ΓΕΩΡΓΙΑ ΡΕΤΕΤΑΚΟΥ

 ΓΕΩΡΓΙΑ ΡΕΤΕΤΑΚΟΥ: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΙΣΣΗ



    Έχω την χαρά να φιλοξενώ τη Γεωργία Ρετετάκου στους Αναγνώστες!! Είναι η πρώτη συνέντευξη του 2021 και εύχομαι σε όλους σας πολλά και καλά αναγνωστικά ταξίδια!

Καλώς ήρθες στο Love Book Diary

    Πριν ξεκινήσουμε την συζήτηση μας θα ήθελα να μας πεις λίγα λόγια για εσένα για να σε μάθει καλύτερα το αναγνωστικό κοινό μας.

    Χαίρομαι πολύ που είμαι σήμερα φιλοξενούμενη στην στήλη σου Παρασκευή μου. Να ευχηθώ Καλή χρονιά με υγεία και πολλά μα πολλά βιβλία. Είμαι η Γεωργία Ρετετάκου 46 χρονών. Μένω στην εξοχή και λατρεύω την Λογοτεχνία, τον Κινηματογράφο, το Θέατρο, τα ταξίδια και την μουσική. Αυτόν τον καιρό δεν εργάζομαι, οπότε έχω άπλετο χρόνο για διάβασμα. Ελπίζω πολύ σύντομα οι συνθήκες να αλλάξουν και να απολαύσω και πάλι της εκδρομικές εξορμήσεις μου, αλλά και τις Θεατρικές παραστάσεις και Κινηματογραφικές προβολές που τόσο μου έλειψαν.

    Τι είναι η ανάγνωση και το βιβλίο για τη Γεωργία;

    Είναι η καθημερινή μου συνήθεια. Ένας τρόπος ζωής. Η πηγή της έμπνευσης μου σε κάθε πράξη μου στην πραγματική ζωή. Το κάθε βιβλίο για μένα αποτελεί μια καινούργια πόρτα που ανοίγοντας την εισέρχομαι όχι μόνο σε έναν άλλο κόσμο, αλλά και σε μια άλλη κοσμοθεωρία. Γνωρίζω ανθρώπους, ιδέες, αντιλήψεις. Πηγαίνω μπροστά ή πίσω στον χρόνο και αποκτώ μέσα από το κάθε ξεχωριστό ταξίδι εμπειρίες έτοιμες να τις επεξεργαστώ και τελικά να τις εφαρμόσω ή να τις απορρίψω και στον πραγματικό και αληθινό χρόνο της ζωής μου.

    Θέλω να σε πάω στα παιδικά σου χρόνια και να μας πεις ποιες είναι οι πρώτες εικόνες που έχεις από λογοτεχνικά βιβλία; Έπειτα στην εφηβεία ποιο ήταν το βιβλίο που αγάπησες πάρα πολύ και γιατί;

    Το πρώτο μου βιβλίο θυμάμαι ήταν οι μύθοι του Αισώπου, μου το πήρε η μαμά μου και το αμέσως επόμενο ο Γεροστάθης του Λεοντα Μελά. 



Τον Γεροστάθη μου τον έφερε ο μπαμπάς μου δώρο μια μέρα που ήμουν άρρωστη και δεν είχα πάει σχολείο. Από εκείνη την ημέρα και μετά του ζήταγα συνέχεια βιβλία και εκείνος δεν μου χάλαγε χατίρι μου τα αγόραζε. Επίσης θυμάμαι έντονα τις βόλτες μας τις Κυριακές στα Παλαιοβιβλιοπωλεία στο Μοναστηράκι και στον Πειραιά. Πάντα κάτι έβρισκα να πάρω. Να τρέξω σπίτι και να αρχίσω να διαβάζω.


                                


     Το βιβλίο που με σημάδεψε στην εφηβεία είναι μια εφηβική Έκδοση των Αθλίων του Ουγκώ. Ιούλιος του 1986. Έτυχε να το συνδέσω με μια σοβαρή περιπέτεια υγείας του πατέρα μου. Είχα ταυτιστεί με την Τιτίκα. Τους Άθλιους έστω και στην πιο απλοϊκή τους έκδοση, τους αγάπησα γιατί με έκαναν να νιώσω δυνατή. Να καταλάβω πως η ζωή είναι σκληρή, αλλά ταυτόχρονα φέρεται με θετικότητα σε αυτούς που ελπίζουν.





