ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΟΥΓΟΣ

 Έχω την χαρά να φιλοξενώ στο Love Book Diary τον Γιάννη Δρούγο ,έναν αναγνώστη που χαίρεσαι να συζητάς μαζί του για Λογοτεχνία και να σημειώνεις όλα τα βιβλία που προτείνει..!

Σήμερα θα γνωρίσουμε τον Γιάννη.

Καλώς ήρθες στο Love Book Diary

    Πριν ξεκινήσουμε την συζήτηση μας πες μας λίγα λόγια για εσένα για να σε μάθει το αναγνωστικό μας κοινό.

    Καλώς βρεθήκαμε! Σε ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση. Ζω στη Λαμία και εργάζομαι ως υπάλληλος στο τμήμα βιβλίου του Public της πόλης. Ακόμα και εκτός ωραρίου εργασίας, βασική μου ασχολία είναι το βιβλίο, αφού πέρα από την ανάγνωση γράφω βιβλιοπαρουσιάσεις στο προσωπικό μου ιστολόγιο into my books... και στο προφίλ μου στο facebook. Οπότε ζωή και καθημερινότητα μέσα στα βιβλία και στην πιστή παρέα τους!

    Τι είναι η Λογοτεχνία και το αναγνωστικό ταξίδι για εσένα;

    Λογοτεχνία για μένα είναι ο τόπος όπου βρίσκω καταφύγιο σε οποιαδήποτε μορφής καταιγίδα, είναι συχνά η απάντηση στα εκατοντάδες ερωτήματα για τη φύση του ανθρώπου. Είναι ένα ταξίδι που με γεμίζει εικόνες και τοπία. Είναι ο καθρέφτης που αντικατοπτρίζει εαυτούς και σκέψεις.

 Ποιο είδος Λογοτεχνίας αγαπάς ιδιαίτερα και για ποιο λόγο; Πρότεινε μας δυο βιβλία για να διαβάσουμε.

    Αγαπώ τη λογοτεχνία εκείνη που δίνει απαντήσεις, που πυροδοτεί δυνατά συναισθήματα και ψυχική επανάσταση, που μου ανοίγει παράθυρα με θέα την ανθρώπινη συνθήκη, που χαράζει νέους δρόμους. Προσπαθώ να παρακολουθώ στενά τη σύγχρονη ελληνική πεζογραφία. Πραγματικά έχουμε εξαιρετικά δείγματα γραφής. 

    Πρόσφατο παράδειγμα η περίπτωση του Νίκου Βεργέτη με το σπονδυλωτό μυθιστόρημα Τορκί μπαρ από τις εκδόσεις Έρμα. Το προτείνω ανεπιφύλακτα! Ακολουθώ πολύ πιστά όμως κυρίως την ξένη πεζογραφία. Το δέντρο με τα μπουκάλια του ουίσκι της Καταρίνα Μπέντιξεν, από τις εκδόσεις Σκαρίφημα, μια συγκλονιστική συλλογή διηγημάτων, σε αριστοτεχνική μετάφραση του Αλέξανδρου Κυπριώτη, είναι μια ακόμα πρότασή μου.

Έχεις κάποιον αγαπημένο συγγραφέα που ακολουθείς και έχεις όλα τα βιβλία του στην βιβλιοθήκη σου; Τι το ιδιαίτερο έχει ο συγκεκριμένος συγγραφέας που τον έχεις ξεχωρίσει;

    Πολλοί οι αγαπημένοι συγγραφείς που ακολουθώ και έχω όλα τους τα βιβλία. Τυχαία θα αναφέρω τον κορυφαίο Πορτογάλο António Lobo Antunes. Τα τρία πρώτα του βιβλία που μεταφράστηκαν στα ελληνικά κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Ένα επόμενο από τις εκδόσεις Πάπυρος, ενώ τα δύο πιο πρόσφατα βιβλία του από τις εκδόσεις Πόλις. Ο Antunes σπούδασε ψυχιατρική, οπότε η γραφή του θεωρείται νυστέρι που εισχωρεί στα τρίσβαθα του εγκεφάλου και της ψυχής των ηρώων του. Είναι ένας συνδυασμός μελέτης ανθρώπου και Ιστορίας σε έναν ιλιγγιώδη ανεμοστρόβιλο αισθήσεων και γλώσσας.

