ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΑΡΑΜΠΟΥΚΑΣ

  ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΑΡΑΜΠΟΥΚΑΣ:ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΣΚΕΥΗ ΠΑΡΙΣΣΗ

Έχω την χαρά να φιλοξενώ έναν αγαπητό φίλο, έναν αναγνώστη, έναν δημιουργό, που όταν μιλά χαίρεσαι να τον ακούς και να ανταλλάσσεις απόψεις μαζί του.

Σήμερα θα γνωρίσουμε τον ΓΙΑΝΝΗ.

Καλώς ήρθες στο Love Book Diary

Είσαι από τους αναγνώστες που διαβάζουν απνευστί τα βιβλία τους , τουλάχιστον έτσι νιώθω. Τι είναι η ανάγνωση και η Λογοτεχνία για εσένα;

Δεν θεωρώ ότι διαβάζω σε γοργούς ρυθμούς. Απλά, κάθε φορά εναρμονίζομαι με την ροή κάθε βιβλίου. Υπάρχουν βιβλία που η ανάγνωση τους ολοκληρώνεται σε κάποιες ώρες ή σε λίγες μέρες, αλλά και βιβλία που η ανάγνωση τους μπορεί να διαρκέσει και έναν ολόκληρο μήνα! Η απόλαυση ωστόσο, που αντλώ και από τις δύο περιπτώσεις είναι ισάξια!

Η ανάγνωση είναι το χόμπι μου. Πιστεύω, πως είναι ένας πολύ όμορφος τρόπος να χαλαρώσεις, να ξεφύγεις για λίγο από την ψυχοφθόρα καθημερινότητα, να ταξιδέψεις έστω και νοερά και φυσικά να διευρύνεις τους ορίζοντες του κόσμου σου!

Όσον αφορά τον ορισμό της Λογοτεχνίας νομίζω πως υπάρχουν πολλοί σπουδαίοι πνευματικοί άνθρωποι, φιλόσοφοι, συγγραφείς που απέδωσαν την έννοια αυτή με εύστοχο τρόπο!

Αυτό λοιπόν που θα τολμούσα να πω εγώ είναι ότι η Λογοτεχνία είναι ένας καθρεφρης που αντανακλά την ίδια τη ζωή, πολλές φορές με τρόπο "διαθλαστικο".

 Γράφεις ποίηση και ήδη έχει εκδοθεί ένα βιβλίο σου Το αναπόφεκτο της μοναξιάς, το οποίο είχαμε την τύχη να το διαβάσουμε στην λέσχη η Βιβλιοπαρέα στην Καρδίτσα με παρουσία δική σου. Τι είναι η ποίηση για τον Γιάννη και πως πρέπει να διαβάζει ένας αναγνώστης ποίηση;

Η ποίηση είναι καταφύγιο. Είναι παρηγοριά. Είναι βαθιά ανάσα.

Επειδή το αναγνωστικό κοινό αποφεύγει την αναμέτρηση με την ποίηση, ίσως λόγω κάποιων στερεοτύπων σχετικά με την ερμηνεία και την κατανόηση της, αυτό που θα συμβούλευα σε όποιον διαβάζει αυτή τη συνέντευξη είναι να παραμερίσει κάθε ενδοιασμό, να αφεθεί ελεύθερος στη μαγεία της ποίησης και φυσικά να ανοίξει τα μάτια της ψυχής για να την αντικρίσει! Ας μην φοβηθεί να νιώσει!

 Ποιος είναι ο αγαπημένος σου ποιητής και ποιο ποίημα του θα διάλεγες να μας πεις;

Δύσκολη ερώτηση Παρασκευή μου! Πιο δύσκολη βέβαια είναι η απάντηση... Αγαπώ πολλούς ποιητές! Με μερικούς έχω σχέση εμμονική. Διαβάζω ξανά και ξανά τα ποιήματα τους και πάντα βρίσκω κάτι από εμένα στους στίχους τους.

Θα σου αναφέρω μερικούς στίχους από την "ΘΑΛΑΣΣΙΝΗ ΩΔΗ ΤΟΥ ΑΛΒΑΡΟ ΝΤΕ ΚΑΜΠΟΣ" του Πορτογάλου Fernando Pessoa.

Θέλω να φύγω μαζί μας, θέλω να φύγω μαζί σας,

Με όλους εσάς μαζί,

Παντού όπου πηγαίνετε!

Τους κινδύνους σας θέλω μπροστά μου να βρω,

Στο πρόσωπό μου, τους ανέμους να νιώσω,

Αυτούς, που το δικό σας γέμισαν ρυτίδες,

Το αλάτι της θάλασσας, που τα χείλη σας φίλησε, να φιλήσω

Στη δουλειά σας το χέρι μου να βάλω,

Τις καταιγίδες σας να μοιραστώ,

Και σαν κι εσάς, σε πανέμορφα λιμάνια να φτάσω!

Τον πολιτισμό, όπως κι εσείς, πίσω μου να αφήσω!

Μαζί σας κάθε ίχνος ηθικής να χάσω!

Στ' ανοιχτά να νιώσω την ανθρωπιά μου ν' αλλάζει!

Τις θάλασσες του Νότου μαζί σας να πιω,

Άγρια πράγματα νέα, νέες της ψυχής επαναστάσεις,

Νέες φωτιές πυρηνικές στο ηφαιστειακό μου πνεύμα!

Να φύγω μαζί σας, ν' απογυμνωθώ-εμπρός, ουστ!-

Απ' τα πολιτισμένα ρούχα μου, τα ήθη τα χρηστά,

Τον έμφυτό μου φόβο για τις φυλακές,

Την ήσυχη ζωή μου,

Την καθιστική, τη στατική, την προσεγμένη, την κανονική!

Στη θάλασσα, στη θάλασσα, στη θάλασσα, στη θάλασσα,

Αχ!Στη θάλασσα, στον άνεμο, στα κύματα, τη ζωή μου

Να πετάξω!

 Αγαπημένος συγγραφέας και βιβλίο; Μπορείς να μας προτείνεις πάνω από μία επιλογή και γιατί.

Λατρεύω την οξυδερκή και προχωρημένη για την εποχή της συγγραφική μάτια της Margaret Atwood. Θα πρότεινα λοιπόν το μυθιστόρημα της "Η ιστορία της θεραπαινίδας". Μετά από την ανάγνωση αυτού του μυθιστορήματος δεν είσαι ο άνθρωπος που ήσουν...

Αγαπώ πολύ και την Yoko Ogawa. Ήταν από τους πρώτους Ιάπωνες συγγραφείς που διάβασα. Θα πρότεινα ανεπιφύλακτα το "Ξενοδοχείο Ίρις" για τον ανώδυνο τρόπο με τον οποίο η συγγραφέας παρουσιάζει μία αιχμηρή και επώδυνη μυθιστορηματική πραγματικότητα.

Εννοείται πως από αυτή την απάντηση δεν θα μπορούσε να λείπει ο Ιρλανδός Colm Toibin και το σπαρακτικό μυθιστόρημα του "Καραβοφάναρο στο μαύρο νερό" που πίσω από την τραγική ιστορία που μας αφηγείται ο συγγραφέα, κρύβεται η διαχρονική ανάγκη του ανθρώπου να επιστρέφει στην ασφάλεια και στην ζεστασιά της μητρικής αγκαλιάς και κατ' επέκταση της οικογενειακής εστίας.

Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω και την Αμερικανίδα Τζόυς Κάρολ Όουτς και το σπουδαίο μυθιστόρημα της "Αδελφή μου, αγάπη μου". Ένα μυθιστόρημα παρανοϊκό, σκοτεινό, εθιστικό, που κατάφερε να με τσακίσει συναισθηματικά...

 Θέλω να ταξιδέψουμε στα παιδικά σου χρόνια και να μας αναφέρεις το πρώτο βιβλίο που σε έκανε να λατρέψεις τη Λογοτεχνία. Αλήθεια πότε ξεκίνησε το ταξίδι της ανάγνωσης για εσένα;

Διαβάζω από πολύ μικρός. Εκεί γύρω στην τρίτη δημοτικού ξεκίνησα την ανάγνωση παιδικής λογοτεχνίας στην οποία δεν έμεινα για πολύ. Δεν με ικανοποιούσε. Θα σου αναφέρω τον ΧΑΡΙ ΠΟΤΕΡ και τη σειρά βιβλίων της J.K.Rowling, που μπορεί πια να με στεναχωρούν και να με προβληματίζουν οι ρατσιστικές δηλώσεις της, όμως της αναγνωρίζω το γεγονός πως με έκανε να λατρεψω τον κόσμο της λογοτεχνίας!

 Dance me to the end of love του Leonard Cohen, ένα τραγούδι που λατρεύω. Χόρεψε με μέχρι το τέλος του έρωτα, χόρεψε με μέχρι το τέλος. Ποιο βιβλίο θα μπορούσες να συνδυάσεις με αυτό το τραγούδι και γιατί;

Χωρίς δεύτερη σκέψη θα σου απαντήσω λέγοντας σου πως το πρώτο βιβλίο που μου έρχεται στο μυαλό είναι το εξαιρετικό ιστορικό μυθιστόρημα της αείμνηστης φίλης-συγγραφέως Γιώτας Φώτου "Το διώροφο της Τσιμισκή". Είναι από τα αγαπημένα μου βιβλία. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα στο οποίο το τραγούδι αυτό διαδραματίζει σημαντικό ρόλο όσον αφορά το κομμάτι της πλοκής και φυσικά πρόκειται για ένα τραγούδι που πυροδότησε την έμπνευση της Γιώτας και την οδήγησε στη συγγραφή αυτού του μυθιστορήματος. Σπουδαία συγγραφέας η Γιώτα, σπουδαίος άνθρωπος. Αξίζει να αφιερώσετε χρόνο για να ανακαλύψετε τα βιβλία της, παιδικά και ενηλίκων!

