ΒΑΣΩ ΚΑΝΙΩΤΗ

 ΒΑΣΩ ΚΑΝΙΩΤΗ:ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΙΣΣΗ

Έχω την χαρά να φιλοξενώ μία πολύ δραστήρια γυναίκα που αγαπάει το διάβασμα αλλά κάνει κατάθεση ψυχής με την πένα της στο χαρτί.

Σήμερα θα γνωρίσουμε τη Βάσω Κανιώτη.

Καλώς ήρθες στο Love Book Diary!

Πριν ξεκινήσουμε την συζήτηση μας πες μας δυο λόγια για εσένα για να σε μάθουν οι αναγνώστες μας.

Καλώς βρεθήκαμε και σας ευχαριστώ ολόψυχα για την φιλοξενία στο blog σας. Είμαι η Βάσω Κανιώτη και γεννήθηκα κάποιον Δεκέμβριο στο Αγρίνιο. Από την ενηλικίωσή μου και έπειτα ζω στην Αθήνα. Ασχολούμαι με την τέχνη της ποιήσεως από τα μαθητικά μου χρόνια, γράφοντας και διαβάζοντας αρκετά. Πλέον στη ζωή μου έχω βάλει τις τέχνες πιο εντατικά, προχωρώντας στην έκδοση της πρώτης μου ποιητικής συλλογής, ξεκινώντας να αρθρογραφώ σε διάφορα καλλιτεχνικά sites, αλλά και να καταφέρω να βγάλω στην επιφάνεια τον λυρισμό που έκρυβαν οι στίχοι μου και να μελοποιήσω κάποιους από αυτούς με την βοήθεια φυσικά κάποιων εξαιρετικών μουσικών που ξεκίνησα να συνεργάζομαι μαζί τους. Μια ακόμη μεγάλη μου αγάπη αλλά και ένας ακόμη σπουδαίος τρόπος έκφρασης για μένα είναι και η ζωγραφική.

Τι είναι η ανάγνωση για εσένα Βάσω μου;

  Όπως συνηθίζω να λέω αρκετά συχνά στη ζωή μου, τα μεγαλύτερα, τα ομορφότερα και τα πιο ιδιαίτερα ταξίδια τα έκανα μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου. Για μένα η ανάγνωση είναι ένα μαγικό ταξίδι. Και λέω μαγικό διότι μέσα από ένα βιβλίο, μπορείς νοητά να βρεθείς σε διάφορους τόπους, να ''γνωρίσεις '' ανθρώπους, να γίνεις κομμάτι από τη ζωή τους, να λυπηθείς μαζί τους, να χαρείς κοντά τους, να προβληματιστείς, να μάθεις, να πάρεις πολλά. 

Τα οφέλη της ανάγνωσης πολλά, δε με φτάνουν μόνο λίγες γραμμές να μιλήσω γι'αυτά.

 Θα σε ρωτήσω τι είναι και η γραφή για εσένα, γιατί γνωρίζω ότι γράφεις ποίηση και στίχους;

Η γραφή για μένα είναι, ξεκάθαρα πλέον, μια έξοδος κινδύνου. Ένα καταφύγιο να τρυπώνω όταν πνίγονται συναισθήματα μέσα μου. Ένας σπουδαίος τρόπος έκφρασης όσων με τρώνε ενδόμυχα και δυσκολεύονται να βγουν από τα χείλη μου. Η πένα είναι το όπλο μου να αντιμετωπίζω τους προβληματισμούς που γεννιούνται στο μυαλό μου και ψάχνουν χαραμάδες να ξεπηδήσουν σε κάποιο χαρτί. Ήταν, είναι και θα είναι μια βαθύτατη αναγκαιότητα, να επικοινωνώ και να μοιράζομαι.

Πότε ξεκίνησε το Αναγνωστικό σου ταξίδι και ποιο βιβλίο ήταν αυτό που σε έκανε να μαγευτείς με αυτόν τον υπέροχο κόσμο της ανάγνωσης;

 Στη ζωή μου έτυχε να υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν τα βιβλία και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να λαμβάνω συχνά για δώρο κάποιο βιβλίο. Το πρώτο μου βιβλίο, λοιπόν, ήταν δώρο της νονάς μου κάποιο καλοκαίρι. Ήταν <<Τα ψηλά βουνά>> του Ζαχαρία Παπαντωνίου. Ταυτίστηκα αρκετά με την ιστορία αυτών των παιδιών και για πολλά καλοκαίρια έκτοτε με συντρόφευε.

