ΒΙΚΥ ΤΑΣΙΟΥ
ΒΙΚΥ ΤΑΣΙΟΥ: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΙΣΣΗ
Έχω την χαρά να φιλοξενώ στην αγαπημένη σας στήλη αναγνώστες μία ευαίσθητη γυναίκα που είναι φανατική αναγνώστρια, μα πάνω από όλα μία γυναίκα με άποψη.
Σήμερα θα γνωρίσουμε τη Βίκυ!
 |
ΒΙΚΥ ΤΑΣΙΟΥ |
Καλώς ήρθες στο Love Book Diary.
Καλώς σας βρήκα. Εύχομαι καλή χρονιά με υγεία, αγάπη και πολλά πολλά βιβλία. Δεν έχω να πω και πολλά για μένα. Είμαι η Βίκυ Τάσιου και εδώ και πολλά χρόνια ζω στην Αθήνα. Έχω μεγαλώσει σε ένα πανέμορφο χωριό στους Πρόποδες του Παρνασσού και είναι ο παράδεισός μου. Δουλεύω στην Εurobank και εδώ και τρία χρόνια δραστηριοποιούμαι στο χώρο του βιβλίου. Λατρεύω το διάβασμα ,τη μουσική και τον κινηματογράφο.
Τι είναι η ανάγνωση για τη Βίκυ; Σου αρέσει να διαβάζεις μόνο Λογοτεχνία ή διαβάζεις και άλλα συγγράμματα;
Η ανάγνωση για μένα είναι γαλήνη, ταξίδι, ψυχοθεραπεία .Είναι η καθημερινή μου απόλαυση και δεν θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς βιβλία. Διαβάζω σχεδόν όλη την μέρα ακόμα και στα διαλείμματα στη δουλειά. Το διάβασμα διευρύνει τους ορίζοντές μου αλλά ταυτόχρονα με ταξιδεύει. Ζω μέσα από τα βιβλία. Ζω χιλιάδες ζωές. Είναι έρωτας η ανάγνωση. Μου δίνει πνοή. Είναι το οξυγόνο μου. Αυτό το διάστημα διαβάζω μόνο λογοτεχνία λόγω περιορισμένου χρόνου. Παλαιότερα διάβαζα και άλλα συγγράμματα, όπως ψυχολογία ,εγκληματολογία, και οτιδήποτε αφορά την Αίγυπτο ,τον πολιτισμό της και την ιστορία της. Έχω ψύχωση με την Αίγυπτο και είναι το μεγαλύτερο όνειρό μου να επισκεφτώ αυτή τη χώρα.
Αν η ανάγνωση είναι τρόπος ζωής, νιώθεις ότι η ζωή του αναγνώστη είναι σελίδες και εκεί μέσα είναι όλα γραμμένα;
Εννοείται. Όπως ακριβώς κάθε άνθρωπος ζει τη ζωή του αναζητώντας τις απαντήσεις στα θέματα που τον απασχολούν, ακριβώς έτσι και ο αναγνώστης αναζητά στα βιβλία τις ίδιες απαντήσεις. Και ακριβώς όπως εκεί έξω ,στον κόσμο υπάρχουν οι απαντήσεις, με έναν άλλο τρόπο πιο εσωτερικό υπάρχουν και στα βιβλία. Οπότε η ανάγνωση είναι ζωή αυτή καθ' αυτή και όχι τρόπος να ζεις.
Ποιο είδος Λογοτεχνίας αγαπάς περισσότερο και για ποιο λόγο; Πρότεινε μας δυο βιβλία για να διαβάσουμε.
