ΜΙΣΟ ΠΑΙΔΙ

 

Όταν ένα παιδί σκοτώνει άλλα παιδιά, εξακολουθεί να είναι παιδί;

Το ‘’ μισό παιδί’’ είναι μία ιστορία για την διαφορετικότητα, για την βία που προκύπτει στην νεαρή ηλικία αλλά τονίζει και για ποιο λόγον πάσχεις και υπομένεις το άδικο, καθώς η κοινωνία μας η ίδια θέλει και σε υποχρεώνει να είσαι ακόμη ένα καθωσπρέπει φωτοαντίγραφό του συνόλου. Όλοι μας πρέπει να σκεφτόμαστε το ίδιο, να αντιδρούμε με πανομοιότυπο τρόπο και να απορρίπτουμε ότι είναι διαφορετικό από μας. Έτσι μεγαλώνουμε από τους γονείς μας, έτσι μεταφέρουμε τις ιδέες μας από γενιά σε γενιά. 

Η μυθοποίηση του κακού ενεργεί εκδικητικά…..

Ο σεβασμός στην προσωπικότητα του κάθε ατόμου θα οδηγήσει σε κοινωνίες αλληλοσεβασμού και δίκαιης μεταχείρισης..... είναι το μόνο σίγουρο! Όλο αυτό όμως απαιτεί πολύ χρόνο, πολύ δουλειά και ωριμότητα σκέψης. Θυμάμαι ότι είχα διαβάσει πριν πολλά χρόνια, όταν ήμουν μικρή ηλικιακά ένα βιβλίο για το εμφύλιο που στο τέλος είχε κάποια κοινά χαρακτηριστικά με το μισό παιδί και το είχα απορρίψει, γιατί έμεινα στην ανάγνωση χωρίς να κάτσω να σκεφτώ πέρα από τις σελίδες του βιβλίου και τι ήθελε να θίξει ο συγγραφέας. Στο βιβλίο που σας γράφω τώρα, ενώ η ανάγνωση με απορρόφησε κυριολεκτικά, γιατί η γραφή του Κορτώ είναι χειμαρρώδης, μοναδική και αναγνωρίσιμη από την πρώτη σελίδα του λογοτεχνικού κειμένου… το τέλος με άφησε με μία έκπληξη και ένα ερωτηματικό. Όμως έχω την ωριμότητα ως άνθρωπος πλέον να σκεφτώ τον στόχο του συγγραφέα για αυτό το βιβλίο και να επεξεργαστώ τις πληροφορίες που μου έδωσε μέσα από την πένα του και να προβληματιστώ. Κανείς δεν μπορεί να βιώσει το πρόβλημα του άλλου αν δεν γίνει και δικό του πρόβλημα.

Τι είναι η λύπη; Δυο πήχες φράκτης στον κάμπο της χαράς…

    Η βία οδηγεί πάντα σε βία, το μίσος θα γεννήσει μίσος, η οικογένεια παίζει τον καθοριστικότατο ρόλο στην ανάπτυξη ενός παιδιού και το κοινωνικό περιβάλλον μπορεί να σε αφομοιώσει στο σύνολό του ή να σε απορρίψει. Οι μαθητές ή τα νεαρά ηλικιακά άτομα είναι πολύ πιο σκληροί κριτές σε οτιδήποτε.

Αναρωτιέμαι ακόμη και σήμερα πόσο ΚΑΤΑΝΟΟΥΜΕ, ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΜΕ την πολυμορφία των χαρακτηριστικών των ανθρώπων; Μέσα από την ιστορία του συγγραφέα ή το παραμύθι να το πω καλύτερα στοχεύοντα σοβαρά, πολύ σοβαρά θέματα…παρόλο που το τέλος του κειμένου ξεχωρίζει από το υπόλοιπο μέρος... και θα το προτιμούσα διαφορετικό....αλλά ο Κορτώ αναφέρει ποια είναι η πρώτη αδικία, η ρίζα του κακού για να χυθεί τόσο αίμα στην ιστορία του βιβλίου.

 Ακόμη και σήμερα ζουν άνθρωποι που γράφουν σκοτεινές σελίδες στα τετράδια τους μέσα στον φόβο επαναλαμβάνω, στον πόνο και κατασπαράζονται από συνηθισμένους ανθρώπους της διπλανής πόρτας…. έτσι κι αλλιώς η διαστροφή προϋπάρχει του φόνου πάντα.