 Πως μπήκε στην ζωή σου η ποίηση και ο στίχος; Ήταν μία προσωπική ανάγκη για να εκφραστείς ; Επηρεάστηκες από κάποιο πρόσωπο και αναπόφευκτα οδηγήθηκες σε αυτόν τον δρόμο;

Από νηπιακή ηλικία θυμάμαι να υπάρχουν γύρω μου χαρτιά και μολύβια. Να υπάρχουν τετράδια, σημειωματάρια, ημερολόγια. Υπήρξα ένα αρκετά εσωστρεφές παιδί που ο μόνος τρόπος έκφρασης του ήταν η γραφή. Τότε ίσως να μην καταλάβαινα πολλά, ίσως να θεωρούσα απόλυτα φυσιολογικό το οτι προτιμούσα να γράφω πάρα να μιλάω αλλά με τα χρόνια συνειδητοποίησα οτι οι τρόποι έκφρασης των ανθρώπων διαφέρουν. Πάντα, λοιπόν, θα έβρισκε κάποιος τις σκέψεις μου γραμμένες σε κάποιο χαρτί. Στην ηλικία των 11 ετών και με αφορμή την άφιξη ενός καινούριου μου συμμαθητή από το εξωτερικό, μου γεννήθηκαν συναισθήματα, που σε εκείνη την ηλικία τουλάχιστον δε θα μπορούσα να εκφράσω, οπότε ξεκίνησα αναπόφευκτα να γράφω. Το κείμενο αυτό ήταν ένα κείμενο 40 σελιδών και αν σας πέρασε από το μυαλό οτι ίσως να με έκανε να γράψω ένας νεανικός έρωτας, έχω να σας πω πως όχι. Ήταν ένα κείμενο που πραγματευόταν τον σχολικό εκφοβισμό και τον ρατσισμό.

 Θα ήθελα να μας πεις ένα ποίημα που αγαπάς πολύ δικό σου για να το μάθουμε και τι θέλεις να περάσεις μέσα από τις λέξεις;

Ένα από τα αγαπημένα μου ποιήματα φέρει τον τίτλο <<Να γελάς>> Μέσα από αυτούς τους στίχους θα ήθελα να πω στους ανθρώπους πως όσες δυσκολίες κι αν μας χτυπούν την πόρτα, ας μη το βάζουμε κάτω. Το γέλιο είναι φάρμακο, είναι αντίδοτο, είναι πηγή ζωής.

· Μη ξεχνάς να γελάς..

· Σ' εκείνες τις μάχες

· που σ' άφησαν νικημένη κι ανίσχυρη στο πεδίο, να γελάς..

· Στις κακές ζαριές που έφερες

· και σε κάναν να χάσεις την παρτίδα, να γελάς..

· Στους μουντούς ουρανούς

· που με νεροποντές απειλούνε

· την εύθραυστη σου σάρκα να βρέξουν, να γελάς..

· Στις γειτονιές που θρηνούν για τα παιδιά τους που φύγαν, να γελάς..

· Στα τρένα που καταφέραν

· να σου κλέψουν ανθρώπους, αφήνοντας σε σ' ένα σταθμό πληγωμένη, να γελάς..

· Σ' αυτούς που σου κλείσαν τους δρόμους και αδιέξοδα χτίσαν εμπρός σου, να γελάς..

· Στις φυλακές που εκείνοι δημιουργήσαν για σένα, δίνοντας σου εσύ το κλειδί μια βαριάς κλειδαριάς να γυρίσεις, να γελάς..

· Στις ατσάλινες αλυσίδες που στα πόδια σου πέρασαν, όταν τους ζήτησες ένα χαρούμενο βαλς να χορέψεις, να γελάς..

· Σ' εκείνους που φύγαν

· και πήραν μαζί τους απ' την ψυχή σου κομμάτια αφήνοντάς την ανάπηρη με δύο δεκανίκια

· να ζήσει, να γελάς..