Διαβάζω όλα τα είδη λογοτεχνίας έχω όμως μεγάλη και ιδιαίτερη αδυναμία στη λογοτεχνία τρόμου στην οποία με μύησε στην εφηβεία μου ο Stephen King. Με λυπεί βέβαια αφάνταστα το γεγονός που από πολλούς θεωρείται παραλογοτεχνία και δεν έχει το αναγνωστικό κοινό που της αξίζει στην Ελλάδα. Είναι το πιο παρεξηγημένο είδος λογοτεχνίας κατά την προσωπική μου άποψη για αυτό και εγώ προσπαθώ να κάνω τους αναγνώστες να την αγαπήσουν .Σκοπός του συγγραφέα που γράφει τρόμο δεν είναι να τρομάξει αλλά να περάσει μέσα από το αίσθημα του φόβου κοινωνικά μηνύματα , προσωπικούς του προβληματισμούς ή να ασκήσει κριτική. Μου είναι δύσκολο να σκεφτώ μόνο δυο βιβλία θα πω όμως το Salem΄s Lot του Stephen King ένα εμβληματικό μυθιστόρημα που βυθίζει τον αναγνώστη σε ένα αλλόκοτο σκηνικό αυξάνοντάς του την αίσθηση της απειλής, της αγωνίας και του φόβου μέχρι το συνταρακτικό φινάλε του. Μια ανεπανάληπτη και μοναδική εμπειρία ανάγνωσης.
Το δεύτερο είναι το 21 ιστορίες και το κοράκι του Edgar Allan Poe .Ο άρχοντας του μακάβριου που άφησε πίσω του τεράστιο έργο το οποίο μέχρι και σήμερα έχει επηρεάσει όλες τις μορφές τέχνης. Τρόμος που ξεπηδά μέσα από την βασανισμένη και γεμάτη απελπισία ζωή του.
Οι γυναίκες που διαβάζουν θεωρείς ότι είναι πιο επικίνδυνες, επειδή απέκτησαν ή εξακολουθούν να αποκτούν γνώσεις που δεν προορίζονταν για αυτές; Φωτογραφίες και πίνακες με γυναίκες που διαβάζουν έχουν γοητεία και εκφραστική δύναμη για εσένα , όταν τις παρατηρείς;
Δεν θεωρώ ότι είναι πιο επικίνδυνες .Κάποτε ναι όταν ο ρόλος της γυναίκας ήταν αποκλειστικά και μόνο να υπηρετεί και να τεκνοποιεί .Στην σημερινή εποχή ξεκάθαρα όχι, εκτός αν αυτό αποτελεί δείκτη επικινδυνότητας για αδαείς. Οι φωτογραφίες και οι πίνακες με γυναίκες που διαβάζουν αναμφίβολα έχουν γοητεία .Δεν υπάρχει τίποτε πιο μαγευτικό από μια γυναίκα παραδομένη στη σαγήνη των λέξεων με την καρδιά και το νου της σε πλήρη εγρήγορση.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σου συγγραφέας , τι είναι αυτό που σε αγγίζει περισσότερο στην γραφή του και φυσικά πρότεινε μας ένα βιβλίο του να διαβάσουμε.
Τώρα όσον αφορά ξένους συγγραφείς θα πω αυτόν ο οποίος καταφέρνει να με βγάζει από οποιοδήποτε αναγνωστικό τέλμα και καταφέρνει να πυροδοτεί εκρήξεις στο μυαλό μου λόγω της απίστευτης ευφυΐας του και των συνεχόμενων ανατροπών.O Sebastian Fitzek και θα σας πρότεινα να διαβάσετε τον Τρόφιμο.
Εδώ με πας πολλά χρόνια πίσω και μου ξυπνάς συναισθήματα, αναμνήσεις και εικόνες που βρίσκονται κρυμμένα στο πίσω μέρος του μυαλού μου και της καρδιάς μου. Το Μεγάλες Προσδοκίες είναι αυτό το βιβλίο που με ταξιδεύει στα χρόνια της αθωότητας και είναι το πρώτο βιβλίο που διάβασα στη ζωή μου και έμελλε να αλλάξει τον κόσμο μου, δώρο του δασκάλου μου των αγγλικών καθώς γνώριζε τα όνειρά μου .Έχει άρωμα νοσταλγίας αυτό το βιβλίο, πόνου για τις στιγμές που χάθηκαν στον χρόνο, θλίψη για τις προσδοκίες που δεν μπόρεσαν να γίνουν πραγματικότητα αλλά και ελπίδα για το απροσδόκητο.
