ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΣΤΑΧΤΗΣ

 

Το βιβλίο ‘’Το κορίτσι της στάχτης’’ είναι μία αληθινή ιστορία που σπαράζει την καρδιά του αναγνώστη, αλλά του δίνει απλόχερα την αγάπη , την ελπίδα, την αισιοδοξία ότι μέσα από τις στάχτες μπορεί ο άνθρωπος να συνεχίσει να ζει και να προχωρά μπροστά όσο και να πονά η καρδιά του. Φανταστείτε αυτός ο συγκλονιστικός άνθρωπος η Παρασκευούλα ,ένα νήπιο που τα μάτια του, τα αυτιά του και όλες οι αισθήσεις του δεν μπορούν να ξεπεράσουν τις αιματηρές εικόνες, τους θανατηφόρους ήχους των πυροβόλων και την μυρωδιά του θανάτου.

Αυτό το κορίτσι κατάφερε με την ευλογία του θεού να κάνει το αδιανόητο μόνο του, να ταξιδέψει υπερατλαντικά, να γνωρίσει καινούργια πατρίδα, νέα πρόσωπα και να αναστηθεί μέσα από τις στάχτες του. Πόναγε η ψυχή της; Πάρα πολύ… αιμορραγούσε, αλλά οι άνθρωποι που έχουν βιώσει έντονες καταστάσεις βάζουν τον πήχη τόσο ψηλά που πρέπει να κάνουν υπερπροσπάθεια για να τον πηδήσουν.

Ο τίτλος του βιβλίου μοναδικός και στοχευόμενος! Η Παρασκευούλα, το κοριτσάκι που θα γίνει γυναίκα μέσα από τις στάχτες της και τους στόχους της θα καταφέρει να έχει μία αξιέπαινη μυθιστορηματική ζωή. Μέσα από προσεγμένες επιλογές που ευτυχώς θα τις βγουν όλες σωστές έχει την δύναμη με μία βαλίτσα στο χέρι να δίνει απλόχερα την αγάπη της και την βοήθεια της.

Η Ανθρωπιά είναι μία λέξη που αποτελείται από 8 γράμματα με τόση ουσιώδη σημασία που αποδεικνύει το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής. Πόλεμος, ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ,ΘΑΝΑΤΟΣ, πόνος, θρήνος, ξεριζωμός, νέα αρχή από το μηδέν, τύχη, επιλογές, στόχοι, οικογένεια, αγάπη, έρωτας, παιδιά, χήρες και μέσα από όλα αυτά ο ήλιος ανατέλλει , συνεχίζει να ανατέλλει για να δίνει φως και κουράγιο στους ανθρώπους. Η ζωή συνεχίζεται και αύριο είναι μία άλλη καλύτερη ημέρα όπως χαρακτηριστικά είχε πει στο φινάλε της ταινίας ΄΄  Όσα παίρνει ο άνεμος ΄΄η Σκάρλετ Ο’ Xάρα που είναι το πιο αισιόδοξο μήνυμα που έχει αποτυπωθεί το μυαλό μου.

Η Παρασκευή ήταν και είναι μία γυναίκα που ξέρει τι θέλει, πατάει σταθερά στα πόδια της και διεκδικεί αυτό που πραγματικά θέλει. Αποχωρίστηκε τα πάντα αλλά με δύναμη και κουράγιο και με μια φλόγα να καίει την ψυχής της αντιμετώπισε την ίδια την ζωή. Στον αντίποδα της ιστορίας έχουμε την μάνα Αρχοντούλα, την μάνα που μάτωσαν τα νύχια της  θάβοντας η ίδια τον άντρα της περικυκλωμένη από τα ορφανά της. Την μάνα που σπάραξε η καρδιά της για να αποχωριστεί το μικρό της κορίτσι για να του προσφέρει μία καλύτερη ζωή ...γιατί η μικρή Παρασκευή ήταν χαρισματική, ήταν πανέξυπνη και έπρεπε να ανοίξει τα φτερά της να πετάξει. Όχι μόνο την βοήθησε αλλά καρτερούσε για μια υπερατλαντική κουβέντα , για ένα σημάδι, για ένα αναστεναγμό… ότι πάλι θα είναι μαζί. Συγκλονιστική η μάνα και όλες οι μάνες του κόσμου.