    Ποια ήταν τα πιο σημαντικά ερεθίσματα που δέχτηκες για να ξεκινήσεις το Αναγνωστικό σου ταξίδι; Υπάρχουν βιβλία που σε έχουν σημαδέψει στην ζωή σου και αν ναι θα ήθελα να τα μοιραστείς μαζί μας.

    Εκτός από τον πατέρα μου όπως προείπα. Το μεγαλύτερο ερέθισμα ήταν ο δάσκαλος του δημοτικού. Ο κύριος Δημήτρης, Δάσκαλος μου από την Τρίτη Δημοτικού έως την Πέμπτη Δημοτικού. Έφερνε στο σχολείο και μας διάβαζε πρόσθετα θέματα ιστορίας. Μας μιλούσε για τις εξερευνήσεις της Γης. Για το διάστημα. Για τους πλανήτες. Φτιάξαμε μαζί του και δανειστική Βιβλιοθήκη όπου ο ανταγωνισμός μου με άλλους συμμαθητές με έκανε ολοένα να χώνομαι και περισσότερο στον κόσμο της Λογοτεχνίας. 

    Τα βιβλία σταθμός για μένα εκτός από του Άθλιους, είναι η Καλύβα του Μπάρμπα Θωμά, το Χωρίς Οικογένεια, το ένα παιδί μετράει τα άστρα και ο Μικρός Πρίγκιπας.














    Ασχολείσαι ενεργά με το Facebook λόγω της Βιβλίο- ομάδας που διαχειρίζεσαι ΄΄ Βιβλίων Έργα’’ vivlionerga, την  Σελίδα Βιβλίο ποιο θα ήθελα να διαβάσω αλλά και με το blog σου  https://vivlionerga.blogspot.com/. Καταρχήν πες μας σε παρακαλώ πόσο χρόνο , πόσες εργατοώρες χρειάζεται όλη αυτή η δραστηριότητα για να καταλάβουν οι αναγνώστες μας ότι δεν είναι εύκολο και απαιτείται πολύ δουλειά. Και τι είναι αυτό που εντέλει γεύεσαι και σε ολοκληρώνει από όλο αυτό;

    Υπάρχουν μέρες που δεν ασχολούμαι καθόλου, παρακολουθώ όμως το τι γίνεται στην ομάδα. Τις αναρτήσεις τα σχόλια. Είναι φορές πάλι που ασχολούμαι και 12 ώρες για να ανεβάσω νέες κυκλοφορίες βιβλίων. Να γράψω, να ανεβάσω τις απόψεις μου. Να απαντήσω σε μέλη. Να δημιουργήσω νέες συνθήκες ώστε να μην χαθεί πότε το ενδιαφέρον των αναγνωστών. Είναι κουραστικό και πολλές φορές ψυχοφθόρο γιατί ειδικά η ομάδα είναι μια κοινότητα ανθρώπων εντελώς διαφορετικών μεταξύ τους, που θέλουν και χρόνο και υπομονή να κατανοήσουν τον πλουραλισμό των απόψεων, αλλά και την ποικιλία των διαφορετικών αναγνωσμάτων. Δεν λείπουν οι κόντρες, τα άστοχα σχόλια. Αλλά θεωρώ πώς επτά χρόνια και κάτι που έχω μπει στον χώρο του Facebook και της βιβλιοπροβολής, έχω καταφέρει να φέρω μια ισορροπία και με την βοήθεια όλων των μελών μας, να δώσουμε αυτό το κάτι που έλειπε τα προηγούμενα χρόνια στον χώρο του βιβλίου. Η απολαβή μου από όλο αυτό είναι οι αναγνώστες να είναι ενθουσιασμένοι από την διαδραστικότητα της αναζήτησης ενός καλού βιβλίου.