 Ποιο βιβλίο διαβάζεις αυτή την στιγμή και ποιο τραγούδι θα έβαζες για soundtrack;

    Αυτή τη στιγμή διαβάζω παράλληλα τα εξής βιβλία: Το κόκκινο και το φαιό του Maurice Attia από τις εκδόσεις Πόλις, ένα συναρπαστικό κοινωνικοπολιτικό μεσογειακό νουάρ. Ένα παλιότερο συνταρακτικό μυθιστόρημα, το Η τάξη, του Χέρμαν Ούνγκαρ από τις εκδόσεις Νεφέλη, ένα σκοτεινό όσο σκοτεινή και δύσμορφη είναι η ζωή του κεντρικού ήρωα, και πάντα στο ενδιάμεσο ελληνική και ξένη ποίηση. Εάν υπήρχε ένα soundtrack ως διακριτική ιδανική παρέα στη διάρκεια της ανάγνωσης, θα ήταν κάτι από Μάνο Χατζιδάκι ή μελωδίες του Einaudi από το The Piano Collection.

 Γράφεις απόψεις για τα βιβλία που διαβάζεις και θα ήθελα να μας πεις που δίνεις μεγαλύτερη σημασία σε ένα βίβλο; Στην γραφή, στο ύφος, στην ιστορία; Τελικά τι είναι καλό βιβλίο για εσένα;

    Γράφω κείμενα για τα βιβλία που διαβάζω, για τη χαρά του να μοιράζομαι. Σίγουρα η γραφή και το ύφος ενός μυθιστορήματος είναι τα στοιχεία που με κεντρίζουν περισσότερο και φυσικά όλα εκείνα τα δευτερεύοντα στοιχεία που προανέφερα: ξύπνημα συναισθημάτων, συγκίνηση και ψυχική επανάσταση. Καλό βιβλίο είναι εκείνο που σαν τσεκούρι θα κομματιάσει την παγωμένη θάλασσα μέσα μας, κατά τον Κάφκα.

 Πως επιλέγεις τα βιβλία που διαβάζεις; Κάνεις ένα πλάνο ή το ένα βιβλίο σε οδηγεί στο άλλο; Γνωρίζεις ποιο θα είναι το επόμενο αναγνωστικό σου ταξίδι;

    Συνήθως η μια ανάγνωση με οδηγεί στην επόμενη. Το ύφος ενός βιβλίου θα μου φέρει στο νου κάποιο άλλο. Άλλος τρόπος επιλογής γίνεται με βάση τις προτάσεις και κυκλοφορίες των εκδοτικών οίκων που αγαπώ και ακολουθώ, όπως είναι οι εκδόσεις Πόλις, Καστανιώτη, Gutenberg, Loggia, Στιγμός, Κριτική, Έρμα, Κίχλη, Κυψέλη, Άγρα, Opera, Σκαρίφημα και τις εκδόσεις Η βαλίτσα, που μόλις γεννήθηκε προκαλώντας αίσθηση κι ευχάριστη έκπληξη! Έχω στο μυαλό μου ένα πρόχειρο πλάνο ανάλογα με τη χρονική σειρά που εκδίδονται τα βιβλία, προσπαθώντας να είναι οι βιβλιοπαρουσιάσεις μου, όσο γίνεται, επίκαιρες. Επόμενο αναγνωστικό μου ταξίδι θα είναι ως συνήθως παράλληλοι «λογοτεχνικοί δρόμοι».

 Ποιο βιβλίο σου προτείνανε τώρα τελευταία να διαβάσεις; Εμπιστεύεσαι τις επιλογές βιβλιόφιλων σου; Προτείνεις εσύ βιβλία σε άλλους;

    Τελευταία μού έγινε πρόταση-δώρο ένα παλιότερο μυθιστόρημα των εκδόσεων Πόλις, μια οικογενειακή-ιστορική σάγκα. Πρόκειται για το Ο Σόλομον Γκάρσκυ ήταν εδώ του Μόντερκαϊ Ρίχλερ, θεωρείται από τα πιο σπουδαία μυθιστορήματα του Καναδά. Εμπιστεύομαι απόλυτα τις προτάσεις φίλων φιλαναγνωστών, μιας κι έχουμε κοινή αισθητική και οπτική στα πράγματα και στην ανάγνωση. Ως βιβλιοϋπάλληλος εδώ και πολλά χρόνια, προτείνω βιβλία και σε πελάτες και πάντα στους φίλους.