Ποιο είναι το βιβλίο αυτό που το διάβασες και ταυτίστηκες πάρα πολύ με την ηρωίδα;
Ένα βιβλίο που ταυτίστηκα πολύ με την ηρωίδα αλλά και με αυτά που ένιωσε είναι το εραστές του φωτός της Κλαίρης Θεοδώρου. Υπήρξαν κάποια αποσπάσματα που με συνέθλιψαν ψυχολογικά. Βίωσα τον σπαραγμό της, τον πόνο της, την εκμηδένιση που προκαλεί ο έρωτας. Την απώλεια που γίνεται θάνατος και σε τυλίγει στο σάβανό του. Υπήρχαν στιγμές που έκλεινα το βιβλίο και έκλαιγα με αναφιλητά. "Πήγα λοιπόν σε αυτό το ταξίδι με την καρδιά μου γεμάτη όνειρα και ελπίδα και γύρισα με την πεποίθηση πως τώρα μόλις είχα ξεκινήσει να ζω. Και αν αργότερα, χρόνια μετά, με ρωτούσε κάποιος αν ήξερα τι ήταν η ευτυχία, αν την είχα βιώσει ποτέ, αν την είχα γευτεί, τότε η απάντηση θα ήταν σίγουρα ναι. Για τέσσερις μέρες μονάχα ,αλλά ναι. Γιατί αυτές οι τέσσερις μέρες ήταν σαν να είχαν χωρέσει συμπυκνωμένα μέσα τους τα χαμόγελα ,το φως και τα θέλω μιας ολόκληρης ζωής".
Πως νιώθεις όταν βλέπεις άντρες να διαβάζουν ; Αν θεωρήσουμε ότι το μεγαλύτερο αναγνωστικό κοινό είναι γυναίκες και αυτό το λέω χωρίς να στηρίζομαι σε στατιστικά στοιχεία αλλά από προσωπική εμπειρία.
Είναι για μένα αρκετά γοητευτικό να βλέπω άντρες να διαβάζουν .Αιχμαλωτίζουν την ματιά μου και νιώθω ότι μαγεύομαι όταν τους κοιτώ να έχουν ένα βιβλίο στο χέρι, είναι άλλωστε ένα θέαμα που δεν συναντάς αρκετά συχνά και δεν σας κρύβω ότι προσπαθώ να τους φωτογραφίζω με το κινητό μου, ο παπαράτσι της συμφορά όπως αποκαλώ τον εαυτό μου και εδώ γελάμε μέχρι δακρύων. Σίγουρα το μεγαλύτερο αναγνωστικό κοινό είναι γυναίκες αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι άντρες δεν διαβάζουν.
Θα μπορούσες να μας πεις τρία βιβλία που είναι πολύ αγαπημένα σου και αν επιτρέπεται να πω, πρέπει να τα διαβάσουμε και για ποιο λόγο;
Ένα πολύ αγαπημένο μου βιβλίο είναι η γη της αιώνιας Θλίψης του Γιάννη Κυζιρόπουλου. Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που κάποιοι γεννιούνται για να γράφουν. Για να αγγίζουν και να μαγεύουν με την πένα τους τις ψυχές των αναγνωστών. Είναι ένα βιβλίο για την απώλεια αλλά και για το πεπρωμένο. Για τον έρωτα και τον θάνατο.
Το δεύτερο που μου έρχεται στο μυαλό είναι το φλόγα και άνεμος. Η λυρικότητα του κυρίου Δάνδολου είναι κάτι που δεν έχω συναντήσει σε άλλον συγγραφέα. Δηλώνω μαγεμένη από την πένα του και ερωτευμένη με αυτήν. Με υπνωτίζει με την ποιητικότητα της γραφής του.