Μέσα από μία μεστή, αφηγηματική γραφή ο συγγραφέας αναδεικνύει ένα γεγονός που δεν πρέπει κανένας, μα κανένας να ξεχνάει …τι έγινε στις 13/12/1943 στα Καλάβρυτα  και αυτός είναι ο στόχος του από την αρχή μέσα από την συγκλονιστική ιστορία της Βίβιαν.<< Μην ξεχνάτε τα Καλάβρυτα. Είναι εμπειρία ζωής να τα επισκεφτείτε ….θα χτυπάει για καιρό η καρδιάς σας.>> Αυτό που θέλω να σημειώσω είναι ότι μέσα από τις σελίδες του αντιτύπου αναδύεται πάντα η λέξη Αγάπη, γιατί μπορεί να είναι ένα βιβλίο που εσωκλείει πολύ πόνο, αλλά σου αφήνει μία γλυκιά γεύση στο τέλος. Μόνο αν έχεις αγάπη στην καρδιά σου μπορείς να παλέψεις για τα πάντα , για τα πάντα και να αγωνιστείς υπεράνθρωπα για να προχωρήσεις στην ζωή. Με προσευχές στην Παναγία, σε αυτήν την γυναίκα που υπέφερε πολύ, οι γυναίκες μπορούν να βρουν ελπίδα και να προχωρήσουν μπροστά. Αν το βιβλίο ήταν σκηνές από Αρχαία τραγωδία σίγουρα αυτές που θα μείνουν στην ιστορία και στο μυαλό μου, είναι οι εκτελέσεις και οι γυναίκες, οι μάνες με τα ορφανά να θάβουν με δύναμη ψυχής τους θανόντες.

ΥΓ: Χαμογέλασα πολύ με τα αθλητικά γεγονότα που παραθέτει ο Μ. Σακελλαρόπουλος στις σελίδες του, αφού ανήκω στην γενιά που μεγάλωσε με την φωνή του και θα είναι πάντα ανεξίτηλη στην καρδιά μου.

Βιβλίο: Το κορίτσι της στάχτης (Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

Συγγραφέας: Μένιος Σακελλαρόπουλος

Εκδόσεις: Ψυχογιός ( www.psichogios.gr )

Love Book Diary: Παρασκευή Παρίσση

 

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Ο ΜΕΝΙΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ δεν ασχολήθηκε με αποτρόπαια εγκλήματα, μετά τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θράκης, παρά μόνο πολύ αργότερα, στα μυθιστορήματά του. Τον είχε κερδίσει ήδη η δημοσιογραφία, την οποία ταλαιπωρεί επί σαράντα δύο συναπτά έτη. Ξεκίνησε μαθητής λυκείου ακόμα από το Φως, μύρισε το μελάνι στις εφημερίδες Βραδυνή, Έθνος, Ελεύθερος Τύπος, Αθλητική, Sportime, Derby, στα περιοδικά Εικόνες, Nitro, Active, Επίκαιρα, βούτηξε στα ερτζιανά (ΕΡΑ, Sport FM, Sentra FM, SPORT 24), ήταν στο Mega Channel, στο Open TV και ξανά στο Mega. Έκανε τρεις φορές τον γύρο της Ευρώπης, φτάνοντας ως τη Νότια Αφρική, με εκατοντάδες ρεπορτάζ και χιλιάδες βίντεο, όλα με ένα δικό του χρώμα. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ και του ΠΣΑΤ, από τον οποίο έχει βραβευτεί τέσσερις φορές για τηλεοπτικά θέματα. Παραμένει έφηβος και εκρηκτικός, συνεχίζει να ονειρεύεται, να χαμογελάει, να σαρκάζει και να αυτοσαρκάζεται, και πιστεύει στην… άσπρη μέρα. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν συνολικά εφτά μυθιστορήματα.

 

Καλάβρυτα, 13 Δεκεμβρίου 1943.

Τα γερμανικά πολυβόλα θερίζουν ζωές, βάφοντας με αίμα τον τόπο ολάκερο. Δεν έμεινε πέτρα πάνω στην πέτρα. Σπαράζουν οι μανάδες σκάβοντας με τα νύχια το χώμα, κρύφτηκαν ο ήλιος και τα πουλιά. Παντού στάχτη και θάνατος.