 Θα μπορούσες να μας πεις μια ιστορία βιβλίο υπαλληλικής τρέλας;

    Πολλές οι ιστορίες βιβλιοϋπαλληλικής τρέλας! Ας πούμε, η πρώτη που μου έρχεται στο μυαλό είναι η εξής: Μου έρχεται πελάτισσα, εντελώς σε άλλο κόσμο, με το βλέμμα στην οθόνη του κινητού της. Μου ζητάει παιδικό βιβλίο για δώρο. Τη ρωτάω για την ηλικία και το φύλο του παιδιού. Απαντάει ότι είναι αγόρι, 6 ή 7 ή 8 χρονών. Ανεβάζω λίγη πίεση και τη ρωτάω για σιγουριά σε ποια τάξη πηγαίνει το παιδί. Μου λέει ότι τελείωσε την Ε’ Δημοτικού και πάει για την Στ΄. Οπότε, της λέω, είναι 11 ετών, και αρχίζω να της δείχνω διάφορες επιλογές. Χωρίς να κοιτάζει καν τα βιβλία, αφού απαντάει στα μηνύματα που λαμβάνει στο κινητό, απαξιοί για τα πάντα και ξεφουρνίζει την κλασική ατάκα «Είναι πολύ έξυπνο παιδί για την ηλικία του και απίστευτα ώριμο». Διατηρώντας την ψυχραιμία μου, βγάζω από τα ράφια άλλες προτάσεις: ελληνική λογοτεχνία, κόμικ κ.λ.π. Ούτε αυτά την καλύπτουν γιατί τα θεωρεί λίγα για ένα τόσο ευφυές παιδί. Οπότε η ψυχραιμία μου πάει περίπατο, της προτείνω τον Ηλίθιο του Ντοστογιέφσκι και την Κρύπτη του Ε. Χ. Γονατά. Η κυρία χαμογελάει, σηκώνει το βλέμμα από την οθόνη και λέει: «Αχ, ναι, αυτό με τα γόνατα πρέπει να είναι τέλειο». Ο Γονατάς ακούστηκε στα αυτιά της γόνατα!

Into my books το προσωπικό σου μπλογκ. Πες μας τι θα βρουν οι αναγνώστες μας στο συγκεκριμένο μπλογκ ;

    Ναι, into-my-books.blogspot.com/…, το προσωπικό μου blog, στο οποίο οι αναγνώστες έχουν την ευκαιρία να δουν μικρής έκτασης κείμενά μου για ωραία βιβλία, που σίγουρα κάτι έχουν να τους πουν και κάτι θα τους αφήσουν ως απόηχο μετά το πέρας της ανάγνωσης.

 Εκτός από την ανάγνωση, τις απόψεις γράφεις και κείμενα; Διάβασα το Φράγμα ένα πεζό κείμενο που δημοσιεύτηκε στο λογοτεχνικό περιοδικό ‘’Χάρτης‘’ και μου άρεσε πολύ.

    Εκτός από την ανάγνωση υπάρχουν οι βιβλιοπαρουσιάσεις μου και εκτός αυτών σκαρώνω πεζογραφικά κείμενα: πεζοποιήματα, διηγήματα, μονολόγους. Όντως είχα την τιμή και τη χαρά ένα από αυτά, το μικροδιήγημα με τίτλο «Φράγμα», να δημοσιευτεί στο περιοδικό Χάρτης στο τεύχος Ιουνίου, κατόπιν πρόσκλησης της κυρίας Δήμητρας Χριστοδούλου, την οποία ευχαριστώ ξανά και από εδώ. Χαίρομαι που σου άρεσε, είναι ωραία η αίσθηση για κάποιον που γράφει να βρίσκει ο λόγος του ανταπόκριση και να αγγίζει χορδές.

