισα τη γραφή του. Ξεκινάει μια παράγραφο σε τρίτο πρόσωπο μετατρέποντας τον εαυτό του σε αφηγητή της ιστορίας που σου παρουσιάζει και ταυτόχρονα μεταπηδά σε πρώτο πρόσωπο με έντονους μονολόγους κάνοντας ανάδρομη αφήγηση και μέχρι να κλείσει την παράγραφο, έχει ήδη χρησιμοποιήσει δεύτερο πρόσωπο για να παίξει με το μυαλό σου αναγνώστη.

Αν τώρα συνδυάσεις στο τρόπο γραφής του το αβίαστο λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί, το αυθόρμητο με όλα τα υβριστικά στοιχεία που εσωκλείει κάνοντας τα χρήση ως εργαλείο για να επιτύχει το σκοπό του, όπως χρησιμοποιεί το κατσαβίδι του ένας ηλεκτρολόγος γα την επιδιόρθωση μιας βλάβης ,παρατηρείς ότι ο αυτοσαρκασμός ζει και βασιλεύει στις ιστορίες του. Σχολιάζει με καταιγιστικό τρόπο τις αδυναμίες του, το γυναικείο φύλο, τους συγγραφείς, τα μπαρ, τα αλκοολούχα ποτά, το τζόγο, τους μπεκρήδες, τους τρελούς, την πολίτικη κατάσταση της εποχής, μα πάνω απ ΄ όλα τους Ποιητές! Δεν μπορείς να ταυτιστείς με το έργο του αλλά μπορείς να συμβαδίσεις μαζί του.



    Αν πάρεις τώρα από ένα μικρό παιδί το παιχνίδι του την ώρα που παίζει στο φανταστικό κόσμο που έχει δημιουργήσει το αποτέλεσμα τουλάχιστον είναι ότι το κλάμα του θα αντηχήσει σε όλη τη γειτονιά. Αν πάρεις όμως το τελευταίο μπουκάλι  από ένα μπεκρή υιοθετώντας λεξιλόγιο από τον ίδιο το Τσαρλς κινδυνεύει η σωματική σου ακεραιότητα σε τέτοιο βαθμό που καλύτερα να προτιμήσεις να μωρολογείς χωρίς τελειωμό με το μέθυσο ακροβατώντας στο μεταίχμιο του πραγματικού και του φανταστικού κόσμου του. Ίσως να έχεις να κάνεις με μια ελεύθερη ψυχή …… Μπορεί όμως και με έναν τρελό. Στη πορεία όμως αναρωτιέσαι αν είναι πιο λογικός από τους καθωσπρέπει αυλικούς του. Το σίγουρο  είναι ότι ο Μπουκόβσκι  είναι σαν να έχει ξεπηδήσει από ένα βιβλίο που ακόμη δεν έχει γραφτεί το τέλος του κρατώντας τη σημαία της βωμολοχίας και αφαιρώντας περιττά στολίδια και τερτίπια για να είναι αρεστός. Ο Μπουκόβσκι είτε θα αγαπηθεί από το αναγνωστικό κοινό, είτε θα απορριφθεί λόγω απέχθειας, γι ΄αυτό έχει φανατικούς αναγνώστες που ζουν τις εμπειρίες του και αναγνώστες που δε μπορούν να συνυπάρξουν μαζί του.

Όλοι τη φέρνουν πισώπλατα σε όλους μέσα στη κυψέλη της επιβίωσης, λόγω της ηλιθιότητας ενός ζωώδους τρόμου.

Σας ομολογώ ότι υπήρχαν ιστορίες που απορούσα με το μυαλό του, αλλά δεν υπήρχαν στοιχεία που θα άλλαζα, γιατί η γραφή του έρρεε σαν νερό. Tην ορμή της υγρής ουσίας δεν μπορείς να την πλάσης σε κάτι πιο προσιτό, αλλά παρασέρνεσαι από τον όγκο της.  Ο όγκος της σε οδηγεί στα στενά σοκάκια του μυαλού του δημιουργού ώστε να έρθεις θεατής σε έναν πνευματικό αυνανισμό με όλα τα βογγητά του κτήτορα να εκτοξεύονται για να σου ερεθίσει τη φαντασία, μα πάνω απ ΄ όλα την προσοχή.


