ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΑΥΡΟΣ

 ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΑΥΡΟΣ: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΙΣΣΗ

Έχω την χαρά να συζητώ με τον συγγραφέα Εμμανουήλ Μαύρο για το καινούργιο του βιβλίο  '' ΤΡΕΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΝ ''.


ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΑΥΡΟΣ

    Καλώς ήρθατε στο Λογοτεχνικό blog Love Book Diary.

     Τρένα μεγάλων αποστάσεων είναι το καινούργιο βιβλίο σας που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άνεμος και εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Αρχικά θα ήθελα να μας πείτε ποια είναι τα τρένα των μεγάλων αποστάσεων αν θεωρήσουμε ότι η ζωή μας είναι ένα ταξίδι;

    Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία και τις ευχές σας.

    Τα τρένα μεγάλων αποστάσεων μπορεί να είναι λίγα, μπορεί να είναι πολλά και τα ταξίδια άλλοτε κοντινά και άλλοτε μακρινά. Εξαρτάται από τους σταθμούς που θα επιλέξουμε να αλλάξουμε. Τούτοι οι σταθμοί είναι η ζωή μας, είναι αυτές οι στιγμές, ίσως και ολάκερος ο κόσμος και ανεβαίνουν σημαντικοί άνθρωποι για να συνεχίσουν μαζί μας το ταξίδι, κατεβαίνουν οι ασήμαντοι, συμμετέχουν οι γονείς μας, επιβιβάζονται τα αδέρφια μας, οι έρωτες μας, μα πάντα υπάρχουν θέσεις κενές που μας θυμίζουν πως υπάρχουν κάποιοι που η διακριτική τους απουσία είναι σημαντική. Υπάρχει και το μάταιο βιζυηνικό ταξίδι φαντασίας για προορισμούς που θα θέλαμε να κάνουμε και δεν κάναμε.

 Η πρώτη ύλη του μυθιστορήματος αντλείται από την σύγχρονη πραγματικότητα, όπως είναι η πανδημία και τα πολιτικά παιχνίδια που οδηγούν στην ψυχολογική χειραφέτηση του κοινωνικού συνόλου. Τι μηνύματα επιχειρείτε όμως να περάσετε μέσα από το βιβλίο σας στους αναγνώστες;


    Νομίζω τα πιο απλά και τα πιο άμεσα. Τα έμμεσα τα αφήνω ως τροφή για συζήτηση που θα κάνουν με τους εαυτούς τους οι αναγνώστες διαβάζοντας το βιβλίο. Η χειραγώγηση και η κατεύθυνση των μαζών είναι ορατή, η φαλλοκρατική αντίληψη επίσης, για να μην πω για την πολιτική εκμετάλλευση και τον ηλίθιο φόβο που εύκολα μοιράζεται από μεγάλη δυστυχώς μερίδα των μέσων. Όλα αυτά συνθέτουν μια ιστορία που ακροβατεί ανάμεσα στην κοινωνική δικαιοσύνη και το ερωτικό πάθος.


     Θεωρείτε ότι το θέμα του βιβλίου θα προκαλέσει το αναγνωστικό κοινό ή πλέον έχουν αφυπνισμένη συνείδηση, παρατηρούν και παρακολουθούν την πολιτικοκοινωνική πραγματικότητα; Η καταγραφή προσωπικών δεδομένων που θα οδηγήσει τελικά;

    Δεν γράφω για να προκαλέσω. Γράφω πρωτίστως για την δική μου ψυχική ισορροπία και επειδή ως ανθρωπιστής αφουγκράζομαι το πνίξιμο, τα ερωτηματικά, τις απορίες, την ανάγκη των συνανθρώπων μου και προσπαθώ η κάθε ιστορία μου να εμπεριέχει κι ένα ταξίδι γνώσης.

    Η καταγραφή προσωπικών δεδομένων στην Ελλάδα συγκεκριμένα δεν ξέρω που μπορεί να οδηγήσει. Εδώ δεν λειτουργεί το Σύνταγμα, η πολυνομία ερμηνεύεται όπως ο καθένας θέλει, οπότε δεν μπορώ να απαντήσω. Σίγουρο είναι πως υπάρχουν τρόποι που σε πολλές χώρες που η συνταγματική δημοκρατία λειτουργεί, τα προσωπικά δεδομένα να προστατεύονται.

