ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΚΟΥΣΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΚΟΥΣΗΣ:ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΙΣΣΗ
 |
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΚΟΥΣΗΣ |
Έχω την χαρά να φιλοξενώ στο Love Book Diary τον συγγραφέα Δημήτρη Καρακούση με αφορμή το βιβλίο του Μπαμπάδες του Σαββατοκύριακου. Εμπειρίες και οδηγίες πλεύσεως. που κυκλοφορεί από ΕκδόσειςΘύρα.
Καλώς ήρθατε στο Love Book Diary
Το βιβλίο Μπαμπάδες του Σαββατοκύριακου κυκλοφορεί από εκδόσεις Θύρα και σας εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Ποιο ήταν το έναυσμα για να ασχοληθείτε με την συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου και σε ποιους απευθύνεται; Μόνο σε μπαμπάδες; Και τι έρευνα χρειάστηκε για να ολοκληρωθεί το βιβλίο σας;
Καταρχάς ευχαριστώ για τις ευχές. Ζούμε σε μια κοινωνία, που εξελίσσεται και συνεχώς υπάρχουν νέες τάσεις, οι οποίες προκύπτουν από κοινωνικές και οικονομικές ζυμώσεις. Ένα θέμα, που εντόπισα, είναι και τα διαζύγια να φυτρώνουν πλέον σαν τα μανιτάρια στην χώρα μας. Άκουσα ιστορίες μπαμπάδων, φίλων ή συγγενών, που είχαν την ατυχία να λυθεί ο γάμος τους και να βρεθούν μακριά από τα παιδιά τους. Μια ιστορία ενός τέτοιου μπαμπά θέλησα να αφηγηθώ συνδυάζοντας τις κοινωνικές γνώσεις από την εμπειρία, που μόλις σας ανέφερα. Πέρα από αυτό έβλεπα και πολλούς μπαμπάδες, μη διαζευγμένους, που ήθελαν να ασχοληθούνε παραπάνω με τα παιδιά τους, αλλά δεν ήξεραν πώς να το κάνουν. Από την άλλη ως εκπαιδευτικός παρατηρούσα παιδιά, που είχε εξαφανιστεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ο πατέρας τους από την ζωή τους και τι επιπτώσεις είχε αυτό στον ψυχισμό τους. Φυσικά έπαιξε ρόλο και το ότι ήμουν και είμαι ο ίδιος πατέρας, οπότε οι κεραίες μου είναι ακόμη πιο ευαισθητοποιημένες. Θέλησα λοιπόν να φτιάξω ένα εγχειρίδιο, αν μου επιτρέπετε να το ονομάσω έτσι, ένα εγχειρίδιο για εμάς, τους πατεράδες. Όμως, όταν ο αναγνώστης το ξεφυλλίσει θα διαπιστώσει ότι και μια μητέρα μπορεί να ωφεληθεί και να το χρησιμοποιήσει για να περάσει δημιουργικά τον χρόνο της με τα παιδιά της. Και κάτι ακόμη πιο σημαντικό: Ίσως μία μητέρα επιπλέον θα μπορέσει να πάρει και μερικά στοιχεία από έναν κόσμο που δεν ξέρει, από τον τρόπο σκέψης των ανδρών και πατεράδων. Για την συγγραφή του βιβλίου χρειάστηκε πολλή έρευνα από ελληνική και ξένη βιβλιογραφία προκειμένου να δώσω σε απλή μορφή τα πιο ουσιώδη.