Το τρίτο είναι η ευχή της Μαρίας Καραγιάννη. Είναι ένα βιβλίο που με ταξίδεψε στην Αργεντική και από αυτά τα βιβλία που δεν μπορείς να τα κατατάξεις σε ένα είδος. Ευχή που έγινε κατάρα και για την ηρωίδα και για μένα.
Είναι τρία βιβλία που θα πρότεινα σε όλους να διαβάσουν. Είναι τρεις συγγραφείς που τους θεωρώ μεγάλους λογοτέχνες.
Διαχειρίζεσαι στο Facebook την πετυχημένη ομάδα Βιβλιοαρώματα και υπάρχει και το αντίστοιχο μπλοκ http://vivlioaromata.blogspot.com/. Ποια είναι η ιστορία της, ποια άτομα έχεις δίπλα σου και πόσο δύσκολο είναι αυτή η προσπάθεια, δεδομένου ότι απαιτούνται πολλές ώρες και πρέπει να έχεις συνεργάτες;
Η ομάδα αυτή φτιάχτηκε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωή μου όταν αντιμετώπιζα ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας και θέλησα να την δημιουργήσω με σκοπό να ξεχαστώ από την δύσκολη καθημερινότητα αλλά και επειδή αγαπώ όσο τίποτα άλλο τα βιβλία. Ήθελα να φτιάξω μια όμορφη παρέα αναγνωστών και ταυτόχρονα να κρατάω συντροφιά με τον τρόπο μου σε ανθρώπους οι οποίοι και εκείνοι βίωναν κάτι δύσκολο ή σε κάποιους που αισθάνονται μόνοι. Δεν είναι εύκολο να διαχειρίζεσαι μια τόσο μεγάλη ομάδα και να προσπαθείς να διατηρείς τις ισορροπίες ανάμεσα σε τόσους διαφορετικούς ανθρώπους. Θεωρώ όμως πως έχω καταφέρει να την αγαπήσει ο κόσμος και να την κάνει την καθημερινή του συντροφιά. Η αλήθεια είναι ότι με την ομάδα ασχολούμαι σχεδόν όλες τις ώρες της ημέρας.
Ασχολείσαι με άλλες δραστηριότητες στο χώρο το βιβλίου; Τι είναι αυτό που έχεις γευτεί περισσότερο σε αυτό τον χώρο και τι είναι αυτό που σου έχει χαλάσει την διάθεση ή είπες ότι δεν αξίζει να ασχολείσαι, γιατί σου αποσπά την προσοχή σου από το διάβασμα;
Κάνω αυτό το διάστημα κάποιες συζητήσεις με ένα εκδοτικό ώστε να αξιολογώ βιβλία πριν την έκδοσή τους, επειδή θα ήθελα να επεκτείνω τις δραστηριότητές μου στον χώρο του βιβλίου. Δεν ξέρω αν θα ευοδώσει αυτή η συνεργασία και αν θα τα καταφέρω αλλά δεν σας κρύβω ότι χάρηκα πάρα πολύ όταν μου έκαναν αυτή τη πρόταση.
Τώρα όσον αφορά αυτά που με έχουν απογοητεύσει στο χώρο του βιβλίου και του facebook γενικότερα είναι πάρα πολλά και θα έπρεπε να μιλάμε για ώρες. Λόγω της ευαισθησία μου δεν μπορώ πολλές φορές να διαχειριστώ κάποια πράγματα τα οποία με έχουν πληγώσει παρά πολύ για αυτό και αποφάσισα να φύγω από τις περισσότερες ομάδες και να παραμείνω σε ελάχιστες όπου θαυμάζω τους διαχειριστές για το ήθος τους και την έλλειψη ανταγωνιστικότητας. Προσπαθώ να μην μπαίνω στο fb παρά μόνο στην ομάδα μου .Με στεναχωρούν πολλά πράγματα τα οποία και έχω αναφέρει και δημόσια. Είμαι άνθρωπος που δεν μπορώ να κρύψω αυτό που νιώθω και σκέφτομαι.
Υπάρχουν τόποι και μέρη που απολαμβάνεις περισσότερο αν υπάρχουν μέσα στις σελίδες ενός βιβλίου και για ποιον λόγο; Μπορείς να θυμηθείς ένα βιβλίο που το απόλαυσες λόγω των τόπων που περιγράφονταν στις σελίδες του; Ποιο είναι το αγαπημένο σου σημείο ανάγνωσης;
Απολαμβάνω τα πάντα σε ένα βιβλίο. Από την εισαγωγή του συγγραφέα μέχρι και το εξώφυλλο που μπορεί να χαζεύω για ώρες. Η ανάγνωση για μένα πλέον είναι μελέτη. Δεν διαβάζω απλά την ιστορία αλλά με αφορμή αυτά που μου δίνει ο συγγραφέας και τα μέρη που περιγράφει κάνω και παράλληλη αναζήτηση στο internet για περαιτέρω πληροφορίες. Αυτό το βιβλίο που απόλαυσα λόγω των τόπων είναι η Καρτερία της Caroline Alexander και περιγράφει το συγκλονιστικό χρονικό της εξερευνητικής αποστολής του Σερ Έρνεστ Σάκλετον στην Ανταρκτική τον Αύγουστο του 1914 .Μαγεύτηκα από τις φωτογραφίες και ένιωσα τους πάγους να εισχωρούν σε κάθε κύτταρό μου. Τώρα το αγαπημένο μου μέρος ανάγνωσης είναι ο καναπές μου αλλά και ένα ύψωμα κοντά στο σπίτι μου όπου έχει θέα όλη την Αθήνα. Κάθομαι εκεί πάνω σε έναν βράχο και διαβάζω με τις ώρες, είναι μέσα στην φύση κατάμεστο από δέντρα και λουλούδια.
Όταν η υπόθεση ενός βιβλίου περιέχει πρωταγωνιστές συγγραφείς, αναφέρεται σε βιβλία και γενικότερα στη Λογοτεχνία με εξιτάρει πιο πολύ. Πως νιώθεις όταν έχεις ένα τέτοιο βιβλίο στα χέρια σου; Σου αρέσει περισσότερο , λιγότερο ή δεν έχεις πρόβλημα; Σου έρχεται στο μυαλό κάποιο βιβλίο να μας πεις που σου άρεσε;
Ναι είναι γεγονός πως μου αρέσει πάρα πολύ όταν ένα βιβλίο έχει κεντρικό ήρωα έναν συγγραφέα. Το βρίσκω αρκετά ενδιαφέρον και ψυχαγωγικό. Μου έρχονται στο μυαλό πολλά βιβλία αλλά θα σου αναφέρω δύο. Το ένα είναι η αριστουργηματική νουβέλα του Thomas Mann Θάνατος στη Βενετία. Μια ιστορία εμμονής, πόθου και θανάτου.
Το άλλο είναι ο παράξενος χειμώνας του Παύλου Ζήτα. Η συγγραφέας, Θεοδώρα Τζόκα υφαίνει μια ιστορία εκδίκησης και παθών που διαδραματίζεται σε ένα ζοφερό τοπίο κάπου στη Χαλκιδική.
Ποιο βιβλίο είναι αυτό που σε έχει κάνει να αγωνίζεσαι να μείνεις άνθρωπος;
Το όταν έκλαψε ο Νίτσε του Irvin Yalom.Είναι ένα βιβλίο που σου αλλάζει την ζωή και τον τρόπο που την βλέπεις. Σου αλλάζει την σκέψη. Ένα βιβλίο με φιλοσοφικό και υπαρξιακό υπόβαθρο και με δυνατές αλήθειες .Σε προβληματίζει και τελειώνοντάς το νιώθεις ότι είσαι ένας διαφορετικός άνθρωπος. Αναγεννημένος μέσα από τις στάχτες σου και την ψυχανάλυση.
