ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
Το ‘’ Τρένο των παιδιών’’ είναι ένα απολαυστικό ανάγνωσμα που ικανοποιεί κάθε αναγνώστη που εκτιμά τη λογοτεχνική πένα ενός συγγραφέα , ο οποίος θέλει να αποτυπώσει στο χαρτί κάποια ιστορικά γεγονότα με ένα συγκινητικό τρόπο αφήγησης. Μέσα από μια υπέροχη γραφή, μέσα από τα μάτια ενός επτάχρονου, ο στόχος που επιχειρεί ο δημιουργός του βιβλίου είναι να δώσει έμφαση σε κάτι μοναδικό, ότι στον δρόμο της αγάπης μπορούν να δημιουργηθούν πολλές παρεξηγήσεις. Φανταστείτε αυτή η αγάπη να αναφέρετε ανάμεσα σε μία μάνα και στο παιδί της. Είναι δυνατόν μία μάνα να μην αγαπά το παιδί της; Είναι δυνατόν ένα παιδί να μην αγαπάει την μάνα του; ΟΧΙ βέβαια ,αλλά η ανάγκη της επιβίωσης σε δύσκολα χρόνια μας κάνει όλους πιο σκληρούς. Η μάχη έναντι της πείνας και της φτώχιας είναι άνιση, γιατί η πείνα είναι πιο δυνατή από τον φόβο.
‘’ Από αγάπη αποφάσισαν οι μανάδες σας να σας στείλουν στην Μπολόνια,
στο Ριμίνι, στη Μόντενα;
Γιατί; Όποιος σε στέλνει μακριά σε αγαπάει;
Μερικές φορές αυτός που σε αφήνει να φύγεις σε αγαπάει περισσότερο από
αυτόν που σε κρατάει κοντά του’’
Ο τίτλος του
βιβλίου είναι πολύ χαρακτηριστικός και άκρως ρεαλιστικός, γιατί το 1946
χιλιάδες παιδιά άφησαν τις οικογένειες τους και ταξίδεψαν με το τρένο από τον
Ιταλικό Νότο προς το Βορρά για να σωθούν από την δυστυχία που σκόρπισε ο πόλεμος.
Το αξιοθαύμαστο είναι ότι μέσα από τα μάτια ενός μικρού, μέσα από τις σκέψεις
και τα συναισθήματα του, που δεν σας κρύβω ότι κάποιες στιγμές χαμογέλασα κατά
την διάρκεια της ανάγνωσης, αποδεικνύεται ότι δεν έχει χαθεί η Α- Ξ- Ι -Ο –Π –Ρ
– Ε – Π –Ε- Ι - Α και ότι μπορεί να
γίνει… πρέπει να γίνει!! Στην ζωή μας πορευόμαστε με ένα ζευγάρι παπούτσια,
παρόλο που θέλουμε να περπατάμε ξυπόλητοι για να αισθανόμαστε ελεύθεροι, τώρα αν αυτά είναι τρύπια και στενά ή είναι
καινούργια και καλογυαλισμένα εξαρτάται από τις επιλογές που θα κάνουμε σε
αυτόν τον δύσκολο αγώνα της ζωής.
Η σχέση της αφήγησης με την πραγματικότητα είναι ρεαλιστική και ο τρόπος γραφής άμεσος, μεστός, κινηματογραφικός και υπέροχος γραμμένος. Η ροή της ιστορίας μας είναι γρήγορη και κρατάει τον αναγνώστη προσκολλημένο στο ταξίδι του Αμερίγκο. Υπάρχει μία ευαισθησία στην γραφή και με ένα μοναδικό τρόπο μας αποδεικνύει ότι κάποιες αποφάσεις αλλάζουν την πορεία της ζωή μας, είτε είναι δικές μας ,είτε όχι. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η ιστορία μας θα γράψει με ανεξίτηλα μαρκαδόρο τους τίτλους του τέλους, λίγο πριν πέσει η αυλαία της δικής μας παράστασης.
‘’ Το κάθε πόδι είναι
διαφορετικό, το καθένα έχει τη δική του φόρμα, χρειάζεται να την ακολουθείς.
Διαφορετικά θα ταλαιπωρείσαι συνεχώς’’
Στην υπόθεση
υπάρχουν δυο τρία στοιχεία που με συγκίνησαν πολύ, δάκρυσα και μου γέννησαν ένα
γλυκόπικρο συναίσθημα. Πρώτα από όλα πως ένα ψυχρό αντικείμενο μπορεί να ενώσει
ανθρώπους, μπορεί να ενώσει τόσο διαφορετικούς χαρακτήρες και πόσο μπορεί να
αποτυπωθεί στην παιδική μας ψυχή, να μείνει εκεί φυλαγμένο για χρόνια μέχρι να
έρθει η στιγμή να αναδυθεί από την ψυχή μας , από τα μάτια μας , από τα χέρια
μας στα χείλι μας για να μιλήσουμε για αυτό, το οποίο μπορεί να είναι και
ασήμαντο αλλά τότε όταν ήμασταν παιδιά ήταν ο μικρός μας θεός.
Ο φόβος για
την βρωμιά, την φτώχια , την στέρηση, την επιβίωση γίνεται μεγαλύτερος όταν
γευτούμε την γαλήνη, την οικογενειακή θαλπωρή, την ευτυχία και νιώσουμε ότι
μπορούμε να επιτύχουμε τους στόχους μας και τα όνειρα μας. Αναζητούμε την
αγάπη, συγχωρούμε τους άλλους αλλά ποτέ δεν ξεχνούμε από πού ξεκινήσαμε, την
αφετηρία μας ακόμη και αν επιστρέψουμε στις ρίζες μας μετά από χρόνια πάντα θα
βλέπουμε το μικρό παιδί που υπήρξαμε κάποτε εκεί!!!!!!!!!!!!
Το βιβλίο με το
υπέροχο εξώφυλλο και με την πρωτότυπη ιστορία του το απόλαυσα, θα μείνει πάντα
χαραγμένο στην καρδιά μου και φυσικά σας το προτείνω!
Βιβλίο: Το τρένο των παιδιών ( Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ )
Συγγραφέας: Ardone Viola
Μετάφραση: Φωτεινή Ζερβού
Εκδόσεις: Πατάκη ( www.patakis.gr )
Love Book Diary: Παρασκευή Παρίσση
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Ardone, Viola
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου