ΠΕΡΙΠΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΖΙΝΙ ΣΤΗ ΜΩΒ ΓΡΑΜΜΗ

<< Πριν από τρεις εβδομάδες ήμουν απλώς ένας μαθητής, αλλά τώρα είμαι ντετέκτιβ και δουλεύω σε τσαγερί… >>

Περιπολία για τζίνι στη μοβ γραμμή !! ένας παράξενος τίτλος για ένα αριστοτεχνικά δομημένο βιβλίο. Το βιβλίο της Ντίνα Αναππάρα με ενθουσίασε τρομερά ως αναγνώστρια γιατί πραγματικά δεν γνώριζα καθόλου το θέμα του βιβλίου και την συγγραφέα. Ξεκίνησα την ανάγνωση με μικρές προσδοκίες και όταν γύρισα και την τελευταία σελίδα του βιβλίου σκέφτηκα ότι αυτό το αντίτυπο πρέπει να το διαβάσουν οι βιβλιόφιλοι, γιατί είναι γραμμένο με ένα πανέξυπνο τρόπο, με μία ιδιαίτερη γραφή που δεν γίνετε να μην σε παρασύρει μέσα στα μονοπάτια των λέξεων και να σε ταξιδέψει στον άγνωστο για εμένα κόσμο της Ινδίας. Σε έναν κόσμο πολύ ξένο με την δική μου κουλτούρα και νοοτροπία αλλά τόσο δυνατό από αρώματα, χρώματα και μπαχαρικά που σε κάνει να θέλεις να τον επισκεφτείς.

Το θέμα του βιβλίου είναι πάρα πολύ σοβαρό, είναι εξαιρετικά τεράστιο ζήτημα γιατί αναφέρεται στην εξαφάνιση παιδιών σε μία χώρα που η ψαλίδα των οικονομικών και κοινωνικών διαφορών των πολιτών είναι σε αμβλεία γωνία και οι λεπίδες της δεν πρόκυπτε ποτέ να κλείσουν. Το γοητευτικό όμως του βιβλίου είναι ότι η λογοτεχνική φωνή της Ανναπάρα μεταφέρετε στον αναγνώστη μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, που επηρεασμένο από την αστυνομική σειρά ‘’ Αστυνομική περιπολία ‘’ προσπαθεί με τους κολλητούς του να λύσει το μυστήριο των εξαφανίσεων που γίνεται στην γειτονιά του. Το μαγικό είναι ότι μέσα από μία όμορφη γλώσσα, μέσα από μία εξαιρετική μετάφραση νιώθεις τον παλμό των καθημερινών προβλημάτων στην περιοχή που ζει ο μικρός μας φίλος.

Αυτή η ιστορία θα σας σώσει την ζωή .................

Τα παιδιά έχουν αθώες ψυχές και πάντα επηρεάζονται από αυτά που βλέπουν και μην ξεχνάτε ότι όλοι έχουμε περάσει από την τρυφερή σχολική ηλικία που με τους κολλητούς μας θέλαμε να λύσουμε μυστήρια. Το αξιοθαύμαστο όμως είναι ότι οι σκέψεις και οι ενέργειες των μικρών μας φίλων παρουσιάζονται τόσο οικείες που πολλές φορές χαμογελάς στην ανάγνωση και ταυτίζεσαι μαζί τους. Η δύναμη του βιβλίου βασίζεται στο γεγονός ότι παρουσιάζετε με ένα ευγενικό, παιδικό, ρομαντικό τρόπο ένα μείζων θέμα που νιώθεις ότι κανείς σε αυτή την χώρα δεν ενδιαφέρετε. Αναφέρετε σε μία κοινωνία και στις εκατέρωθεν κυβερνήσεις που έχουν εγκαταλείψει τα ίδια τα παιδιά τους στο έλεος του θεού, σε μία χώρα που η Θρησκευτική βία θα σε εκπλήσσει. Αν ψάξετε λίγο στο ιντερνετ θα διαβάσετε ότι στην Ινδία εξαφανίζονται έως 180 παιδιά την ημέρα που για τα δικά μας δεδομένα είναι εξαιρετικά τεράστιος αριθμός και η συγγραφέας καταφέρνει να αποτυπώσει αυτό το πρόβλημα με τέτοιο μοναδικό τρόπο που θα εκπλαγείτε και θα θέλετε να την ακολουθήσετε και στα επόμενα λογοτεχνικά της βήματα.