Η Παρασκευούλα, πεντέμισι χρόνων, νιώθει να χάνεται το μυαλό της, λαβώνεται η ψυχή της. Κρύβεται με τ’ αδέλφια της στο βουνό, δυο μερόνυχτα περπατούν θρηνώντας τον πατέρα.

Ο Μητροπολίτης ζητάει από τις οικογένειες να δώσουν παιδιά για υιοθεσία στην Αυστραλία. Με φλογισμένα μάτια η μικρή σηκώνει το τρεμάμενο χεράκι της και φωνάζει: «Εγώ θα πάω στην… Αστραλία, εγώ!» Χλώμιασε η μάνα της, η Αρχοντούλα, στράγγιξε το αίμα από τις φλέβες της.

Το αεροσκάφος Ντακότα με το όνομα «Αέρας» αναλαμβάνει να συνεχίσει την ιστορία, που ράγισε πέτρες και γκρέμισε βουνά!

Μια αληθινή, σπαρακτική ιστορία με φόντο τα ισοπεδωμένα Καλάβρυτα, ένα ολόφωτο μήνυμα στην ανθρωπότητα από μία συγκλονιστική γυναίκα, τη Βίβιαν Στεφάνου, για τη δύναμη της ψυχής του ανθρώπου, που χτίζει φάρους για ν’ απλώσει το φως!

 

Η Σφαγή των Καλαβρύτων (ή και Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων) αναφέρεται στην εκτέλεση του ανδρικού πληθυσμού και την ολική καταστροφή της κωμόπολης των Καλαβρύτων στην Ελλάδα, από στρατιώτες της γερμανικής 117ης Μεραρχίας Καταδρομών, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, στις 13 Δεκεμβρίου του 1943.

Η «Επιχείρηση Καλάβρυτα» ξεκίνησε την 4η Δεκεμβρίου, ως μαζικά αντίποινα^[1] στην εκτέλεση, από τους αντάρτες, 77 Γερμανών στρατιωτών αιχμαλώτων, οι οποίοι είχαν συλληφθεί μετά τη νίκη των δυνάμεων του ΕΛΑΣ στη Μάχη της Κερπινής, την 20η Οκτωβρίου του 1943. Η επιχείρηση στόχευε στην τρομοκράτηση των ντόπιων με εκτελέσεις αμάχων και λεηλασίες, πυρπόληση οικιών καθώς και στην ολική εκκαθάριση του ορεινού όγκου του Χελμού από αντιστασιακές ομάδες και αντάρτες. Οι σφαγές και οι λεηλασίες ξεκίνησαν από την παράκτια περιοχή της Αχαΐας στη βόρεια Πελοπόννησο. Τα στρατεύματα της Βέρμαχτ, στην πορεία τους, έκαψαν δεκάδες χωριά και δολοφόνησαν αμάχους, με τελικό προορισμό τα Καλάβρυτα, όπου και εισήλθαν την 9η Δεκεμβρίου. Συνολικά, σύμφωνα με τους νεότερους ιστορικούς, εκτελέστηκαν 677 άμαχοι, από τους οποίους οι 499 στα Καλάβρυτα, και πυρπολήθηκαν περίπου 1.000 σπίτια σε πάνω από 50 χωριά. Μάλιστα, τα ναζιστικά στρατεύματα άρπαξαν και υλικά αγαθά, τρόφιμα αλλά και ζώα ώστε, σύμφωνα με την ηγεσία της Μεραρχίας, να στερήσουν από τους κατοίκους των χωριών τις προϋποθέσεις διαβίωσης.

Η σφαγή των Καλαβρύτων αποτελεί την πιο βαριά περίπτωση εγκλήματος πολέμου στην Ελλάδα, κατά την κατοχική περίοδο. Κανένας από τους υπευθύνους των εγκλημάτων αυτών δεν λογοδότησε στη δικαιοσύνη ενώ μέχρι και σήμερα ακόμα δεν έχει καταβληθεί καμιά απολύτως αποζημίωση από τη Γερμανία.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%AE_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CF%81%CF%8D%CF%84%CF%89%CE%BD

ΔΕΣ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Για το Love Book Diary