    Αν δείξεις μεγαλύτερο ενδιαφέρον και προσήλωση στα αναγραφόμενα θα συνειδητοποιήσεις με έναν καλλιτεχνικό τρόπο αποτύπωσης στις εικόνες που δημιουργούνται φευγαλέα, ότι όλοι ζουν μέσα σε μια κυψέλη και το δύσκολο είναι o τρόπος που θα βρεθεί για να συνυπάρχουν. Οι δυνατοί με αδηφάγο τρόπο καταβροχθίζουν ότι είναι πιο ευάλωτο στο δρόμο τους για να επιτύχουν το σκοπό τους. 
    Θα μπορούσε να σημειώσουμε ότι το να ζεις μια πιο ελεύθερη και ανεξάρτητη ζωή υιοθετώντας μια μποέμικη ζωή για να είσαι πιστός στη μορφή της τέχνης σου χωρίς να έχεις κόστος στο συναίσθημα σου και στις ιδέες σου αυτομάτως μετατρέπεσαι σε ένα ποιητή με αυτοβιογραφικά στοιχεία. Οι εμπειρίες καταγράφονται στο χαρτί  και όλα τα χρόνια που βρισκόσουν στο περιθώριο, μέσα από απορία, αλκοολισμό και συνεχείς καβγάδες στην κυψέλη σου εκτοξεύονται στον ουρανό. Οι εμπειρίες σου μετουσιώνονται σε έναν περιγραφικό ρεαλισμό που βρίσκει αντίκτυπο στη λογοτεχνία.

ΒΙΒΛΙΟ: ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΤΡΕΛΑΣ(Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ : ΤΣΑΡΛΣ ΜΠΟΥΚΟΒΣΚΙ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ : ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΕΙΒΑΔΑΣ

BOOK BLOGGER/ BETA READER: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΙΣΣΗ



Από τις δεσπόζουσες μορφές της αμερικανικής ποίησης και πεζογραφίας, ο Charles Bukowski (Τσαρλς Μπουκόβσκι) γεννήθηκε στο Άντερναχ της Γερμανίας το 1920, αλλά από τα τρία του χρόνια βρέθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είκοσι τεσσάρων χρόνων δημοσίευσε το πρώτο του διήγημα, και άρχισε να γράφει ποιήματα στα τριάντα πέντε του. Εξέδωσε πάνω από τριάντα βιβλία, που έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, ενώ ποιήματα και διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες σ' ολόκληρο τον κόσμο. Πέθανε το 1994.




Περιγραφή

    Οι ιστορίες για τη ζωή και τα πεπραγμένα του είναι τόσο άγριες και παράξενες όσο και οι ιστορίες που γράφει. Κατά μία έννοια, ο Μπουκόβσκι ήταν ενός θρύλος στην εποχή του: τρελός, ερημίτης, εραστής, τρυφερός, μοχθηρός. Από πόρνες μέχρι κλασική μουσική, ο Μπουκόβσκι αναμειγνύει ευφυώς την υψηλή και τη χαμηλή κουλτούρα στις «ιστορίες καθημερινής τρέλας» του. Χιουμοριστικές και στοιχειωτικές, θυμωμένες αλλά και τρυφερές απεικονίσεις της ζωής στο υπογάστριο του Λος Άντζελες, αυτές οι ιστορίες θα σας στοιχειώσουν.



    Μια ελεύθερη ψυχή είναι σπάνιο πράγμα, μα όταν τη δεις μπροστά σου την αναγνωρίζεις – κυρίως επειδή νιώθεις ωραία, πολύ ωραία, όταν βρεθείς κοντά της ή όταν είσαι μαζί της.

    ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ
    Ο Τσαρλς Μπουκόβσκι είναι σήμερα ο μεγαλύτερος ποιητής ενός Αμερικής.
Jean Genet, συγγραφέας

    Κάθε αράδα του Τσαρλς Μπουκόβσκι, μολυσμένη από τον τρόμο του αμερικάνικου εφιάλτη, αρθρώνει τον φόβο και την αγωνία ενός περιθωρίου, που δεν είναι πια μειοψηφία, αλλά περιλαμβάνει εκατοντάδες χιλιάδες άτομα που στέκονται στη νεκρή ζώνη ανάμεσα στη βίαιη απανθρωπιά και την ανήμπορη απελπισία.
Henry Miller, συγγραφέας.

 Για το Love Book Diary





Iπποκράτους 118, Τ.Κ.11472 Αθήνα
Διεύθυνση αλληλογραφίας: Τ.Θ. 21001, Τ.Κ.11410 Αθήνα

τηλ :211 3003500








 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΙΣΣΗ

ΒΙΒΛΙΟ: Ο ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΣ

ΒΙΒΛΙΟ: ΜΕΡΕΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