     Στην ιστορία ερχόμαστε σε επαφή με έναν αταίριαστο, δυνατό, ανεκπλήρωτο έρωτα που αφήνει τα σημάδια του. Θεωρείται ότι ο έρωτας είναι ένα πάθος και δεν φημίζεται για τις επικλήσεις του στην λογική; Είναι ένα συναίσθημα άγριο άρα και καταστροφικό;

    Ο έρωτας και η αγάπη πάντα αφήνουν τα σημάδια τους και η μαγεία τους είναι πως αναγεννούνται ξανά και ξανά. Η ομορφιά και το συναίσθημα δεν αποτελούν αγριότητα. Αγριότητα είναι η εμμονή και τα κατάλοιπα μιας άρρωστης φονταμενταλιστικής πατριαρχικής κοινωνίας. Αυτό είναι αγριότητα. Αγριότητα είναι να μην αγαπάς τον άνθρωπο ανεξαρτήτου φύλου, χρώματος και σεξουαλικής προτίμησης. Ο έρωτας και η αγάπη είναι η ψυχή που κατοικεί σε δυο σώματα που θα έλεγε και ο Αριστοτέλης. Δυο σώματα που παλεύουν να βρουν μια ισορροπία μεταξύ συναισθήματος και λογικής. Δεν βλέπω κάτι το καταστροφικό σε αυτό παρά μόνο ένα ταξίδι που λέγετε ζωή… Τι να την κάνω μια ζωή χωρίς αγάπη και έρωτα, συγκρούσεις και πάθη που έρχεται η λογική να τα κατευνάσει.


    Η δική μου σκέψη σε όλο αυτό ορίζεται σε μια φράση που με ξύπνησε όταν περνούσα μια δύσκολη προσωπική, έντονα συναισθηματική περίοδο, κάπου το 2005, διαβάζοντας τη “Βαρκάρισσα της χίμαιρας ” της αγαπημένης μου Αλκυώνης Παπαδάκη: “Εγώ την τρέλα μου την φοράω καπέλο, μεγάλε. Δεν την αφήνω να μου γίνει θηλιά. Κι όσο για την παράγκα μου, μόλις δω πως πιάνει κοριούς, ανάβω ένα σπίρτο και την καίω. Δεν το ‘χω για τίποτα. ‘’Πόσο κάνει;’’ Λέω στη μοίρα μου. Τι χρωστάω; Τόσο… Μου λέει. Παρ’ τα και δίνε του. Έχω ένα ραντεβουδάκι με την επόμενη μέρα… ”. Η φράση αυτή με άλλαξε ως άνθρωπο, ως άντρα, ως εραστή αν το θες. Μου κοινωνικοποίησε τον εαυτό, μου δίδαξε την σκέψη και πως να αντιλαμβάνομαι τον αρνητισμό γύρω μου. Είτε αυτός προέρχεται από μια σύντροφο, είτε από ένα φίλο, είτε από συνάδελφο, είτε από συγγενή…

    Ο έρωτας λοιπόν και η αγάπη έχουν να κάνουν με δύο πρόσωπα που είναι σύντροφοι στη ζωή, εραστές την νύχτα και δημιουργοί μιας καινούργιας ζωής την ημέρα, αν αυτό δεν υπάρχει ή προδοθεί κάτι από αυτή την συνθήκη, τότε έρχεται η παραπάνω φράση να σου δείξει το αύριο, να σου κλείσει το μάτι και να σου πει: “Που' σαι φίλε… Αύριο ξημερώνει μια άλλη μέρα”.

     Πως θα περιγράφατε την ηρωίδα σας την Χριστίνα; Είναι η σύγχρονη γυναίκα που διεκδικεί τη δύναμη της, την φωνή της και την άποψη της; Τελικά βγαίνει κερδισμένη από την ιστορία;

    Είναι η γυναίκα που λίγοι άντρες θα την ήθελαν δίπλα τους. Σαφώς και βγαίνει κερδισμένη από την ιστορία. Η Χριστίνα είναι ευτυχισμένη γιατί δεν λύγισε στην καμουφλαρισμένη πατριαρχική ελληνική κοινωνία, δεν έσκυψε στο υπόδουλο φαλλοκρατικό έρωτα και είχε το θάρρος παρότι ο έρωτας και η αγάπη την είχαν παρασύρει, να βρει την δύναμη να αγωνιστεί για το δίκαιο, να αναγεννηθεί και είχε την τόλμη, την πίστη να προασπίσει τα υψηλά ιδανικά της και να αγωνιστεί για έναν δίκαιο κόσμο.