· Στις μοναξιές που απρόσκλητα ήρθαν και στην πλάτη σου κάθησαν λυγίζοντας σε, να γελάς..

· Στις αγέλαστες μέρες

· εσύ να γελάς.

· Εσύ να γελάς να ξεθωριάζεις το μαύρο μου.

· Εσύ να γελάς να γυρίζει η γη μου γαλήνια.

· Εσύ να γελάς να βρίσκει το νόημα της η ζήση μου.

· Εσύ να γελάς πριν ξεψυχήσει η ελπίδα μου..

· Στους απαρηγόρητους κόσμους..

· Στους βασανισμένους καιρούς..

· Στους δυστυχισμένους ανθρώπους..

· Και σε όλους αυτούς, εσύ να γελάς..

· Μ' ακούς;

· Να μου γελάς...!!

 Ποιος είναι ο αγαπημένος σου ποιητής και γιατί; Μπορείς να μας πεις και ένα ποίημα του, γιατί έτσι θα σε καταλάβουμε καλύτερα.

 Λατρεύω τον Τάσο Λειβαδίτη. Ο Λειβαδίτης είναι ο ποιητής , ο οποίος, μέσα από τα γραφήματα του κατάφερε να υμνήσει με τον ίδιο ρομαντικό τρόπο τον έρωτα και την επανάσταση. Αγαπώ το ύφος της γραφής του, αγαπώ τις ιδιαίτερες λέξεις που χρησιμοποιεί και κάθε φορά που τον διαβάζω, κάπως μαγικά, νιώθω σαν αν απευθύνεται σε μένα.

· ...Μᾶς φοβοῦνται καὶ μᾶς σκοτώνουν.

· Φοβοῦνται τὸν οὐρανὸ ποὺ κοιτάζουμε

· φοβοῦνται τὸ πεζούλι ποὺ ἀκουμπᾶμε

· φοβοῦνται τὸ ἀδράχτι τῆς μητέρας μας καὶ τὸ ἀλφαβητάρι τοῦ παιδιοῦ μας

· φοβοῦνται τὰ χέρια σου ποὺ ξέρουν νὰ ἀγγαλιάζουν τόσο τρυφερὰ

· καὶ νὰ μοχτοῦν τόσο ἀντρίκια

· φοβοῦνται τὰ λόγια ποὺ λέμε οἱ δυό μας μὲ φωνὴ χαμηλωμένη

· φοβοῦνται τὰ λόγια ποὺ θὰ λέμε αὔριο ὅλοι μαζὶ

· μᾶς φοβοῦνται, ἀγάπη μου, καὶ ὅταν μᾶς σκοτώνουν

· νεκροὺς μᾶς φοβοῦνται πιὸ πολύ.

Γράφεις στίχους για τραγούδια και συγχαρητήρια και για αυτό. Μίλησε μας λίγο για αυτή την δραστηριότητα σου γιατί ξέρω ότι έχουν κυκλοφορήσει κιόλας.

 Η ποίηση από μόνη της κρύβει έναν λυρισμό. Αυτόν τον λυρισμό ήθελα να βγάλω προς τα έξω και να δω τους στίχους μου να χορεύουν πάνω σε νότες. Με την βοήθεια ικανών και ταλαντούχων ανθρώπων κάποιοι από τους στίχους μου μελωποιήθηκαν και έγιναν τραγούδια. Κάποιοι φιλοξενήθηκαν σε μουσικά άλμπουμ, κάποιοι όχι. Με τους συνεργάτες μου, λοιπόν , έχουμε δημιουργήσει μέχρι σήμερα 4 τραγούδια και στο προσεχές μέλλον θα κυκλοφορήσουν ακόμη τρία με καινούριες συνεργασίες. Κάποια από αυτά είναι τα εξείς: ·

 

Αλλοπορόσαλη πορεία

Ψυχρό προσωπείο

 Θα ήθελα να μας πεις εκτός από ποίηση με τι άλλο δραστηριοποιείσαι στον χώρο του βιβλίου ;

Έχω την χαρά να αρθρογραφώ σε 3 καλλιτεχνικά sites τα οποία δραστηριοποιούνται γύρω από τον χώρο του βιβλίου, κάνοντας αφιερώματα σε συγγραφείς, παίρνοντας συνεντεύξεις από αυτούς, αλλά και γράφοντας άρθρα για διάφορα κοινωνικά θέματα, Επίσης. κάνω μια εκπομπή στο ραδιόφωνο η οποία πραγματεύεται και εκείνη την λογοτεχνία και ειδικότερα την ποίηση.