Το σκοτεινό εξώφυλλο, ο τίτλος του βιβλίου και το μυστήριο που απλώνεται στην σκέψη σου κρατώντας το βιβλίο είναι αρκετό να το διαβάσεις, αρκεί να είσαι έτοιμος να δεχθείς την ιστορία του.

Βιβλίο: Μισό Παιδί (Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

Συγγραφέας: 'Αυγουστος Κορτώ

Εκδόσεις: Πατάκη (www.patakis.gr)

Love Book Diary: Παρασκευή Παρίσση

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

    Ο Αύγουστος Κορτώ, κατά κόσμον Πέτρος Χατζόπουλος, γεννήθηκε το 1979 στη Θεσσαλονίκη. Έχει εκδώσει διηγήματα, μυθιστορήματα, ποιήματα, νουβέλες, κριτικές και βιβλία για παιδιά. Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του Το βιβλίο της Κατερίνας (2013), Επειδή είναι η καρδιά μου (2014), Μικρό χρονικό τρέλας (2016), Ρένα (2017), Σκυλίσια ψυχή (2018), Το μυστικό του Λεονάρντο (2019), Δέσποινα (2020), Όταν κοιμούνται οι φίλοι μου (2021)• τα ευθυμογραφήματα Έρως ανίκατε μάσαν (2015), Νεοελληνική μυθολογία (2016), Ο άνθρωπος που έτρωγε πολλά (2016), Φωτιά στα Σαββατόπαχα (2018)• η μαρτυρία Η καλύτερη χειρότερη μέρα της ζωής σου. Κουβέντες για το φως μες στο σκοτάδι της κατάθλιψης (2020). Επίσης, έχει γράψει βιβλία για παιδιά: Η εξαφάνιση της Ντόροθυ Σνοτ (2003), που απέσπασε το Κρατικό Βραβείο παιδικής λογοτεχνίας, καθώς και το Βραβείο Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού βιβλίου, Ο στοιχειωμένος πύργος της Ούρσουλα ντε Φλαφ (2005), Η μαμά δε θέλει να μου πάρει ζωάκι (2005), Έγκλημα στο Τούνδρα εξπρές (2011), Δεν ξανακάνω μπάνιο ποτέ! (2013), Το καταραμένο περιδέραιο της Νιαουφερτίτης (2016), Κορνήλιος Κρικ, σκίουρος ντετέκτιβ (2016) και Το ουφάκι (2017).

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

    Ο Αντώνης Ράπτης, δεκαεφτά χρονών αγόρι, αιματοκύλισε το Χρυσοδέντρι: μπήκε στην τάξη του μονοθέσιου σχολείου μ’ ένα κλεμμένο πολυβόλο, σκότωσε τον δάσκαλο κι όλους σχεδόν τους φίλους του, κι έπειτα αυτοπυρπολήθηκε. Το μακελειό συντάραξε το ακριτικό χωριουδάκι, αλλά η αστυνομία έκλεισε τον φάκελο εν τάχει. Το τι συνέβη ήταν φως φανάρι: άλλο ένα πειραγμένο σκατόπαιδο που, με αφορμή μια ερωτική απογοήτευση, έκανε τη ζήλια του φονικό όπλο.

Όμως ο άνεμος της ενοχής τραντάζει ακόμα τα δέντρα του χωριού. Η μάνα του δράστη ξέρει ότι ο δολοφόνος κι ο γιος της δεν ήταν το ίδιο πρόσωπο. Το μόνο θύμα της επίθεσης που έχει ακόμα τις αισθήσεις του πασχίζει να αρθρώσει την αλήθεια. Κι οι ψυχές των νεκρών μαθητών φωνάζουν, σκυλοτρώγονται, κρατούν καλά το μυστικό τους.

Ο Φίλιππος Σέξτος, συλλέκτης μαρτυριών κι επίδοξος γραφιάς, ταξιδεύει στο χαροκαμένο Χρυσοδέντρι. Κάτι στην όλη υπόθεση δεν τον αφήνει σε ησυχία: πρέπει να μιλήσει με τους γονείς, με τα αδέρφια, με τη Μάρω, την πλέον τραγική απ’ τις μητέρες.

Όταν ένα παιδί σκοτώνει άλλα παιδιά εξακολουθεί να ’ναι παιδί; Κι όταν το αίμα χύνεται άδικα, ποια είναι η πρώτη αδικία, η ρίζα του κακού; Μια ιστορία μυστηρίου, ένα κυνηγητό για την αλήθεια. Ποιος σκότωσε πρώτος και ποιο θύμα ξεχάστηκε; Ένα σκοτεινό παραμύθι που σου κλέβει την ανάσα.

Για το Love Book Diary