     Ο Γιώργος Κούρτης είναι ένας επιτυχημένος, αδίστακτος επιχειρηματίας που όμως στην πορεία έρχεται αντιμέτωπος με την απόρριψη. Θεωρείται ότι ο άνθρωπος αλλάζει με βάση τον ήρωα σας;


    Τέτοιου είδους άνθρωποι δεν αλλάζουν. Έχω συναντηθεί με αρκετούς από δαύτους και ακολούθησα την συμβουλή του πατέρα μου: “Όταν πέσεις στα σκατά κοίτα να βγεις καθαρός”. Νομίζω πως τα έχω καταφέρει και κοιμάμαι ήσυχα τις νύχτες. Είναι σπουδαίο να κοιμάσαι ήσυχα τις νύχτες. Γι’ αυτούς δεν ξέρω…

     Για να έχουμε μία ελεύθερη ζωή, για να ξεπεράσουμε τα όρια μας πρέπει να κάνουμε μια καινούργια αρχή, να έρθουμε αντιμέτωποι με μια καινούργια αλήθεια;

    Η αλήθεια βρίσκεται στη γνώση. Στη σωστή γνώση, παιδεία αν το θες, διότι δυστυχώς στις μέρες μας υπάρχει και η παραπλανητική γνώση. Το τι είναι λάθος και τι σωστό, μόνοι μας το βρίσκουμε, το διερευνούμε το μαθαίνουμε πολύπλευρα. Είναι ένα μέρος του ταξιδιού και αυτό. Αν οχυρωθείς σωστά, πάντα θα συναντιέσαι με την αλήθεια και θα προχωράς. Πόσο όμορφο είναι να περπατάς σε ένα δρόμο και το γιασεμί να σε ταξιδεύει με την μυρωδιά του. Τότε ναι είσαι ένας ελεύθερος άνθρωπος. Ο ανελεύθερος άνθρωπος δεν μπορεί να χαρεί την μυρωδιά του γιασεμιού.

 Έχετε κάνει σπουδές κινηματογράφου, τηλεόρασης και επικοινωνίας αλλά γράφετε βιβλία για να μεταφέρετε ιστορίες. Τι μαγεία κρύβει το κάθε αντικείμενο που ασχολείστε ξεχωριστά αλλά και τι κινδύνους;

    Κάθε αντικείμενο και ένα μοναδικό ταξίδι. Οι κίνδυνοι πάντα ελλοχεύουν αλλά η κατάρτιση σε βοηθάει να αποφύγεις τα λημέρια τους. Όχι πάντα, τα περισσότερα. Το δύσκολο είναι να αντιμετωπίσεις το δράκο ενός και μοναδικού ερωτήματος: Σε ποιους απευθύνομαι και αν τους ενδιαφέρει, σε μια κοινωνία που στερείται από προοδευτική σκέψη εν έτη 2021 και πνίγεται μέσα στους παραλογισμούς.

     Ποιο είδος λογοτεχνίας αγαπάτε ιδιαίτερα και ποιο βιβλίο έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά σας;

    Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση. Μου αρέσει να διαβάζω τα πάντα, έχοντας μια έφεση στις προσμίξεις μυστηρίου, αρχαιολογίας σε συνάρτηση με τις κοινωνίες του σύγχρονου κόσμου. Σε βιβλία δεν θα αναφερθώ είναι πολλά… Μαγεύτηκα πάντως από το “Κατεδαφιζόμεθα” της Διδώς Σωτηρίου όταν το διάβασα σε ηλικία των δεκατεσσάρων.

     Η ανάγνωση και η γραφή είναι μοναχικά ταξίδια;

    Ε, ναι… Έχοντας συντροφιά ένα σκωτσέζικο ως ποτό έτσι για την απόλαυση.

 Η θεατρική ομάδα ΜΗΔΕΙΑ παρουσιάζει στο Θέατρο ΔΡΟΜΟΣ, μία ιστορία δολοπλοκίας, μυστηρίου, γέλιου, συμπόνιας, ψέματος και αλήθειας. Το ΠΑΛΕΡΜΟ είναι μία αστυνομική μαύρη κωμωδία της Παναγιώτας Αβραμοπούλου, σε Σκηνοθεσία δική σας. Πείτε μας λίγα λόγια για την θεατρική παράσταση.

    Αποτελεί κάτι το μαγικό όταν διαβάζεις έργα νέων ανθρώπων, να συνειδητοποιείς στη πορεία της ανάγνωσης πως εδώ, δεν έχεις να διαχειριστείς μια απλή κωμωδία καταστάσεων που θα χρειαστεί κάποιος δημιουργός να βρει δημιουργικούς αυτοσχεδιαστικούς τρόπους να προκαλέσει το γέλιο, αλλά με μια σοβαρή κωμωδία, με ατάκες που αν και σε κάνουν να γελάς, κρύβουν μια σοβαρότητα. Πολλές φορές καταγγελτική. Αν και στην αρχή μοιάζει ή έχει και στοιχεία από ένα παιχνίδι που λίγο ως πολύ, έχουμε παίξει σε μαθητικές, φοιτητικές ή ακόμα και ενήλικες παρέες - εξού και ο τίτλος ΠΑΛΕΡΜΟ - στη συνέχεια η υπόθεση εξελίσσεται σε μια σοβαρή καταγγελία. Είναι από αυτά τα έργα που εγώ τα λατρεύω και σου αλλάζουν την διάθεση από την μια στιγμή στην άλλη, που το γέλιο, γίνεται δάκρυ και το δάκρυ οργή, μετατρεπόμενο σε γέλιο με τα χάλια μας. 

