ΝΙΚΟΛ-ΑΝΝΑ ΜΑΝΙΑΤΗ

 ΝΙΚΟΛ-ΑΝΝΑ ΜΑΝΙΑΤΗ:ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΙΣΣΗ

Έχω την χαρά να συζητώ με μία συγγραφέα πάρα πολύ δημιουργική, με αφορμή το βιβλίο της ''Οι μούσες της σιωπής'' που επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

ΒΙΒΛΙΟ:ΟΙ ΜΟΥΣΕΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Το βιβλίο σας Οι Μούσες της σιωπής επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός και εύχομαι να αγαπηθεί ξανά από τους αναγνώστες

  Κλειώ, Μέλπω, Θάλεια, Ευτέρπη είναι τέσσερις γυναίκες με ονόματα από τις Μούσες της αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας. Ήταν τυχαία η επιλογή σας ή θέλατε  η προσωπικότητα της κάθε ηρωίδας σας να έχει κάποιο χαρακτηριστικό από το όνομα της προστάτιδας ;

    Ξεκίνησα με την Κλειώ γιατί το όνομα, μού ήταν οικείο, και ήρθε στο νου η Θάλεια. Δεν είχα ακόμα αποφασίσει τίτλο. Η ιστορία και η πλοκή με απορρόφησαν μέχρι το τέλος και τότε μόνο συνειδητοποίησα πως η τυχαία αναφορά του ονόματος της Κλειώς σε κάποια στιγμή συστάσεων ήταν η αφορμή να αποφασίσω για τον τίτλο.

         Πιστεύεται ότι χωρίς πόνο και τίμημα καμία αλλαγή δεν έρχεται στον χαρακτήρα μας; Όλες οι ηρωίδες σας βίωσαν αβάσταχτο πόνο στην ψυχή, αλλά μερικές και στο σώμα .

     

    Ο χαρακτήρας μας διαμορφώνεται από την νηπιακή ηλικία από την επιρροή του περιβάλλοντος μας, την γονική καθοδήγηση, τη σχολική αργότερα επιμόρφωση, τις φιλίες ή τις σχέσεις μας μετά. Η ρήση «το πάθημα , μάθημα» παίζει φυσικά ρόλο αλλά όχι πάντα. Και… ας μην ξεχνάμε, ξεχασμένα γονίδια. Οι ηρωίδες έζησαν τον ψυχικό πόνο έντονα. Ενάντια στον χαρακτήρα τους, τη μόρφωση ή την κοινωνική τους θέση η δίψα για τιμωρία του υπαίτιου φώλιασε στη ψυχή τους.         

3.       Η ζωή μας καθορίζετε από τις επιλογές μας ή η Μοίρα έχει τα δικά της σχέδια και αποφασίζει αλλιώς; Μας βολεύει να είμαστε Μοιρολάτρες και να αποδίδουμε κυρίως το κακό ή το καλό στο ότι ήταν της Μοίρας γραφτό να συμβεί.

     Πάντα αποδίδουμε έντονα γεγονότα σε κάποια επιρροή που αδυνατούμε να κοντρολάρουμε, είτε είναι η Μοίρα, είτε πεπρωμένο, ανώτερη κοσμική δύναμη, ο Θεός ή και συμπτώσεις. Τις περισσότερες φορές είναι οι  δικές μας προσωπικές επιλογές που καθορίζουν εξελίξεις στη ζωή μας.

      Τι ενώνει τελικά αυτές τις γυναίκες έκτος από τον πόνο που τις προκάλεσε ο ίδιος άντρας; Υπάρχει κάποιο μεταφυσικό στοιχείο στην ιστορία τελικά;

     Είναι φυσικώς αδύνατο ένας άντρας 40 τόσο να μην είχε τουλάχιστον 3-4 περιπέτειες στη ζωή του. Ο προσωπικός μας κόσμος είναι μικρός. Κάποια στιγμή ίσως έχουν συναντηθεί γυναίκες που έτυχε να είχαν κάποια περιπέτεια με τον ίδιο άντρα. Δεν τις ενώνει τίποτα, ίσως κιόλας γελάσουν με τη σύμπτωση. Μα αν τις έχει πονέσει και προκαλέσει ανεξίτηλα τραύματα, θα νιώσουν σαν αδελφές ψυχές.