Με ποια κριτήρια γράφεις την άποψη σου; Νιώθεις ότι εκφράζεις όλα τα συναισθήματα που σου δημιουργεί το αναγνωστικό σου ταξίδι; Οι βαθμολογίες που μπαίνουν στα βιβλία πως σου φαίνονται;
Γράφω πάντα με βάση το συναίσθημα. Δεν μπορώ να γράψω με τίποτα ένα ξύλινο λόγο. Πολλές φορές όταν γράφω την άποψή μου για ένα βιβλίο είμαι αρκετά φορτισμένη συναισθηματικά και πολλές φορές με πιάνουν τα κλάματα. Βάζω στο χαρτί τη ψυχή και τη καρδιά μου. Τα συναισθήματα που αποκόμισα διαβάζοντας ένα βιβλίο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μου στην παρουσίαση ενός βιβλίου που έκανα και που προσπαθούσα να κρατηθώ να μη βάλω τα κλάματα. Η φωνή μου έτρεμε και νομίζω όλοι κατάλαβαν πόσο φορτισμένη ήμουν εκείνη τη στιγμή. Και εγώ πολλές φορές έχω βάλει βαθμολογία σε βιβλία.
Είναι κάτι που το κάνουν πολλοί αναγνώστες. Είναι ίσως πιο ξεκάθαρη η άποψή τους καθώς αναφέρονται συγκεκριμένα στο πώς βρήκαν την γραφή, την πλοκή ,τους χαρακτήρες και τα λοιπά. Το βρίσκω πιο κατατοπιστικό.
Πως θα περιέγραφες τον εαυτό σου ως αναγνώστρια; Τι επίθετα θα χρησιμοποιούσες για να σε μάθουμε καλύτερα;
Με ποιο βιβλίο θα συνδύαζες τους στίχους του Βασίλης Γιαννόπουλου που τραγουδάει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου σε μουσική Χριστόφορου Κροκίδη και γιατί ;
Όταν δαγκώνεις με παράπονο τα χείλια σου
όταν ματώνεις,
όταν οι δρόμοι σου τελειώνουνε απότομα,
όταν δε θα ‘χεις που να πας και που να κλάψεις,
όταν βουλιάζεις στο περίπου και στο τίποτα,
να με φωνάξεις.
Δεν περίμενα με τίποτα αυτή την ερώτηση. Είναι ένα πολύ αγαπημένο μου τραγούδι από τον λατρεμένο μου Βασίλη. Μου προκαλεί ρίγη αυτό το τραγούδι, με ρίχνει στα πατώματα όταν το ακούω. Με σημαδεύουν αυτοί οι στίχοι .Με στοιχειώνουν. Όπως ακριβώς κάνει η ποίηση την οποία θεωρώ την ύψιστη μορφή τέχνης. Μόνο η ποίηση μπορεί να περιγράψει τόσο ακραία συναισθήματα για αυτό θα το συνδυάσω με το βιβλίο του Γιάννη Ζαραμπούκα το αναπόφευκτο της μοναξιάς.
Τι θα έλεγες στους αναγνώστες μας για να απολαμβάνουν το αναγνωστικό τους ταξίδι;
Να δίνουν ευκαιρίες σε νέους συγγραφείς και να δοκιμάζουν διαφορετικά είδη λογοτεχνίας. Μόνο κερδισμένοι θα βγουν από αυτό. Θα δουν πως μπροστά τους ανοίγονται νέοι ορίζοντες που δεν τους είχαν ποτέ φανταστεί.
Σε ευχαριστώ θερμά!!
Για το Love Book Diary
Παρασκευή Παρίσση
Υπέροχη συνέντευξη!! Μπράβο και στις δύο σας!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστούμε θερμά!
Διαγραφή