    Σε βρίσκουμε και στο YouTube Γεωργία. Τι θα δουν οι αναγνώστες μας στο κανάλι σου; 

Το κανάλι της Γεωργίας 




    Είναι κάτι καινούργιο για μένα που τώρα το δοκιμάζω. Από την νέα χρονιά οι απόψεις μου, κείμενα από βιβλία που διαβάζω, κάποια ιδιαίτερα θέματα που συνδέονται με Λογοτεχνικά βιβλία και φυσικά συνεντεύξεις, θα υπάρχουν και οπτικοακουστικά μέσα από το κανάλι μου. Υπάρχουν άτομα που βαριούνται να διαβάσουν. Οι χάνονται στις λέξεις και στην πολυγραφότητα των κειμένων μου. Μπορούν όμως σε μια χαλαρή στιγμή, πίνοντας έναν καφέ ή ένα ποτό να ακούσουν ένα απόσπασμα, μια άποψη. Ένα ιδιαίτερο σημείο. Να απολαύσουν περιεκτικά ή συνοπτικά την άποψη για ένα βιβλίο που μπορεί να τους απασχολήσει και αναγνωστικά στο μέλλον. Ο λόγος που έφτιαξα το κανάλι είναι για να προβληθεί η λογοτεχνία μέσα από αυτό. Και ελπίζω να πετύχει.

    Ποιο είναι το αγαπημένο σου είδος Λογοτεχνίας; Πρότεινε μας δυο βιβλία να διαβάσουμε.

    Το αγαπημένο μου είδος είναι το ιστορικό μυθιστόρημα. Θα αναφερθώ σε δυο βιβλία που διάβασα τα δύο τελευταία χρόνια. Το ένα είναι ο Στοιχειοχαράκτης του Σίμου Κερασίδη, και το δεύτερο ο Έλληνας Γιατρός της Καρολίνας Μέρμυγκα. Και τα δυο υπέροχα ιστορικά μυθιστορήματα με πολλές ιδιαιτερότητες.







    Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου συγγραφείς; Μπορείς να μας πεις μέχρι πέντε και τα βιβλία που σου αρέσουν αντίστοιχα.

    Λέων Τολστόι Ανάσταση



,Νίκος Καζαντζάκης Ο Χριστός ξανασταυρώνεται



Μενέλαος Λουντέμης Το ρολόι του κόσμου χτυπάει μεσάνυχτα 




Άλμπερ Καμυ Η Πανούκλα


Γιάννης Καλπούζος Γινάτι

Είναι και πολλά άλλα, αλλά αυτά μου βγήκαν αυθόρμητα.


    Όταν παίρνεις ένα βιβλίο για ανάγνωση καταλαβαίνεις από την αρχή αν σου αρέσει; Τι είναι αυτό που πρέπει να έχει ένα βιβλίο για να το ξεχωρίσεις από την πληθώρα που κυκλοφορούν;

    Μπορείς να καταλάβεις και από την αρχή, αλλά θεωρώ μια πιο ουσιώδη άποψη μπορείς να αποκτήσεις από τις 150 σελίδες και μετά. Αυτό το λέω στηριζόμενη στην δικιά μου αναγνωστική εμπειρία. Αυτό που με κάνει να ξεχωρίζω ένα βιβλίο είναι ο τρόπος με τον οποίο ο συγγραφέας, μέσω της γραφής του αποτυπώνει σκέψεις, εικόνες και συναισθήματα. Μου αρέσει η ποικιλία του λόγου όταν εύστοχα και μεστά με κάνει να νιώσω, να σκεφτώ και να φανταστώ. Επίσης αυτό που με κάνει να ξεχωρίσω ένα βιβλίο είναι η πρωτοτυπία του θέματος του. Δυστυχώς σήμερα υπάρχουν πολλά βιβλία που διαπραγματεύονται όχι μόνο ίδια θέματα, αλλά έχουν και πάνω κάτω τα ίδια στοιχεία και την ίδια εξέλιξη. Δεν θέλω να διαβάζω τα ίδια και τα ίδια. Θέλω να διαβάζω νέα πράγματα ή ιστορίες που μοιάζουν ίσως, αλλά δοσμένες αλλιώς.

    Ποιο βιβλίο σου έκανε εντύπωση από τις αναγνώσεις του 2020 και για ποιο λόγο;

    Το Κουτί του Γιώργου Γιώτσα. Θέμα σύγχρονο, αλλά συνάμα πρωτότυπο. Γλώσσα σκληρή, αλλά παράλληλα τρυφερή. Έφαγα απανωτά χαστούκια από την υποκρισία και την αναβλητικότητα της σημερινής κοινωνίας. Διαβάζοντας το ένιωσα υπεύθυνη για όλη την σαπίλα που μας περιβάλλει. Όλοι είμαστε υπεύθυνοι για την αφύπνιση της κοινωνίας και την προστασία των παιδικών ψυχών που βάλλονται καθημερινά από καταστάσεις και ευθύνες που δεν συμβαδίζουν με την ηλικία τους.



    Στις γιορτές κάνεις δώρα βιβλία; Υπάρχει κάποιο βιβλίο που συνήθως το κάνεις δώρο γιατί αρέσει στο ευρύ κοινό;

    Φέτος δεν έκανα δώρα. Η κατάσταση είναι περίεργη για όλους μας. Στους φίλους μου που διαβάζουν, κάνω δώρα βιβλία. Στους άλλους όχι βιβλία, αλλά κατι άλλο. Αν διαλέξω ένα βιβλίο δεν το διαλέγω βασιζόμενη στην άποψη του ευρύτερου κοινού. Προσπαθώ αυτό να ταιριάξει στα αναγνωστικά πρότυπα του καθένα. Υπάρχουν βιβλία που κουμπώνουν σε όλους και άλλα που δεν κουμπώνουν.

    Με τι κριτήρια γράφεις τις κριτικές σου; Θεωρείς ότι υπάρχει αντικειμενική κριτική ; Αν ένα βιβλίο δεν σου αρέσει πως το αντιμετωπίζεις; Ποια κριτική σου έχει την μεγαλύτερη απήχηση στο blog σου για να την διαβάσουμε;

    Τα κριτήρια μου είναι υποκειμενικά καθαρά. Διαβάζω ένα βιβλίο και το κρίνω μέσα από την δική μου καρδιά και ψυχή. Αποτυπώνω αυτό το κάτι που μου δημιούργησε διαβάζοντας το. Δεν έχω γράψει μέχρι τώρα αρνητική κριτική. Μπορώ να απομονώσω στοιχεία που δεν μου άρεσαν αλλά θεωρώ πως δεν μπορώ να το αναπτύξω όλο αυτό με επιχειρήματα. Αν ένα βιβλίο δεν με αγγίξει δεν μπορώ να γράψω τίποτα για αυτό. Οπότε δεν γράφω. Να τονίσω εδώ με κάθε ειλικρίνεια πως έχει τύχει να γράψω για κάποιο βιβλίο υπέροχα πράγματα και αργότερα μέσα από συζήτηση να καταλάβω το άστοχο της δικιάς μου οπτικής.

     Η ανάγνωση ενός βιβλίου όπως και μια κριτική μπορεί να έχει μια διαφορετικότητα από μάτι σε μάτι. Για αυτό και λέω πάντοτε μην στηρίζεστε απόλυτα σε κριτικές, αλλά στο αναγνωστικό ένστικτο και κυρίως στα όμοια αναγνωστικά κριτήρια με αυτόν που γράφει κριτικές και μάλιστα και αυτό όχι σε απόλυτο βαθμό. Και φυσικά στις δικές σας αναγνωστικές εμπειρίες. Το κάθε βιβλίο έχει την θέση του και την ώρα του. Το 90% των Κριτικών νομίζω πως είναι υποκειμενικές. Η αντικειμενικότητα τους μπορεί να βγει μόνο στατιστικά μέσα από ένα σύνολο απόψεων που φυσικά πρέπει να συνοδεύονται και από επιχειρήματα.

Η Κριτική μου τώρα με την μεγαλύτερη απήχηση το 2020 είναι ” Η Σκοτεινή πλευρά” του Κωνσταντίνου Δέδε. 

Η άποψη της Γεωργίας 



Ένα βιβλίο εντελώς διαφορετικό που αγγίζει εξαιρετικά το μεταίχμιο της ζωής και του Θανάτου και έχει και συνέχεια η οποία θεωρώ πως βασιζόμενη σε αυτά που έχω ήδη μάθει από τον συγγραφέα αγγίζει επικίνδυνα τα δεδομένα που ζούμε. Αν θέλετε να μπείτε στο link της κριτικής μου πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο https://vivlionerga.blogspot.com/2020/02/blog-post.html

    Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει ένα blog ; Η δουλειά που προσφέρει ο κάτοχος του ή η προσωπικότητα του ;Έχω δει blog που αισθητικά δεν είναι όμορφα αλλά έχουν απήχηση, γιατί ο κτήτωρ του έχει πάρα πολλές γνώσεις και σε καλύπτει ως αναγνώστη.