Τα παιδιά μας μεγαλώνουν πάρα πολύ γρήγορα και αυτό το ξεχνάμε, ώσπου τα βλέπουμε κάποια στιγμή και δεν θυμόμαστε στιγμές τους. Πού οφείλεται αυτό και τι θα συμβουλεύατε τους νέους γονείς, αλλά και τους διαζευγμένους;
Θα τους συμβούλευα να οργανώσουν την ζωή τους έτσι ώστε να περνάνε χρόνο με τα παιδιά τους. Ο χρόνος είναι αμείλικτος. Περνά και δεν γυρίζει πίσω. Ας περάσουμε χρόνο με τα παιδιά μας προτού κάνουν το άλμα προς την ενηλικίωση. Έτσι σαν επίγευση από όλα αυτά στην ψυχούλα του κάθε παιδιού μπορεί να μην μείνουν πολλές στιγμές να θυμάται, αλλά θα μείνει μια γλύκα και ένα συναισθηματικό δέσιμο με τον γονέα του. Κι αυτή η ευχάριστη ανάμνηση θα το ακολουθεί σε όλη την μετέπειτα ζωή του και θα το καθοδηγήσει στους δικούς του δεσμούς με φίλους, με τον ή την σύντροφο του και με τα δικά του παιδιά.
 |
www.instagram.com |
Τα υλικά αγαθά μπορούν να κάνουν ευτυχισμένο ένα παιδί; Τι είναι αυτό που πραγματικά χρειάζεται μία παιδική ψυχή;
Τα υλικά σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να κάνουν ένα παιδί ευτυχισμένο. Μπορεί για λίγο να δημιουργήσουνε μια ευφορία αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να φέρουν την ευτυχία στην ζωή τους. Ασφαλώς χρειάζονται τα απαραίτητα, φυσικά και κάτι ξεχωριστό, σαν μικρό δώρο ή επιβράβευση, αλλά δεν είναι τα υλικά αγαθά το άλφα και το ωμέγα στην καλλιέργεια της σχέσης μας μαζί τους. Άλλα χρειάζεται να προσφέρει ο γονιός στις παιδικές ψυχές. Τα παιδιά χρειάζονται να νιώθουν ασφαλή και ότι τα αγαπάνε. Χρειάζεται έναν γονιό που και στα δύσκολα και στα εύκολα θα είναι δίπλα του, χωρίς διάθεση για κρίση, αλλά οπλισμένος με διάκριση. Ένας γονιό που όχι μόνο θα τους δίνει λύσεις, αλλά θα το μάθει να βρίσκει το ίδιο μόνο του τις λύσεις: την υπομονή, την επιμονή, την ελπίδα, την αγάπη.
Το εξώφυλλο είναι πολύ χαρούμενο και αισιόδοξο θα έλεγα και έρχεται σε αντίθεση με την ψυχολογία του μπαμπά που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του. Αν υπάρχει θέληση μπορεί ένας πατέρας να περάσει εποικοδομητικά και δημιουργικά με τα παιδιά του;
Πράγματι το εξώφυλλο είναι αντίθετο με τον κόσμο των συναισθημάτων του μπαμπά που συναντούμε στην αρχή του βιβλίου, ο οποίος προσπαθεί να ορθοποδήσει από αυτό που βιώνει. Ας πούμε πως το εξώφυλλο του βιβλίου μας προϊδεάζει για το τέλος του βιβλίου, δηλαδή ότι ο μπαμπάς, ο ήρωας της ιστορίας μας, θα βρει την λύση, θα βρει ξανά τα βήματά του και τη σχέση του με τα παιδιά του. Θέλησα να δώσω έναν τόνο αισιοδοξίας προτρέποντας τους πατεράδες να μπουν πάλι δυναμικά στην ζωή των παιδιών τους και να διεκδικήσουν την αγκαλιά τους και την αγάπη τους. Τα παιδιά είναι εκεί και περιμένουν να τα ακούσουμε, να τους δώσουμε μια θεραπευτική αγκαλιά, να γίνουμε παιδιά και να παίξουμε μαζί τους, εν τέλει να γίνουμε ξανά ένα κομμάτι της ζωής τους. Εμείς, οι πατεράδες πρέπει να αναζωπυρώσουμε την καρδιά μας και να κινητοποιήσουμε τις δυνάμεις μας, αυτό είναι το στοίχημα μας. Ασφαλώς μπορούμε να αποκαταστήσουμε τις σχέσεις μας με τα παιδιά μας, αρκεί να μπούμε ξανά στο παιχνίδι ταπεινά, με σεβασμό και, όπως είπαμε και θα πούμε πολλές ακόμη φορές: με αγάπη.