        Μία Ελληνική παροιμία λέει: ότι η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Η ανταπόδοση του κακού που έχουν υποστεί οι ηρωίδες μας είναι μια διαδικασία λύτρωσης ή είναι αδυναμία της ψυχής;

     Δικαίωση!

     Οι επιτυχημένες, οι δημιουργικές γυναίκες που αφιερώνουν πολύ χρόνο στην δουλειά τους χωρίς να απολαμβάνουν την ζωή τους ή κάτι για τον εαυτό τους, μπορεί να είναι πιο ευάλωτες στις επιλογές των ερωτικών τους σχέσεως;

     Τις περισσότερες φορές. Όπως και στην φιλία. Όχι όμως απαραίτητα.

           Υπάρχει κάποια ηρωίδα που αγαπήσατε ή ταυτιστήκατε πιο πολύ, γιατί ως αναγνώστρια βρήκα κάποια  κοινά στοιχεία με κάποιες πρωταγωνίστριες και τις κατανόησα πιο πολύ.

    

     Κάθε φορά που περιγράφω έναν «χάρτινο» ήρωα εισχωρώ στο μυαλό, στη ψυχή και στο τρόπο σκέψης και αντίδρασης του. Πονάω μαζί τους, χαίρομαι ή θυμώνω μαζί τους. Μην ξεχνάμε πως είναι αληθινοί, άνθρωποι της διπλανής πόρτας που δεν κοινοποιούν τον πόνο ή τη ζωή τους. Με φαντασία, μυθοπλασία και πραγματικά γεγονότα μπλέκω τις ζωές τους. Η Πέπη π.χ. η πιανίστα, βασίστηκα σε γεγονότα και την πορεία εξέλιξης της καριέρας του αδελφού μου μέχρι πριν 21 χρόνια όταν έγραψα το βιβλίο. Η Θάλεια από γνωστή μου γυναίκα στην περιοχή που είχα το φροντιστήρια.

     Τελικά εσείς καθορίσατε την πορεία των τεσσάρων γυναικών ή η κάθε ηρωίδα σας με βάση τα χαρακτηριστικά που τις δώσατε σας οδήγησαν στην εξέλιξη της ιστορίας;

     Όσο αντίθετοι μεταξύ τους και να είναι οι ήρωες, για να τους δημιουργήσεις πρέπει να γίνεις ένα μαζί τους. Στη πλοκή αφήνομαι να με παρασύρουν οι δικές τους σκέψεις και αντιδράσεις, όμως καμιά φορά- με κόπο- επεμβαίνω στο τέλος.    

     Ο Κίμωνας ένας όμορφος, γοητευτικός άντρας υπαίτιος της δυστυχίας των ηρωίδων μας. Πως θα τον περιγράφατε και τελικά γεννιόμαστε με κάποια χαρακτηριστικά ή είναι καθοριστικό το περιβάλλον που ζούμε για την εξέλιξη μας;

     Ο Κίμωνας υπήρξε ένα κακομαθημένο, παραχαϊδευμένο παιδί που δεν του χαλούσαν ποτέ το χατίρι σαν μικρό παιδί. Είχε και κάποια χαρακτηριστικά σίγουρα κληρονομήσει ίσως από τον παππού και όταν μεγάλωσε ήταν αργά για να διαμορφωθεί ο χαρακτήρας του προς το καλύτερο.

        Τέλος θα ήθελα να κλείσουμε την συζήτηση μας με την γιαγιά Χαριτίνη. Η μεγαλόκαρδη γιαγιά που ήρθε ως από μηχανής θεός να δώσει στοιχεία για την εξέλιξη της ιστορίας, αλλά και να αποδώσει με τον τρόπο της λίγη παρηγοριά στον πόνο. Τι θα μας λέγατε για την γιαγιά Χαριτίνη και ποιο αισιόδοξο μήνυμα θα περνάγατε στους αναγνώστες μας.

     Εισχωρώντας στον ψυχισμό του Κίμωνα, αναγκάζοντας τον εαυτό μου να σκεφτεί και να αντιδρά όπως αυτός, με αποδυνάμωνε κυριολεκτικά. Χρειαζόμουν μια τονωτική ψυχική ένεση! Και αυτή ήταν η αγνή, παραδοσιακής εποχής θεία «Ντίνη». Η θεία Χαριτίνη υπήρξε για μένα ένα καταφύγιο των ψυχικών τρικυμιών που ζούσα περιγράφοντας στο χαρτί την ζωή των ηρωίδων με τα αποτελέσματα της σύντομης μα καταστροφικής επιρροής του Κίμωνα στο πέρασμα του.