 Προτιμάς να διαβάζεις ξένους συγγραφείς ή Έλληνες ή σε ενδιαφέρει μόνο το καλό κείμενο; Υπάρχει κάποιος συγγραφέας που δεν έχεις διαβάσει ακόμη αλλά θέλεις πολύ;

    Διαβάζω κυρίως ξένους συγγραφείς αλλά πάντα παρακολουθώ και τους Έλληνες. Είχα πει λίγο πριν ότι διαθέτουμε πολύ καλούς πεζογράφους στα σύγχρονα ελληνικά γράμματα, που γράφουν με αίμα και ψυχή, που έχουν ταυτότητα και ξεχωριστό αποτύπωμα. Ανοίγω παρένθεση και τυχαία αναφέρω μερικούς από αυτούς: Γιάννης Κυζιρόπουλος, Αλέξανδρος Κάσσης, Πέλα Σουλτάτου, Διονύσης Μαρίνος, Άκης Παπαντώνης, Θοδωρής Αστραίος, Λίλια Τσούβα, Μιχάλη Κατράκη με το Υλικό Καθαρισμού.

    Το κείμενο οπωσδήποτε παίζει σημαντικό ρόλο αλλά πίσω από το κείμενο υπάρχει πάντα ο συγγραφέας που επικοινωνεί την ψυχή του με τον αναγνώστη. Υπάρχουν πολλοί συγγραφείς που περιμένουν να τους ανακαλύψω και να συνομιλήσω με το έργο τους. Ένας από αυτούς είναι  ο Πάουλ Βεράχεν με το ογκώδες Omega minor, από τις εκδόσεις Πόλις, που περιμένει υπομονετικά τη σειρά του να διαβαστεί κάποια στιγμή στο μέλλον.

 Το καλοκαίρι θεωρείς ότι ο κόσμος διαβάζει περισσότερο; Τελικά υπάρχουν βιβλία παραλίας ή είναι ένας κακόγουστος μύθος;

    Οι μυημένοι αναγνώστες δεν έχουν εποχή, διαβάζουν αρειμανίως 365 ημέρες τον χρόνο, βρίσκουν πάντα τη στιγμή εκείνη, μέσα στη μέρα, που θα κατεβάσουν διακόπτες και θα βυθιστούν στο μεγαλείο της ανάγνωσης. Υπάρχουν οι αναγνώστες, επίσης, που λόγω επαγγελματικών ή οικογενειακών υποχρεώσεων περιμένουν το καλοκαίρι, για να διαβάσουν μερικά βιβλία στη διάρκεια των διακοπών τους. Οπότε, ναι… από την άποψη αυτή μια μερίδα κόσμου διαβάζει περισσότερο κατά τους θερινούς μήνες, το κοινό που θα μπει στα βιβλιοπωλεία τον Ιούλιο και τον Αύγουστο είναι συγκριτικά μεγαλύτερο.

    Ένα βιβλίο, μιας και το αναφέρεις, μπορεί να διαβαστεί οπουδήποτε και όχι μόνο στην παραλία, όπου τα μάτια συχνά ξεφεύγουν εκτός κειμένου και παραγράφων. Κακόγουστος και ο όρος «βιβλία παραλίας». Υπάρχουν π.χ. «βιβλία πεδιάδας» ή «βουνού»; Ας τα πούμε βιβλία που εξυπηρετούν διαφορετικές ανάγκες όσον αφορά τον χρόνο που τους αφιερώνει κανείς.

 Θεωρείς ότι το βιβλίο είναι ένας ακριβός τρόπος ψυχαγωγίας; Υπάρχουν εναλλακτικές για αυτούς που θέλουν πραγματικά να διαβάσουν;

    Λένε κάποιοι ότι το βιβλίο είναι ακριβό προϊόν ψυχαγωγίας και εν μέρει έχουν δίκιο, αν αναλογιστούμε το μισθολογικό και τη γενική πολιτική και κοινωνική κατάσταση. Από την άλλη πλευρά, η απόλαυση της ανάγνωσης έρχεται ως αντιστάθμισμα στην τιμή. Ένα μυθιστόρημα πολυσέλιδο των 20 ευρώ (όσα π.χ. θα ξοδεύαμε σε μια βραδινή έξοδο) θα μας κρατήσει συντροφιά για αρκετά βράδια, άρα ιδού η αποζημίωση. Έπειτα, όλα τα βιβλιοπωλεία κάνουν 10% έκπτωση στους νέους τίτλους και από ’κεί και πέρα υπάρχουν πολλές μόνιμες προσφορές σε βιβλία παλιότερης σοδειάς που αξίζουν προσοχής και αγοράς! Ο καθένας από το υστέρημά του ας ξοδεύει για βιβλία, είναι μια ωραία επένδυση.