Γράφεις κριτικές και ξέρω ότι διαβάζεις και άλλων βιβλιόφιλων. Όταν γράφεις μία κριτική που δίνεις μεγαλύτερη σημασία ή όταν διαβάζεις αντίστοιχα τι στοιχεία πρέπει να έχει μία κριτική/άποψη για να πεις ότι σου αρέσει;

Το σημαντικότερο στοιχείο που πάντα προσπαθώ να εντοπίζω όταν διαβάζω μία κριτική, είναι ο τρόπος με τον οποίο τεκμηριώνει ο κάθε συντάκτης την άποψη του! Αν μία άποψη είναι τεκμηριωμένη είτε συμφωνώ, είτε διαφωνώ με όσα αναφέρονται εντός της, μπορώ να την δεχτώ και να την κατανοήσω.

 Συνεργάζεσαι με την αξιαγάπητη Μαρία Κουλούρη στο vivlia4u πες μα δυο λόγια για αυτή την εμπειρία; Τι θα βρουν οι αναγνώστες μας σε εσάς; Παρεμπιπτόντως συγχαρητήρια για την προσπάθεια σας.

Νιώθω πολύ τυχερός που πριν μερικά χρόνια η Μαρία Κουλούρη μου έδωσε δειλά στην αρχή το διαδικτυακό βήμα, να δημοσιεύω μέσα από την τότε σελίδα της που ονομαζόταν "BookMark" τις απόψεις μου για τα βιβλία. Με τον καιρό δέσαμε λόγω κοινών απόψεων, γίναμε συνεργάτες, φίλοι, οικογένεια! Μέσα από το Vivlia4U δημιουργήσαμε μία ζέστη συντροφιά με την οποία πορευόμαστε στα ατελείωτα και άκρως ενδιαφέροντα λογοτεχνικά μονοπάτια!

FACEBOOK: vivlia4U

 Ποιες άλλες συνεργασίες έχεις στον χώρο του βιβλίου και ποια είναι τα σχέδια σου;

Συνεργάζομαι με το εξαιρετικά καλαίσθητο site του συγγραφέα Πάνου Αντωνόπουπου, το Envivlio, στο οποίο δημοσιεύονται κυρίως κριτικές μου!

Αυτή τη στιγμή, έχω επικεντρωθεί στην επεξεργασία της επόμενης ποιητικής μου συλλογής, που θα εκδοθεί ελπίζω τους επόμενους μήνες. Για τη συνέχεια βλέπουμε! Άλλωστε δεν σταματώ ποτέ να κάνω σχέδια και να ονειρεύομαι!

Τι είναι καλό βιβλίο για εσένα και ποιο θα πρότεινες για να το διαβάσουν οι αναγνώστες μας και γιατί;

Δεν μπορώ να σου απαντήσω με σιγουριά. Υπάρχουν βιβλία τεχνικά άρτια που δεν με άγγιξαν και βιβλία με κάποιες τεχνικές αστοχίες που χαράχτηκαν παντοτινά μέσα μου. Η λογοτεχνία όπως και κάθε μορφή Τέχνης ερμηνεύεται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Κάπου εκεί λοιπόν κρύβεται και η μαγεία της! Στους αναγνώστες θα πρότεινα να διαβάσουν τα δύο μυθιστορήματα της Hanya Yanagihara: το "Οι άνθρωποι στα δέντρα" και το "Λίγη Ζωή". Το πρώτο είναι ένα τεχνικά άρτιο και με πολύ ενδιαφέρον θέμα μυθιστόρημα το οποίο όμως δεν με άγγιξε, ενώ το δεύτερο παρότι έχει κάποιες τεχνικές αστοχίες και η ιστορία που μας αφηγείται η συγγραφέας είναι κάπως υπερβολική, κατάφερε όμως να με συγκινήσει και να αποτυπωθεί παντοτινά στη μνήμη μου!

Πως αντιδράς αν ένα βιβλίο δεν σου αρέσει; Γράφεις άποψη για αυτό ή το προσπερνάς;

Αν δεν μου αρέσει ένα βιβλίο το αφήνω και προχωράω στο επόμενο. Δεν αφιερώνω άλλο χρόνο σε αυτό. Τα βιβλία είναι χιλιάδες, ζούμε μία φορά και ο χρόνος μας είναι κάπως περιορισμένος. Οπότε δεν αναλώνομαι. Όχι, δεν γράφω για αυτά, γιατί πολύ απλά δεν τα ολοκληρώνω, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να εκφέρω γνώμη, μιας και η προσέγγιση μου δεν θα είναι ολιστική.

Τι θα έλεγες στους φίλους μας για να απολαμβάνουν το αναγνωστικό ταξίδι τους;

Αγαπημένοι μου φίλοι-αναγνώστες να διαβάζετε ελεύθερα, δίχως φόβο και ενδοιασμούς, απελευθερωμένοι από κόμπλεξ και στερεότυπα τα βιβλία εκείνα που κάνουν την καρδιά σας να σπαρταρά από συγκίνηση! Μην ξεχνάτε πως η ανάγνωση πάνω από όλα είναι απόλαυση! 

Σε ευχαριστώ θερμα!

Για το Love Book Diary.

Παρασκευή Παρίσση