Πάντα φανταζόμουν ότι ο παράδεισος θα είναι ένα είδος βιβλιοθήκης. Τι νιώθεις όταν διαβάζεις αυτή την πρόταση και ποια είναι η πρώτη σου σκέψη;

 Ο Μπόρχες είναι από τους συγγραφείς που θαυμάζω αμέριστα για τα γραφήματα του. Όταν διάβασα πριν χρόνια αυτή την έκφρασή του, ένιωσα να ταυτίζομαι απόλυτα. Για μένα ο ιδανικός παράδεισος είναι ένας ''τόπος'' ένας ''χώρος'' γεμάτος βιβλία.

 Ποιο βιβλίο έχεις στο κομοδίνο σου και ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις σου;

Πάντα στο κομοδίνο μου υπάρχει κάποια ποιητική συλλογή του Λειβαδίτη ή κάποιο βιβλίο του Ναζίμ Χικμέτ. Τον τελευταίο χρόνο όμως έβαλα στην αναγνωστική μου ζωή και τα βιβλία του Στέλιου Στυλιανού. Το τελευταίο δικό του βιβλίο ήταν <<Το μυστικό της Αλκυόνης>> ένα βιβλίο που αγάπησα από τις πρώτες κιόλας σελίδες, ρουφώντας αχόρταγα κάθε συλλαβή και ανυπομονώντας για την επόμενη στιγμή. Αυτό που με συνεπαίρνει στις ιστορίες του Στέλιου είναι η ανατροπή σε κάθε τέλος αλλά και με πόση ειλικρίνεια και ρεαλισμό μας παραθέτει την κάθε ιστορία.

 Πάρα μα πάρα πολλά βιβλία και πολύ λίγος χρόνος!! Πόσο αληθινό Βάσω μου!! Ποια είναι η άποψη σου για αυτό και θα ήθελα να μας προτείνεις ένα βιβλίο που θα ήταν καλό να το διαβάσουμε και γιατί;

 Ομολογουμένως, ο χρόνος όλων μας είναι πολύ περιορισμένος στις μέρες μας, με μια καλή διαχείριση όμως πιστεύω οτι μπορούμε να τον αξιοποιήσουμε σωστά. Και κατά την ταπεινή μου γνώμη να γεμίσουμε λίγο ελεύθερο χρόνο με την ανάγνωση ενός βιβλίου είναι, σωστά επενδυμένος χρόνος. Τα βιβλία που προτείνω πάντα στους φίλους μου πέραν των μυθηστορημάτων και της ποίησης είναι εκείνα της προσωπικής αυτοβελτίωσης. Ένα τέτοιο βιβλίο είναι αυτό του Tolle Echart και φέρει τον τίτλο <<Η δύναμη του τώρα>> Από την αρχή του βιβλίου, ανεβαίνουμε με ταχύτητα σε ένα πολύ μεγαλύτερο υψόμετρο, όπου αναπνέει κανείς πιο ελαφρύ αέρα, τον αέρα της πνευματικότητας.Παρ' όλο που το ταξίδι παρουσιάζει πολλές προκλήσεις, ο Έκχαρτ Τόλε, για να μας καθοδηγήσει, χρησιμοποιεί απλή γλώσσα και γραφή σε μορφή ερωταποκρίσεων. Οι ίδιες οι λέξεις είναι οι οδικές πινακίδες.

Πως σου φαίνεται ο χώρος του βιβλίου; Αφήνει περιθώρια για νέους συγγραφείς; Έχει γίνει μία στροφή πλέον και εμπιστευόμαστε οι αναγνώστες τους νέους δημιουργούς και αυτό είναι προσωπική μου άποψη.