Το βιβλίο αυτό γράφτηκε για να υπενθυμίσει σε όλους εμάς τα πρόσωπα που υπάρχουν πίσω από τους αριθμούς, όλα αυτά τα χαρούμενα ή κλαμένα πρόσωπα, τα οποία δεν διάλεξαν που θα γεννηθούν άλλα άλλοι διάλεξαν για την τύχη τους και την ζωή τους. Ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι παιδιά ,γι΄ αυτό θα τονίσω ακόμη μία φορά ότι η μαγκιά του βιβλίου, αν μου επιτρέπετε να γράψω κάτι τέτοιο είναι ότι έχει κύριους πρωταγωνιστές παιδιά και μέσα από τα μάτια τους ζεις ακόμη και την μανία του όχλου απέναντι στις μειονότητες και ειδικά σε πιστούς άλλων θρησκειών  και είναι άξιο λόγου  πως κατάφερε να πιάσει τους νεανικούς σφυγμούς με μαεστρία και να σε οδηγήσει σε προβληματισμό από  την πρώτη της λογοτεχνική προσπάθεια της.

Αυτή η ιστορία θα σας αλλάξει τον τρόπο σκέψης, ο τίτλος θα σας ταξιδέψει σε τζίνι που κρύβονται σε πολύχρωμες γραμμές και το παιδί που κρύβετε μέσα σας θα ψάξει για τα χρυσά λυχνάρια που θα τα εγκλωβίσει στα τοιχώματα τους.

 Βιβλίο: Περιπολία για τζίνι στη μοβ γραμμή.

Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Συγγραφέας: Ντίπα Αναππάρα

Εκδόσεις: Πατάκη

Love Book Diary: Παρασκευή Παρίσση

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Η Deepa Anappara µεγάλωσε στην Κεράλα της νότιας Ινδίας και εργάστηκε ως δηµοσιογράφος σε διάφορες πόλεις, όπως το Μουµπάι και το Δελχί. Τα ρεπορτάζ της για τον αντίκτυπο της φτώχειας και της θρησκευτικής βίας στην εκπαίδευση τιµήθηκαν µε πολυάριθµα βραβεία. Είναι κάτοχος MA Δηµιουργικής Γραφής από το University of East Anglia του Νόριτς και ετοιµάζει το διδακτορικό της. Η "Περιπολία για τζίνι στη Μοβ Γραµµή" είναι το πρώτο της µυθιστόρηµα, που µεταφράζεται σε 22 γλώσσες και έχει αναγνωριστεί από την κριτική ως ένα από τα καλύτερα µυθιστορήµατα του 2020· έχει τιµηθεί µε το πρώτο βραβείο του λογοτεχνικού φεστιβάλ του Μουµπάι Taka Literature Live!, ήταν στη βραχεία λίστα του JCB Prize και στη µακρά λίστα του Women’s Prize, ενώ ένα τµήµα του απέσπασε το Lucy Cavendish Fiction Prize, το Bridport/Peggy Chapman-Andrews Award και το Deborah Rogers Foundation Writers Award.

  

«Πριν από τρεις εβδομάδες ήµουν απλώς ένας µμαθητής, αλλά τώρα είµαι ντετέκτιβ και δουλεύω σε τσαγερί...». Ο εννιάχρονος Τζάι ζει σε µια µεγαλούπολη της Ινδίας και παρακολουθεί φανατικά ριάλιτι µε αστυνοµικούς. Όταν εξαφανίζεται ένας συµµαθητής του, ο Τζάι αποφασίζει να τον βρει εφαρμόζοντας στην πράξη όλα όσα έχει µάθει για τη διαλεύκανση του εγκλήµατος από τα επεισόδια της «Αστυνοµικής περιπολίας». Με τους κολλητούς του φίλους, την Παρί και τον Φάιζ, στο πλευρό του, πηγαίνει σε µερικά από τα πιο επικίνδυνα µέρη της πόλης, στο παζάρι τη νύχτα, ακόµη και στον σιδηροδροµικό σταθµό στο τέρµα της Μοβ Γραµµής. Εξαφανίζονται όµως και άλλα παιδιά, και οι τρεις φίλοι, στην προσπάθειά τους να ανακαλύψουν την αλήθεια, έρχονται αντιμέτωποι µε τρομοκρατημένους γονείς, ένα αδιάφορο αστυνοµικό σώµα και τζίνι που κλέβουν ψυχές... 

«Εξαιρετικό». Ίαν ΜακΓιούαν

 «Το µμυθιστόρημα στα καλύτερά του! Γραφή συμπάσχουσα και αριστοτεχνική, καθώς επίσης στέρεη και στιβαρή. Νοιαζόμαστε πραγματικά για τους ήρωες της Αναππάρα από την πρώτη σελίδα, και η ανάγνωση µας ανταµείβει». Ανν Ενράιτ

 «Ένα τεράστιο ζήτηµα, η εξαφάνιση παιδιών, δοσμένο μοναδικά από µια σπουδαία, ρηξικέλευθη λογοτεχνική φωνή». Literary Journal

Απλά διαβάστε το και θα με θυμηθείτε..... Παρασκευή!!!