    Σας ευχαριστώ θερμά για την συζήτηση μας.        ''  Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ''

    Σας ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία να έρθω πιο κοντά στους αναγνώστες με τις ερωτήσεις σας. Σίγουρα θα έχουν αρκετοί παρόμοια ερωτήματα και ελπίζω οι απαντήσεις να έχουν λύσει κάποιες απορίες.

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

    Η ΝΙΚΟΛ-ΑΝΝΑ ΜΑΝΙΑΤΗ γεννήθηκε στην Κύπρο, όπου και έζησε τα παιδικά της χρόνια. Σε πολύ νεαρή ηλικία μετακόμισε με την οικογένειά της στο Λονδίνο. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και είναι κάτοχος B.A., P.G.C.E. και M.A. Ολοκλήρωσε επίσης σπουδές νοσηλευτικής τριετούς φοίτησης στο King Edward Memorial Hospital. Το 1978 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου αρχικά εργάστηκε ως καθηγήτρια αγγλικών, ενώ αργότερα άνοιξε δικό της κέντρο ξένων γλωσσών, το οποίο διεύθυνε επί δεκαοκτώ χρόνια. Στο διάστημα αυτό εξέδωσε με επιτυχία τέσσερα εκπαιδευτικά βιβλία, τρία από τα οποία εγκρίθηκαν από το Υπουργείο Παιδείας. Το τέταρτο κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Longman. Υπήρξε επίσης εισηγήτρια εκπαιδευτικών σεμιναρίων και μέλος εξεταστικών επιτροπών για την ξενόγλωσση παιδεία. Στο ενεργητικό της περιλαμβάνονται και πολλές δημοσιεύσεις εκπαιδευτικών άρθρων. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν συνολικά δεκατρία μυθιστορήματά της.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

    Τέσσερις νέες γυναίκες, άγνωστες μεταξύ τους, συναντήθηκαν. Μόνο για μερικές στιγμές!

Κάτι ανεξήγητα γνώριμο σκίρτησε μέσα τους, ένα ανεπαίσθητο τρέμουλο σαν τα βλέμματα αντάμωσαν, λες και μια ριπή παγωμένου αέρα τις διαπέρασε. Μια αδικαιολόγητη αίσθηση φευγαλέου φόβου, ένα ξάφνιασμα και μια αδιόρατη νοσταλγία τις τύλιξε. Ύστερα η καθεμία ακολούθησε τον δρόμο της, ενώ στον αέρα πλανιόταν αόρατη η σφραγίδα του πεπρωμένου!

Αθέατη στα μάτια των θνητών, η Μοίρα έπλεκε το υφαντό της. Η σαΐτα της χοροπηδούσε δίνοντας σχήμα, μορφή και σχέδια στο χαλί της ζωής τους. Δεν ήταν ικανοποιημένη και αποφάσισε να προσθέσει μια χρυσοκλωστή στην πορεία τους ξεχωριστά, σε διαφορετικό χρόνο, για να δώσει λίγο χρώμα στο υφαντό και στη ζωή των τεσσάρων γυναικών. Όμως η χρυσοκλωστή θα φέρει αβάσταχτο πόνο, θα αφήσει συντρίμμια και δυστυχία και απέραντη ερημιά στην ψυχή.

Όταν η Μοίρα μπλέξει τα νήματα μεταξύ τους, οι γυναίκες θα συναντηθούν και θα ανακαλύψουν με τρόμο πως ο υπαίτιος της δυστυχίας τους ήταν ο ίδιος άντρας. Η λίγη χαρά που πρόσφερε είχε βαρύ τίμημα… την καταστροφή τους.

Θα αποφασίσουν να τον εκδικηθούν…

Μα η Μοίρα έχει τα δικά της σχέδια, αποφασίζει αλλιώς!

Το βιβλίο αποτελεί επανέκδοση του ομώνυμου βιβλίου της συγγραφέως.

ΟΙ ΜΟΥΣΕΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Για το Love Book Diary!