Οι μπαμπάδες είναι μόνο για το Σαββατοκύριακο; Θα μπορούσαν να είναι στην ζωή των παιδιών όλη την εβδομάδα και τι προϋποθέσεις χρειάζεται για να γίνει αυτό;
Οι μπαμπάδες σε καμιά περίπτωση δεν είναι μόνο για το Σαββατοκύριακο. Η καλύτερη οργάνωση της ζωής τους μπορεί να τους δώσει τον χρόνο ώστε να βρεθούνε με τα παιδιά τους. Τα παιδιά δεν χρειάζονται 24 ώρες το 24ωρο τους μπαμπάδες τους. Χρειάζεται να περάσουν ποιοτικό χρόνο μαζί τους. Ας ορίσουν μέσα στο ημερήσιο πρόγραμμα σε συνεργασία με τα παιδιά του,ς πότε μπορούν να βρεθούν να χαλαρώσουν και να έχουν μια ουσιαστική επικοινωνία μεταξύ τους. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε διαζευγμένους μπαμπάδες. Υπάρχουν γύρω μας πολλοί άνθρωποι που από τις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις καταλήγουν να μην έχουν προσωπική ζωή, συμπεριλαμβανομένων και των σχέσεων με τα παιδιά τους. Τελικά τι έχει σημασία για εμάς; Ας επαναπροσδιορίσουμε το αξιακό μας σύστημα. Είμαι σίγουρος πως θα ξαναβρούμε τις χαμένες μας ισορροπίες, τις χαμένες λεπτομέρειες της καθημερινότητάς μας, που μπορεί να είναι ένα μικρό χάδι, μία λέξη αγάπης, κάτι που να ζεστάνει το κλίμα ανάμεσά μας και να μας δώσει δυνάμεις.
Το βιβλίο αποτελείται από πολλές ενότητες που βοηθάνε τους γονείς που θέλουν να επενδύσουν στη σχέση τους με τα παιδιά τους. Θεωρείται ότι είναι όλα απαραίτητα για να υπάρχει μια υγιείς σχέση;
Το ξέρω ότι ίσως είναι δύσκολο να εφαρμόσουμε όλα αυτά που αναφέρει το βιβλίο. Άλλωστε δεν ήταν αυτός ο σκοπός μου. Τόσο το διήγημα όσο και οι δραστηριότητες είναι χωρισμένα σε ενότητες. Άλλο κεφάλαιο τους διηγήματος μπορεί να ταιριάζει στον έναν και άλλο στον άλλον. Άλλο κομμάτι δραστηριοτήτων στον έναν και άλλο στον άλλον. Συγκεκριμένα θα ήθελα να σας δώσω και ένα παράδειγμα: στο διήγημα, εκτός από τον διαζευγμένο πατέρα με δύο παιδιά, ο οποίος είναι και ο πρωταγωνιστής, υπάρχουν πολλοί ακόμη άνδρες που δίνουν ο καθένας το δικό του στίγμα. Υπάρχει ένας παντρεμένος και άτεκνος, ένας ακόμη διαζευγμένος με ένα παιδί, ένας χήρος που έχει μεγαλώσει μόνος του το παιδί του, μία ολόκληρη σειρά προσωπικών ιστοριών ανδρών και γυναικών που μας δίνουν πολλές εκδοχές. Στην ζωή μας, όπως ξέρουμε, δεν υπάρχει άσπρο και μαύρο μοναχά. Μπορούμε έτσι κι εμείς να κάνουμε μια αρχή, να πάρουμε ένα κομματάκι των δραστηριοτήτων του βιβλίου, κάτι που να ταιριάζει στην ηλικία, φερ΄ ειπείν, του παιδιού μας, ή στα ενδιαφέροντά του, και να δώσουμε μια νότα αισιοδοξίας στην συναισθηματική επένδυση, που καλούμαστε να χτίσουμε μαζί του.