    Το περιεχόμενο που διαφοροποιείται. Τα θέματα και η ανάπτυξη τους είναι αυτό που το κάνει ξεχωριστό. Νομίζω πως όταν ο κάθε blogger βάζει την προσωπικότητα του μέσα σε αυτό, ο αναγνώστης καταλαβαίνει την διαφορά αμέσως. Υπάρχουν Blog με πρωτότυπο περιεχόμενο και blog με ανακύκλωση άλλων παρόμοιων. Εμένα μου αρέσει το καινούργιο, το φρέσκο και το αυθεντικό και αυτό θα φανεί χωρίς τις φιοριτούρες μιας καλοσχηματισμένης εικόνας που μπορεί να ξεγελάσει αρχικά, αλλά δεν θα κρατήσει για πολύ τον αναγνώστη της.




    Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να γνωρίσει το αναγνωστικό κοινό ένα νέο συγγραφέα; Τα social media πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν εν τέλει σε όλο αυτό και ποιον νέο συγγραφέα έχεις ξεχωρίσει;

    Αν και τα τελευταία χρόνια έχουν αναδειχθεί νέοι συγγραφείς που μας έχουν δώσει εξαιρετικά δείγματα γραφής, είναι δύσκολο ο Έλληνας αναγνώστης σήμερα να εμπιστευτεί έναν νέο συγγραφέα. Προτιμά την πεπατημένη και την σίγουρη λύση ενός άλλου φτασμένου συγγραφέα που τον έχει κερδίσει εδώ και χρόνια. Εγώ προτείνω πάντα να διαβάζουμε και νέους συγγραφείς που έχουν να μας δώσουν το κάτι διαφορετικό. Στην ανάδειξη του νέου αίματος στην λογοτεχνία έχει παίξει μεγάλο ρόλο το διαδίκτυο και φυσικά τα social media. Για αυτό και θα συμπληρώσω σε αυτή την ερώτηση τρία βιβλία εξαιρετικά πρωτοεμφανιζόμενων ή άγνωστων συγγραφέων που δείχνουν το πως υπάρχει εξέλιξη στην Σύγχρονη Λογοτεχνία. 

Το πρώτο είναι το Λιμάνι των χαμένων γυναικών της Νάγιας Δαλακούρα



Το δεύτερο το Εκεί που ζούμε του Χρίστου Κυθρεώτη( εχει και μια βραβευμένη συλλογή διηγημάτων)



 και τέλος στη γη της αιώνιας θλίψης του Γιαννη Κυζιρόπουλου (αν βρείτε διαβάστε και το πρώτο του βιβλίο το ¨Απο μέσα πεθαμένοι”



    Ποια βιβλία θέλεις να διαβάσεις το 2021;

    Σίγουρα την ράφτρα της Αργυρώς Μαργαρίτη, το Εραν του Γιάννη Καλπούζου και το εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες της Delia Owens που ήταν η έκπληξη του αναγνωστικού κοινού για το 2020. Και άλλα πολλά φυσικά.








    Τι θα έλεγες στο αναγνωστικό μας κοινό για να απολαμβάνει το Λογοτεχνικό του ταξίδι;

    Να διαβάζει τα βιβλία του είδους που αγαπά. Να μην σταματά να κάνει ανοίγματα σε νέα είδη και σε νέους συγγραφείς και να μην παύει να μοιράζεται τις απόψεις του και τις σκέψεις του, τόσο τις θετικές όσο και τις αρνητικές. Μέσα από την ανταλλαγή απόψεων θα μαθαίνουμε τα βιβλία που θα μας κάνουν να τα αγαπήσουμε χαρίζοντας μας στιγμές χαράς και πληρότητας.

Σε ευχαριστώ θερμά!

Για το Love Book Diary

Παρασκευή Παρίσση

Σχόλια

  1. Παρασκευή μου σε ευχαριστώ για την πανέμορφη κουβέντα μας. Καλή χρονιά και κάθε επιτυχία σε ότι κάνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι πάντα καλά και δημιουργική, σε ευχαριστώ θερμά!!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ: ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ

ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑ ΜΑΝΓΓΕΛ ΣΥΖΗΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΙΣΣΗ

ΚΛΑΙΡΗ ΘΕΟΔΩΡΟΥ