    Σας περιμένουμε στο Θέατρο ΔΡΟΜΟΣ, αν όλα πάνε καλά, κάθε Παρασκευή και Σάββατο, για να μάθουμε ποιος είναι ο θύτης, ποιο το θύμα και ποιος ο ρόλος της δικαιοσύνης.

Η άποψη της Παρασκευής για το βιβλίο!

    ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Ο Εμμανουήλ Γ. Μαύρος είναι σκηνοθέτης. Ξεκίνησε να γράφει βιβλία για να μεταφέρει ιστορίες που ξεπερνούν τα όρια της Ελλάδας γεωγραφικά, ιστορικά και θεματικά. Μεγάλη του αγάπη στη συγγραφή εξακολουθεί να είναι η ποίηση και το θέατρο. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975.

    Έχει κάνει σπουδές κινηματογράφου, τηλεόρασης και επικοινωνίας. Από το 1998 έως σήμερα εργάζεται ως σκηνοθέτης στην τηλεόραση, σε γνωστές για το ευρύ κοινό εκπομπές, δελτία ειδήσεων, αλλά και τηλεοπτικές σειρές. Τέσσερις ταινίες του μικρού μήκους έχουν βραβευτεί σε διεθνή και εγχώρια φεστιβάλ. Για το θέατρο έχει ανεβάσει παραστάσεις με πειραματικές ομάδες.

    Με τη συγγραφή άρχισε να ασχολείται το 2002, γράφοντας ποίηση στα αγγλικά για τις ανθολογίες του οργανισμού poems.com. Έχει εκδώσει ηλεκτρονικά την συλλογή ποίησης – πεζού με τίτλο «Αναζητώντας την Αρετούσα» αποκλειστικά ως ebook . Από την Άνεμος εκδοτική το μυθιστόρημα «Ο υιός του Νείλου», κυκλοφορεί από τον Δεκέμβριο του 2015.


    ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Βιβλίο: Τρένα μεγάλων αποστάσεων ( Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)


Για το Η υφήλιος κλυδωνίζεται από μία πρωτοφανή υγειονομική κρίση, που έχει χαρακτηριστεί επίσημα ως πανδημία.

    Η χορήγηση ενός εμβολίου κατά της φονικής αυτής γρίπης επιβάλλει τη δημιουργία ενός ηλεκτρονικού προγράμματος μέσω του οποίου θα καταχωρούνται όσοι πολίτες προβούν σε εμβολιασμό.

    Είναι εφικτή, όμως, η προστασία των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων ή θα αποτελέσει αφορμή για την καταστρατήγηση αναφαίρετων ανθρώπινων δικαιωμάτων;

    Η Χριστίνα Πολίτη είναι μία γοητευτική, ταλαντούχα, νέα επιστήμονας, που αναλαμβάνει τη δημιουργία ενός τέτοιου προγράμματος.

    Η παιδεία, οι προοδευτικές αντιλήψεις και οι οικογενειακές της καταβολές δεν της επιτρέπουν να αγνοήσει και να υποβαθμίσει τον παράγοντα άνθρωπο, όμως η εργασία της σε μία ελληνική πολυεθνική τη φέρνει αντιμέτωπη με την ιδεολογία και τα «πιστεύω» της.

    Ο Γιώργος Κούρτης είναι ένας αδίστακτος, επιτυχημένος, νέος επιχειρηματίας με αμέτρητες επιτυχίες, τόσο στον χώρο των πολυεθνικών όσο και στο πεδίο των σχέσεων με όμορφες και διάσημες γυναίκες.

Έως τώρα, δεν έχει γνωρίσει ποτέ την αποτυχία, την απόρριψη ή την αντίσταση απ’ οποιονδήποτε αντιμετωπίζει, μέχρι που η πορεία του διασταυρώνεται αναγκαστικά μ’ εκείνη της Χριστίνας.


    Ο Εμμανουήλ Γ. Μαύρος, εμπνευσμένος από τη σύγχρονη πραγματικότητα, μας δίνει μία διαφορετική εκδοχή της, θέτοντας εύλογους προβληματισμούς και παρασύροντάς μας στη διαδρομή ενός δυνατού όσο και αταίριαστου έρωτα. που ιχνηλατεί μοναδικά τις μνήμες των Ελλήνων της Πόλης.


“ΤΡΕΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΝ”
μυθιστόρημα
Κυκλοφορεί από την Άνεμος Εκδοτική  





Για το Love Book Diary......




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ: ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ

ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑ ΜΑΝΓΓΕΛ ΣΥΖΗΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΙΣΣΗ

ΚΛΑΙΡΗ ΘΕΟΔΩΡΟΥ