Αν συγκρίνουμε τον κόσμο που περιγράφει αυτό το βιβλίο, που προσωπικά το θεωρώ έναν πολύτιμο οδηγό, με τις προηγούμενες δεκαετίες, που οι γονείς δεν ήταν πάνω από τα παιδιά, αλλά τα παιδιά έπαιζαν πάρα πολύ, τι θεωρείτε ότι έχει αλλάξει με το πέρασμα των ετών;
Με το πέρασμα των χρόνων υπάρχουν αλλαγές στην κοινωνία μας. Η τεχνολογική επανάσταση, αλλά και η υιοθέτηση του δυτικού τρόπου ζωής έφερε αλλαγές. Τα παιδιά είχαν παλαιότερα το ελεύθερο παιχνίδι ως πρωταρχικό στοιχείο στην ζωή τους. Αυτό αντικαταστάθηκε σήμερα από μια σειρά από υποχρεώσεις που τα περιόρισαν. Από την άλλη έχουν περισσότερες δυνατότητες να μορφωθούν, να καλλιεργηθούν, να ταξιδέψουν ή να γνωρίσουν πράγματα, γνώσεις, τέχνες, ανθρώπους, τοπία, φύση, πράγματα που παλαιότερα οι τεχνικές και τεχνολογικές συνθήκες δεν το επέτρεπαν. Δεν μπορούμε να πούμε ούτε ότι είμαστε καλύτερα ούτε ότι είμαστε χειρότερα. Κάθε εποχή έχει τα δικά της υπέρ και κατά και σύμφωνα με αυτά θα πρέπει να πορευτούμε προς το θετικό, προς το καλό, τόσο το δικό μας όσο και των παιδιών μας.
Τα διαζύγια έχουν αυξηθεί πάρα πολύ και όταν υπάρχουν παιδιά είναι συνήθως οδυνηρά. Τι πιστεύετε ότι φταίει και πώς επιδρά ένα διαζύγιο στην ψυχολογία των παιδιών;
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια έχουμε μια κατακόρυφη άνοδο των διαζυγίων στην χώρα μας. Η οικονομική κρίση και η ανεργία συνέβαλαν ώστε να έχουμε αυτή την άνοδο. Ίσως φταίει και το ότι μάθαμε όλοι να τα θέλουμε όλα δικά μας, την ίδια στιγμή που τα ζητάμε και στον μέγιστο βαθμό- αυτό παλιότερα οι άνθρωποι, πιο λιτοί και πιο περιορισμένοι, ίσως δεν το είχαν σε τέτοιον βαθμό. Όπως είπαμε όμως, πρέπει να ζούμε με την εποχή μας και να πορευόμαστε προς το καλύτερο, όχι να την χρησιμοποιούμε σαν άλλοθι για άσχημα πράγματα. Το διαζύγιο, η δύσκολη κατάσταση που καλούνται να βιώσουν τα παιδιά μπορεί να τους προκαλέσει ψυχικό τραυματισμό. Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού μπορεί να έχουμε μια σειρά από διαταραχές. Μπορεί να δούμε επιθετική συμπεριφορά, να γίνονται νευρικά, αδιάφορα, θυμό, αλλά ακόμη και σημάδια κατάθλιψης. Οι πρώην σύντροφοι έχουν υποχρέωση να συνεργαστούνε, ώστε τα παιδιά να περάσουν όσο πιο ανώδυνα μπορούνε την φάση αυτή. Ξέρετε, ο νόμος υποχρεώνει τους γονιούς για την επιμέλεια και τη διατροφή των παιδιών τους μετά το διαζύγιο, όμως δεν μπορεί να τους επιβάλει το ενδιαφέρον και την αγάπη. Αυτά τα πράγματα δεν επιβάλλονται. Αυτά είναι πράγματα που πρέπει να τα τακτοποιεί ο καθένας μας με τον εαυτό του και με την συνείδησή του. Ας προσπαθήσει λοιπόν ο καθένας μας από την πλευρά του να βάλει τα δυνατά του για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Υπάρχουν ρόλοι μέσα στην οικογένεια; Ο μπαμπάς μπορεί εξίσου καλά να κάνει πράγματα που θεωρούνται μέχρι τις ημέρες μας καθαρά γυναικείες δουλειές; Όπως να μαγειρέψει μαζί με τα παιδιά του ένα γεύμα;