Τι θα έλεγες στους αναγνώστες μας για να απολαμβάνουν το λογοτεχνικό τους ταξίδι;

    Το λογοτεχνικό ταξίδι είναι ατελείωτο, οι ουρανοί απέραντοι και ο κόσμος μεγάλος κι απέραντος επίσης. Η λογοτεχνία χαρίζει φτερά και ώθηση για πέταγμα στους αναγνώστες. Ας ανοίξουν τα φτερά τους κι ας γίνει το λογοτεχνικό ταξίδι γιορτή εμπειριών.

Σε ευχαριστώ!

Εγώ σε ευχαριστώ πολύ για τις ωραίες ερωτήσεις σου!

"Θηλιά"

    Επέστρεψε μετά από πολλά χρόνια.

    Το πατρικό του, γερασμένο, τον περίμενε με θλίψη και παράπονο στους εξωτερικούς του τοίχους απ'την απρόσμενη φωτιά της μοναξιάς που του κληρώθηκε.

Στον μικρό κήπο, αριστερά πίσω απ' την αυλόπορτα, το άδειο σπιτάκι του σκύλου και τριγύρω αγριόχορτα, σαν κραυγές που ψήλωσαν από νερά θρήνων. Και δεξιά η αυλή! Η αγαπημένη του αυλή. "Μα πως να την ξεχάσεις την αυλή σου και την παλιά τη γνώμη καθενός, όσους κρυφά περπάτησαν μαζί σου να σημαδεύουν πάλι τη ζωή σου....", θυμήθηκε το τραγούδι που πάντα του έφερνε ρίγος συγκίνησης.

    Βάδισε διστακτικά, ανέβηκε τα τέσσερα σκαλοπάτια και ξεκλείδωσε την πόρτα του σπιτιού, που άνοιξε με ένα τρίξιμο σαν ανθρώπινος λυγμός.

Όλα αφημένα όπως ήταν: το ξύλινο τραπέζι με το πράσινο τραπεζομάντηλο, οι καρέκλες που κάποτε αγκάλιαζαν σώματα κουρασμένα, η πιατοθήκη, το παλιό σερβίτσιο.

Βήματα, αισθήσεις και αφή από δωμάτιο σε δωμάτιο. Η κάμαρα των γονιών του και η φωτογραφία τους με τα σφιγμένα χείλη και τον χειμώνα στο βλέμμα. Η μυρωδιά των χεριών τους ακόμα ανεξίτηλη: θυμάρι, ρίγανη, τριαντάφυλλα, γη.

    Το δικό του δωμάτιο που μοιραζόταν με τα τρία αδέρφια του. Έναρξη γιορτής από παιδικές φωνές και γέλια και τα παλιά παιχνίδια ακόμα στην ίδια θέση. Η αγάπη που τους έτρεφε και τους μεγάλωνε, ώσπου ξημέρωσαν χρόνια δίσεκτα.

    Στα μάτια του σκούρα σύννεφα και μια νεροποντή αναμνήσεων. Κι ύστερα εκείνη η φωνή πίσω του: "Είστε ο κύριος Γιώργος; Ήρθαμε να δούμε το σπίτι."

    Δεν γύρισε. Έμεινε παγωμένος στη θέση του, λίγο ακόμα, να εισπνεύσει και να φυλακίσει μέσα του το άρωμα της μνήμης, πριν γίνει ατμός σε άδεια θηλιά.

Γιάννης Δ.

Μάνος Χατζιδάκις ~ Το βαλς των χαμένων ονείρων

Για όσους παραμένουμε παιδιά

Για το Love Book Diary.