ΕΦΗ ΣΑΞΙΩΝΗ

 

ΕΦΗ ΣΑΞΙΩΝΗ:ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΙΣΣΗ

Έχω την χαρά να φιλοξενώ μία αναγνώστρια που την διαβάζω ακατάπαυστα, δεν υπάρχει περίπτωση να κοινοποιήσει ποστ η Έφη και να μην σταματήσω να διαβάσω τι γράφει, γιατί απλά έχει άποψη!!!!!!

Σήμερα θα γνωρίσουμε την Έφη.

ΕΦΗ ΣΑΞΙΩΝΗ

Καλώς ήρθες στο Love Book  Diary

Πριν ξεκινήσουμε την συζήτηση μας , πες μας λίγα λόγια για εσένα, για να σε μάθει το αναγνωστικό κοινό  μας.

Για αρχή, καλώς σας βρήκα! Χαίρομαι πάρα πολύ που είμαι μαζί σας, είναι πραγματικά μεγάλη τιμή να είμαι καλεσμένη στην υπέροχη στήλη σου Παρασκευή μου. Το λοιπόν, είμαι η Έφη, Σκορπίνα και Μανιάτισσα, γεννημένη τον προηγούμενο αιώνα (😂)στην Αθήνα, στην οποία επίσης ζω και εργάζομαι ως δασκάλα Αγγλικών. Είμαι παντρεμένη, με μια κόρη στην εφηβεία, και περήφανη σκυλομαμά της Μπέλλας, μιας ξετσίπωτης πιτμπουλίτσας που εκμεταλλεύεται στο έπακρο τα φιλοζωικά μου αισθήματα.

Έφη μου τι είναι η ανάγνωση και το βιβλίο  για εσένα;

Μμμ,η ανάγνωση και το βιβλίο: ξεκίνησε πολύ νωρίς σαν αγαπημένη ασχολία, τροφοδοτούμενη από την δίψα για ολοένα και περισσότερα λογοτεχνικά ταξίδια. Με το πέρασμα των (πολλών ομολογουμένως) χρόνων, έγινε αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς μου, διαβάζω όσο αβίαστα και ασυναίσθητα αναπνέω. Υπάρχει πάντα ένα βιβλίο στο κομοδίνο, στην κουζίνα, στο αυτοκίνητο και καμιά πεντακοσαριά στο κινητό, μην τυχόν και ξεμείνω🙂

 Είσαι από τους Αναγνώστες που λατρεύεις τα βιβλία μυστηρίου και τα αστυνομικά. Τι είναι αυτό που αγαπάς ιδιαίτερα  σε αυτά τα είδη και πρότεινε μας δυο βιβλία για να διαβάσουμε.

Αστυνομικά/νουάρ/μυστηρίου/ψυχολογικά θρίλερ: αγαπημένα μου είδη και αυτά και οι αναμεταξύ τους διασταυρώσεις, κυρίως για την αγωνία και τη δράση που προσφέρουν. Παρόλα αυτά, αυτό που με ιντριγκάρει εξίσου  είναι η παθογένεια πίσω από την εγκληματική ενέργεια -τί οδήγησε και κινητοποίησε τον δράστη, το περιβάλλον το οποίο ευνόησε και έθρεψε το πρόβλημα, καθώς και η ερευνητική γραμμή και διαδικασία, η επίλυση και η απονομή ή όχι δικαιοσύνης. 

Δύο λατρεμένα μου που σας προτείνω με αγάπη, είναι "το Παιδί Ιούδας" της Κάρολ Ο'Κόννελ και η "Μαύρη Γραμμή" του Ζαν Κριστόφ Γκρανζέ. 

   

 

   

Θα μπορούσες να διαβάσεις με την ίδια ευκολία και άλλα είδη Λογοτεχνίας; Και τι δεν θα διάβαζες με τίποτα και γιατί;

Διαβάζω όλα τα είδη λογοτεχνίας χωρίς διακρίσεις και χωρίς ενδοιασμούς. Άλλωστε τα αναγνώσματα που καθόρισαν την βιβλιοφαγική μου πορεία δεν ανήκουν στην αστυνομική λογοτεχνία. Έχοντας από πολύ νέα εξαντλήσει το μεγαλύτερο μέρος των μεγάλων συγγραφέων εποχής, τα βιβλία που μίλησαν στην καρδιά μου και καθόρισαν τη μετέπειτα αναγνωστική "βουλιμία" ανήκουν στον Παπαδιαμάντη, τον Καζαντζάκη, τον Χέρμαν Χέσσε, τον Θερβάντες κλπ.