Ο ρόλος του πατέρα στην σύγχρονη εποχή είναι πολυδιάστατος. Ο πατέρας συμμετέχει ενεργά στην φροντίδα των παιδιών του και συνεργάζεται για την λήψη αποφάσεων με την σύζυγο του. Συμμετέχει στις οικονομικές ανάγκες των παιδιών και αναλαμβάνει και οικοκυρικές αρμοδιότητες του σπιτιού. Τα στεγανά που υπήρχαν μέχρι και την εποχή των γονιών μας έχουν πλέον ξεπεραστεί. Και δεν υπάρχει λόγος να υπάρχουν. Δυσχεραίνουν την οικογενειακή ζωή αντί να την ομαλοποιούν. Φυσικά λοιπόν μπορεί ο πατέρας να αναλάβει την μία ή την άλλη οικιακή εργασία, είτε προσωρινά είτε μόνιμα, είτε σαν παιχνίδι με τα παιδιά είτε σαν ξεκούραση προς την σύζυγο. Ειδικά το μαγείρεμα, έχω να σας πω πως δεν είναι γυναικεία δουλειά! Ξεχνάτε πως οι μεγαλύτεροι σεφ είναι άντρες;
Η απομάκρυνση από τον χώρο της εκκλησίας και γενικότερα από την θρησκεία μας θεωρείτε ότι παίζει ρόλο στην ηθική κρίση και σε επέκταση στην κρίση της οικογένειας;
Η πίστη παίζει και αυτή έναν ρόλο στην οικογένεια, η οποία αποτελεί το κύτταρο της θρησκευτικής, ηθικής και κοινωνικής ζωής. Οικογένεια και γάμος ή γάμος και οικογένεια είναι δύο έννοιες αλληλένδετες και με πολύ μεγάλη σημασία για την Ορθόδοξη Εκκλησία. Κάθε οικογένεια διατηρεί μιαν ιερή, μοναδική και ανεπανάληπτη αξία, εφ' όσον εικονίζει το μυστήριο που συνέχει και συγκροτεί την Εκκλησία του Χριστού. Η "μικρά εκκλησία", όπως ονομάζει την οικογένεια ο ιερός Χρυσόστομος, καλείται να διευρυνθεί βιωματικά και υπαρξιακά στις διαστάσεις της μεγάλης Εκκλησίας. Η παρουσία, επιτρέψτε μου να την ονομάσω έτσι, η παρουσία του Χριστού ή της Παναγίας και των αγίων μας ανάμεσά μας θα μας ενδυναμώσει. Θα ενδυναμώσει τις σχέσεις της οικογένειάς μας. Καθόμαστε όλοι μαζί στο τραπέζι, για παράδειγμα. Ας κάνουμε τον σταυρό μας και ας πούμε καλή όρεξη μεταξύ μας. Αυτό, το μικρό κι ελάχιστο, ιεροποιεί την καθημερινότητά μας.
Εργάζεστε στην εκπαίδευση και έρχεστε σε επαφή με παιδιά. Μπορείτε να καταλάβετε από τι οικογένεια προέρχεται το κάθε παιδί και τι επιρροή έχει στην ψυχή του;
Κάθε παιδί αντικατοπτρίζει την οικογένεια από την οποία προέρχεται. Η καθημερινή επαφή μαζί του μπορεί να φανερώσει πράγματα που κουβαλάει στην ψυχή του. Πράγματα που μας κάνουν να κατανοούμε καλύτερα και την σύγχρονη οικογένεια. Όσα χρόνια εργάζομαι ως εκπαιδευτικός έχω δει και ακούσει πλήθος ιστορίες, ευχάριστες και δυσάρεστες. Κι αυτές επίσης αποτέλεσαν ένα έναυσμα για τη συγγραφή του βιβλίου μου.