Λόγω της δραστηριοτητάς μου στο χώρο του βιβλίου, όχι μόνο σαν αναγνώστρια, αλλά και ως κειμενογράφος-αρθρογράφος, έρχομαι σε επαφή με μεγάλο αναγνωστικό κοινό. Οι άνθρωποι που αγαπούν τα βιβλία και την ανάγνωση θεωρώ οτι δεν ''χορταίνουν '' εύκολα και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να ψάχνουν , να αναζητούν καινούριους συγγραφείς, καινούριες ιστορίες, καινούριες ιδέες. Θεωρώ οτι υπάρχει χώρος για όλους. Για όλους όσους έχουν κάτι να πουν ή να δώσουν. Προφανώς, βέβαια, δεν γίνεται να αρέσουν όλοι σε όλους, σίγουρα όμως απ'τον καθένα κάτι έχεις να πάρεις.

 Πως σου φαίνονται τα social media όσον αφορά τα βιβλία ;Θα ήθελα να μας πεις εντυπώσεις;

 Δεν είμαι κατά της προβολής οποιασδήποτε δουλειάς μέσω τον social media είναι και κάτι που κάνω και η ίδια. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένα αρκετά καλό βήμα να προβάλλεις μια συγγραφική δουλειά, να μάθεις για κάποια άλλη, να μοιραστείς ιδέες, να ανταλλάξεις απόψεις, να έρθεις πιο κοντά με ανθρώπους που δε μπορείς εκ των πραγμάτων. Είμαι κατά της χρήσης των social όταν αυτή γίνεται αλόγιστα και με ανόητους σκοπούς.

 Ποιο είδος Λογοτεχνίας αγαπάς περισσότερο και γιατί;

 Αγαπώ εξαιρετικά την ποίηση. Όταν αποφασίζω να διαβάσω κάτι άλλο, αυτό είναι βιβλία αυτοβελτίωσης. Τα βιβλία αυτά με βοηθάνε να δουλεύω πολύ το ''μέσα'' μου και γυρίζοντας μια σελίδα να γίνομαι έστω και στο ελάχιστο καλύτερος πνευματικά άνθρωπος.

 Είσαι από τους αναγνώστες που προτιμάς να γνωρίζεις τους συγγραφείς ή προτιμάς να διαβάζεις βιβλία χωρίς να γνωρίζεις κάτι για αυτούς; Αλήθεια είναι κάποιος συγγραφέας που τον ακολουθείς πιστά;

Η μικρή μου εμπειρία στον χώρο με δίδαξε να διαβάζω πρώτα το βιβλίο και έπειτα να μπαίνω στην διαδικασία να γνωρίσω, εάν γίνεται, τον συγγραφέα. Μου έχει τύχει να απορρίψω κάποιο βιβλίο επηρεασμένη από την άσχημη συμπεριφορά κάποιου συγγραφέα σε μια έκθεση βιβλίου. Ο συγγραφέας όμως που έχει γίνει η εξαίρεση του κανόνα μου είναι ο κύριος Στέλιος Στυλιανού, που πρώτα εκτίμησα σαν άνθρωπο και εν συνεχεία ως συγγραφέα. Έκτοτε είμαι πιστή του ακόλουθος.

 Τι θα έλεγες στους αναγνώστες μας για να απολαμβάνουν το Λογοτεχνικό τους ταξίδι;

 Να αφιερώνουν χρόνο στην ανάγνωση βιβλίων. Να επικεντρώνονται με όλο τους το είναι σ΄αυτά που θέλει να τους δώσει ο συγγραφέας. Από όλα τα βιβλία κάτι έχεις να πάρεις. Κάτι θα μάθεις. Για κάτι θα προβληματιστείς. Είτε μεγάλο, είτε μικρό. 

Βάλε το βιβλίο στη ζωή σου και κάνε μαζί του τα πιο ιδιαίτερα ταξίδια.

Σε ευχαριστώ θερμά για την συζήτηση μας και σου εύχομαι να εκδοθεί η ποιητική σου συλλογή σύντομα!

Κι εγώ σας ευχαριστώ ολόψυχα και αντεύχομαι κάθε επιτυχία στα εγχειρήματα σας!

Για το Love Book Diary

Παρασκευή Παρίσση