Είμαι αρκετά παρορμητική αναγνώστρια. Έχει τύχει να παραγγείλω βιβλίο επειδή το αγόρασε ο μπροστινός μου στο βιβλιοπωλείο(κάτι που μου βγήκε σε καλό γιατί ήταν "ο Κήπος με τα δηλητήρια" της Κριστίνα Μπάχο), ή να διαλέξω κάποιο αποκλειστικά από το εξώφυλλο χωρίς να έχω διαβάσει  υπόθεση(το απίστευτα σκληρό και συνάμα συγκινητικό "Το Τοτέμ του Λύκου" του Ζιανγκ Ρονγκ είναι ένα τέτοιο).

Διαβάζω τα πάντα, δεδομένων των συνθηκών κάθε φορά,  εν τούτοις δεν θα διάβαζα με τίποτα-στο πλαίσιο που γνωρίζω εξαρχής, βέβαια, στοιχεία της υπόθεσης-βιβλία που προάγουν ή πλασάρουν  το μίσος και την οποιαδήποτε φυλετική διάκριση ως κανονικότητα.

Είσαι από τους αναγνώστες που διακρίνεσαι για το χιούμορ σου! Έχεις διαβάσει βιβλίο που να σου έχει προκαλέσει γέλιο…. Να διαβάζεις και να γελάς μόνη σου και αν ναι θα μπορούσες να μας πεις τον τίτλο;

Η αλήθεια είναι πως το χιούμορ και ενίοτε ο (αυτο)σαρκασμός δίνουν ένα τόνο πιο τσαχπίνικο στις μέρες τούτες που είναι κάπως περίεργες και στριφνές, με τόση πολλή αρνητικότητα να μας έρχεται σωρηδόν από κάθε μέσο ενημέρωσης. Ως αντίδοτο λοιπόν, προτείνω το "Τι  τραβάμε εμείς οι μάνες" της Κατερίνας Μανανεδάκη (βιβλίο που ξεκοκκάλισα προς το τέλος της εγκυμοσύνης μου, με σχεδόν απόλυτη ταύτιση και τα αναμενόμενα "ντροπιαστικά" αποτελέσματα από τα ακατάσχετα γέλια), και το "Τρέξιμο: Το μαρτύριο και η ηδονή" από εκδόσεις Οξύ, που απλά δεν έχει ταίρι-είναι σούπερ ξεκαρδιστικό.

 Θα σε πάω ταξιδάκι στα παιδικά σου χρόνια και θα ήθελα να μας πεις πως βλέπεις τον εαυτό σου, είσαι ένα παιδί με ένα βιβλίο στο χέρι ; είχατε βιβλιοθήκη στο σπίτι σας; Ήρθε η ανάγνωση μετέπειτα στην ζωή σου; Θέλω όμως να μας πεις πιο βιβλίο σου θυμίζει τα παιδικά σου χρόνια;

Ωραίο και νοσταλγικό ταξιδάκι ❤Υπήρχε βιβλιοθήκη πάντα στο σπίτι-όχι με την ταξινόμηση και την αρχειοθέτηση που προσπαθώ να "επιβάλλω" στην δική μου τώρα, ανά συγγραφέα, εκδοτικό κλπ, όμως ήταν πάντα γεμάτη. Οι γονείς μου ήταν (και ακόμα είναι) αναγνώστες με διαφορετικές προτιμήσεις, ως εκ τούτου, στη διάθεσή μου υπήρχαν αναγνώσματα κάθε είδους, από Λουντέμη και Βερν μέχρι  Άρλεκιν, από ιστορικά ή ταξιδιωτικά μέχρι  Αστερίξ, Λούκυ Λουκ και Ποπάυ. Στην πραγματικότητα, το να είμαι με ένα βιβλίο στο χέρι ήταν ψιλομονόδρομος ως διασκέδαση τότε την εποχή των δεινοσαύρων, μιας και δεν υπήρχαν οι επιλογές διασκέδασης και οι περισπασμοί που έχουν τα πιτσιρικάκια σήμερα. Μεγαλώνοντας, λοιπόν, γινόταν όλο και πιο συνειδητά η ταύτιση της χαλάρωσης με το διάβασμα, με τις "καταστροφικές" συνέπειες που έχει αυτό σήμερα στην τσέπη μου(καλά ,καλά και του άντρα μου).😂

Ένα βιβλίο που μου θυμίζει έντονα τα παιδικά προς πρωτοεφηβικά μου χρόνια είναι το "Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία" του Ντίκενς ,το οποίο μου ήρθε ως πρωτοχρονιάτικο δώρο από μια θεία μου ,και μου έκανε την καρδιά περιβόλι από τη θλίψη-θεία, αν με διαβάζεις τώρα, ευχαριστώ και με υποχρέωσες!😂

   

 Βιβλιομάδες στο Facebook!!! Η Θετική τους πλευρά είναι ότι έχουν φέρει πολλούς αναγνώστες πάρα πολύ κοντά, έχουν δημιουργηθεί φιλίες και συμπάθειες . Ποια είναι η άποψη σου για αυτό;

Για τις ομάδες βιβλίων τι να πρωτοπώ, είναι η αφορμή που γνωριστήκαμε και μεταξύ μας.

Η αλήθεια είναι πως είμαι εξαιρετικά επιλεκτική, είμαι ενεργό μέλος σε τρεις-τέσσερις μοναχά, οι οποίες είναι σχετικά διαφορετικής θεματολογίας μεταξύ τους .Η πρώτη ομάδα στην οποία έγινα μέλος ήταν οι "Φίλοι αστυνομικής λογοτεχνίας" από όπου προέρχεται και το μεγαλύτερο ποσοστό των φίλων (χωρίς εισαγωγικά μπορώ να πω με ευκολία μετά από τόσα χρόνια)που έχω κάνει  μέσω Facebook.Πολλοί και ξεχωριστοί άνθρωποι, μοιράστηκαν μαζί μου γνώσεις και βιβλία, όντες ουσιαστικά εντελώς άγνωστοι μεταξύ μας, κι αυτό να  ξέρουν πως το εκτιμώ βαθύτατα (Α.Λ.,Μ.Α.,Β.Λ. Μ.Φ.,Ν.Π.,Β.Ν.,ΜΧΚ,Δ.Π.,Γ.Β.,Α.Μ. αν αναγνωρίσατε τα αρχικά σας, είστε μερικοί από αυτούς)❤

Η ύπαρξη των ομάδων βιβλίων, όταν αυτές διαχειρίζονται και "διοικούνται" με σταθερότητα και πυγμή, μόνο ωφέλιμη μπορεί να είναι στον συνεχώς δοκιμαζόμενο χώρο του βιβλίου. Είναι ο ευκολότερος και αμεσότερος τρόπος να έρθει κανείς σε επαφή με παλιές και νέες κυκλοφορίες, να ανταλλάξει απόψεις με μέλη που έχουν κοινά ενδιαφέροντα, να γνωρίσει συγγραφείς και να μάθει από πρώτο χέρι λεπτομέρειες για το έργο τους.

 Μετά από πολλά αναγνωστικά ταξίδια , τι στοιχεία πρέπει να έχει ένα βιβλίο για να σε κατακτήσει; Έχεις στο μυαλό σου ένα βιβλίο να μας πεις;

Για έναν αναγνώστη σαν την αφεντιά μου, όπου τα βιβλία που διαβάζω σε ένα χρόνο κυμαίνονται από 70-130,το να πετύχεις το βιβλίο που θα σε συγκλονίσει και θα σε κάνει να το κλωθογυρνάς στο μυαλό σου για μέρες, μήνες ή και χρόνια, μοιάζει με ακατόρθωτο άθλο. Αυτό που πρέπει να έχει πια ένα  βιβλίο για να το βάλω στο ράφι με τα αριστουργήματά μου, είναι η ιστορία που θα με γραπώσει από την πρώτη σελίδα. Να είναι τέτοια η δύναμή του, που δεν θα με αφήσει να σκεφτώ τη δική μου εκδοχή του τέλους, που δεν θα αφήσει χώρο για οτιδήποτε άλλο εκτός από την επόμενη σελίδα. Ένα τέτοιο βιβλίο είναι το "Τίποτε δεν χάνεται" της πρωτοεμφανιζόμενης Cloé Mehdi,το οποίο με άφησε να αναρωτιέμαι, αν αυτή ήταν η πρώτη της προσπάθεια, τί άλλο παραπάνω μπορεί να καταφέρει την επόμενη φορά.

 Διαβάζεις με απόλυτη ησυχία ή με μουσική; Ποιες ώρες τις ημέρας διαβάζεις περισσότερο και γιατί;

Είμαι πραγματικό "σκυλί της κολάσεως."😂😂Μπορώ να διαβάσω και να απορροφηθώ από μια ιστορία κάτω από, κυριολεκτικά, οποιεσδήποτε συνθήκες. Ένας διόλου ευκαταφρόνητος αριθμός βιβλίων έχει ολοκληρωθεί στη διάρκεια της αναμονής των δραστηριοτήτων του παιδιού, κάποιες φορές με τη συνοδεία φιλικής κουβεντούλας, κάποιες άλλες με πολλή μουσική. Ωστόσο, το βράδυ αργά είναι όλη η διαδικασία απείρως απολαυστικότερη, με σοκολάτα και ακουστικά-ή και χωρίς. 

Dust in the wind από τους αγαπημένους Kansas … το μόνο που είμαστε είναι σκόνη στον άνεμο! Ποιο βιβλίο θα μπορούσες να συνδυάσεις με αυτό το τραγούδι και για ποιο λόγο;

Πόσο αγαπημένο τραγούδι(έλα, πες αλήθεια, ξέρεις την ηλικία μου, ναι;😂)

 Ακούγοντας προσεχτικά και απομονώνοντας τους στίχους 

"Nothing lasts forever but the earth and sky

It slips away 

And all your money won't another minute buy"

η πρώτη σκηνή που μου ήρθε στο μυαλό, είναι η σκηνή του τέλους του "The Force" του Don Winslow,όπου ο Denny Malone,ένας επίλεκτος αξιωματικός της Δίωξης Ναρκωτικών, βαδίζοντας όλη του την επαγγελματική ζωή μεταξύ φιλοδοξίας και διαφθοράς.....--δεν θα αποκαλύψω τίποτα άλλο, απλά διαβάστε το. 

Στα ελληνικά κυκλοφορεί με τον τίτλο "η Μονάδα" από την  Athens Bookstore Publications.

 Ποιος είναι ο αγαπημένος σου συγγραφέας και γιατί; Πρότεινε μας ένα βιβλίο του.

Αγαπημένος συγγραφέας; Μόνο ένας; Μπορώ να πω επτά ,για να μην κλαίνε οι άλλοι έξι;😂

(Δύο ώρες αργότερα...)

Κατόπιν σκληρών διαπραγματεύσεων με τους υπόλοιπους, μένει πανηγυρικά ο Caryl Férey. Είναι τόση η δουλειά που κάνει, τόση η έρευνα, τόση η προσπάθεια να αποδώσει την πραγματικότητα διανθισμένη με στοιχεία μυθοπλασίας, που και χίλια καπέλα να του έβγαζα, πάλι δεν θα ήταν αρκετά. 

Η τριλογία των δικτατοριών της λατινικής Αμερικής ανήκει δικαιωματικά στα συγκλονιστικότερα (ιστορικά ως επί το πλείστον) αστυνομικά μυθιστορήματα, με την δυσωδία της πολιτικής διαφθοράς να μην έχει τέλος. Αυτό που θα προτείνω στους φίλους που μας διαβάζουν  τώρα, αν δεν το έχουν κάνει ήδη, βεβαίως βεβαίως, είναι να διαβάσουν το "Ποτέ πια μόνος". Εκτυλίσσεται στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, είναι πραγματικά σαν ένα μαχαίρι που στρίβει σε ανοιχτή πληγή, γιατί οι καταστάσεις που περιγράφονται είναι τόσο οικείες και πονεμένες ,που σε αρκετά σημεία το καθιστούν εξαιρετικά δυσάρεστο ανάγνωσμα. Αν ο αναγνώστης το διαβάσει με την ίδια αποστασιοποίηση  και διαύγεια που θα έδειχνε και στα άλλα βιβλία του συγγραφέα ,που λαμβάνουν χώρα σε διαφορετικά  μέρη του κόσμου, τότε θα ανταμειφθεί με μια όμορφη ιστορία, εξαιρετικού επιπέδου. 

Από που προμηθεύεσαι τα βιβλία σου και γιατί;

Κατά κύριο λόγο από το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς μου. Με τα κορίτσια που το έχουν μας δένει μια φιλία 20 σχεδόν χρόνων ,και μπορώ άνετα να πω, πως είμαστε κάτι παραπάνω από συνένοχες στο έγκλημα. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια, πως δεν έχει τύχει κατά καιρούς να αγοράσω κάποια βιβλία από μεγάλες αλυσίδες ή ιντερνετικά βιβλιοπωλεία.

Ποια είναι η άποψη σου για τις κριτικές βιβλίων; Αν μία άποψη-κριτική είναι εμπεριστατωμένη ακόμη και αν δεν σου αρέσει το βιβλίο θα την αποδεχτείς;  

Με τις αυθεντικές κριτικές βιβλίων είμαι σχεδόν τσακωμένη. Θέλω το βιβλίο που θα διαβάσω να μιλήσει στο μυαλό και την καρδιά μου. Αν διαβάσω μια κριτική που το έχει ξεψαχνίσει επιστημονικά και φιλολογικά, αν το έχει κάνει φύλλο και φτερό, το πιθανότερο είναι πως τελικά δεν θα διαβάσω το βιβλίο😓.Αυτό βέβαια δεν συμβαίνει με τις απλές απόψεις των άλλων αναγνωστών. Είτε θετικές, είτε αρνητικές, είναι αυτές που έμειναν στον καθένα από το κάθε ανάγνωσμα. Και αυτό είναι που έχει ουσία στην τελική.

 Αν δεχτούμε πως το κάθε βιβλίο κρύβει τόσες ιστορίες όσοι και  οι αναγνώστες που το διαβάζουν, τότε εκεί κρύβεται το ενδιαφέρον: να βρεις τον αναγνώστη που συμφωνείτε, να αναλογιστείς γιατί τα αρνητικά που εντόπισε κάποιος άλλος εσύ δεν τα παρατήρησες κοκ. Να μπεις στη διαδικασία να σκεφτείς το βιβλίο που διάβασες, από μια άλλη σκοπιά. Όλα αυτά βέβαια με την προϋπόθεση ότι είτε η αρνητική, είτε η θετική άποψη, βασίζεται σε ένα βιβλίο που διαβάστηκε μέχρι το τέλος. 

Τι δεν σου αρέσει στις εκδόσεις βιβλίων ως αναγνώστρια;

Η κακή δουλειά. Η ελλιπής επιμέλεια, η λανθασμένη απόδοση εκφράσεων και ιδιωματισμών στη μετάφραση, τα γραμματικά και ορθογραφικά λάθη. Αστοχίες, δηλαδή, που μου αποσπούν την προσοχή και μου χαλάνε τη συνολική εικόνα.

Τι θα συμβούλευες τους αναγνώστες μας για να απολαμβάνουν το διάβασμά τους;

Να διαβάζουν απενεχοποιημένα ό,τι πραγματικά κάνουν κέφι τη δεδομένη στιγμή. Αν θέλουν πρώτα να διαβάσουν  την Άννα Καρένινα και μετά  να διαβάσουν Οι Πολυθρόνες των Δράκων, απλά να το κάνουν. Να γίνουν μέλη στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης τους και μια φορά το μήνα να δανείζονται ένα βιβλίο από αυτά που δεν θα διάβαζαν ποτέ-ένα με άσχημο εξώφυλλο-ένα με λίγες σελίδες-ένα οποιοδήποτε. Σας εγγυώμαι πως είναι απίστευτη εμπειρία.

Σε ευχαριστώ θερμά, ήταν άκρως απολαυστική η συζήτηση μας.

Εγώ σε ευχαριστώ για την πρόσκληση και τη φιλοξενία, πέρασα φανταστικά. Εύχομαι άπειρες επιτυχίες🥰

Για το Love Book Diary

Παρασκευή Παρίσση