Ολοκληρώνοντας την συζήτηση μας θα ήθελα να μας πείτε τι είναι Ακηδία; Αναφέρετε τη λέξη μέσα στο βιβλίο σας και είναι μία λέξη που συχνά δεν την χρησιμοποιούμε. Θέλετε να μας την εξηγήσετε; Θεωρείται ότι είναι αρρώστια της εποχής μας;
Μία λέξη σχεδόν λησμονημένη, που στα ωραία μας Ελληνικά σημαίνει έλλειψη ενδιαφέροντος. Κήδομαι σημαίνει φροντίζω. Α στερητικό μαζί και κήδομαι μας κάνει την ακηδία, την αφροντισιά, την τεμπελιά και του σώματος και του νου και της ψυχής. Θα απαντήσω, λοιπόν, με ένα απόσπασμα από το αφήγημα του βιβλίου: «Ακηδία μια αρρώστια της εποχής μας. Σημαίνει μελαγχολία, αφροντισιά. Με άλλα λόγια δεν έχουμε ενδιαφέρον για τα πνευματικά. Δηλαδή δεν μας ενδιαφέρει πια η Αγάπη. Μας ενδιαφέρει η αναγνώριση, η απόλαυση, η αδρεναλίνη, ο καθένας με το χούι του. Μερικοί πιο ψαγμένοι αναζητούν και κάποιου είδους «εσωτερικής γαλήνης», δηλαδή πώς να κλειστούν καλύτερα στον εαυτό τους. Άλλοι πάλι προσπαθούν να αποκτήσουν αυτοεκτίμηση. Δηλαδή να κάνουμε τον εαυτό μας είδωλο. Αυτό-είδωλο. Αυτό όμως δεν είναι η ειδωλολατρία; Και χριστιανοί να είμαστε αν έχουμε κάνει τον εαυτό μας είδωλο, πάλι ειδωλολάτρες είμαστε. Αν δεν πιστεύεις ότι είσαι κάτι το ξεχωριστό και σπουδαίο, τότε θα αντέχεις τον άλλον, που σου κάνει κριτική για τις ελλείψεις σου».
Σας ευχαριστώ θερμά.
|
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΚΟΥΣΗΣ |
Η μελισσοκομία είναι μια από τις αγαπημένες του ασχολίες. Διατηρεί αρκετές αποικίες μελισσιών και παράγει προϊόντα της μέλισσας. Αυτή η μεγάλη του αγάπη για την μελισσοκομία, όντας ο ίδιος μελισσοκόμος, τον οδήγησε να γράψει 6 βιβλία για την μελισσοκομία από τις εκδόσεις Αθ. Σταμούλη «Εμπειρίες ενός μελισσοκόμου», 2013, Τροφή & Στέγη για τα μελίσσια μου» το 2014, «Βασιλοτροφία & Παραγωγή βασιλικού πολτού» Εκδόσεις Αθ. Σταμούλη, 2015, ««Κηροτεχνίες. Φτιάχνω κηραλοιφές, σαπούνια, κεριά με φυσικό κερί μέλισσας» 2016, Μελισσοκατασκεύες & συντήρηση μελισσοκομικού εξοπλισμού», 2017 αλλά και τα διηγήματα «Μελιπεριπέτειες ενός μελισσοκόμου» από τις εκδόσεις Ακακία.
Εκτός από τα παραπάνω έχει συγγράψει το 2008 το βιβλίο «Υπολογιστές και υγεία» το μυθιστόρημα «Θλιμμένο βλέμμα», εκδόσεις Μ. Σιδέρη 2016 και ένα παιδικό βιβλίο «Ο Πέτρος, η Κατερίνα και η μελισσοπαρέα τους», εκδόσεις Μ. Σιδέρη 2014
Για το Love Book Diary
Παρασκευή Παρίσση
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου