ΜΗΝΑΣ ΤΣΑΜΠΑΝΗΣ
ΜΗΝΑΣ ΤΣΑΜΠΑΝΗΣ: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ ΠΑΡΙΣΣΗ
Έχω την χαρά να φιλοξενώ στο Love Book Diary τον συγγραφέα Μηνά Τσαμπάνη με αφορμή το βιβλίο του Η Θλιμμένη Πριγκίπισσα των Ωκεανών που κυκλοφορεί από εκδόσεις Ανάτυπο.
Καλώς ήρθες στο Love Book Diary.
Η χαρά είναι όλη δική μου. Με τιμάς πολύ!!!
Το βιβλίο Η Θλιμμένη Πριγκίπισσα των Ωκεανών κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ανάτυπο εδώ και τρία χρόνια και έχει αγαπηθεί από το αναγνωστικό κοινό. Πως προέκυψε η ιδέα να γράψεις για την κόρη των Ωκεανών και πως ήταν το συγγραφικό σου ταξίδι;
Καταρχήν να εκφράσω την εκτίμηση μου στο πρόσωπό σου κι την ευγνωμοσύνη μου για το βήμα που μου προσφέρεις! Στέλνω τον απροσμέτρητο σεβασμό και την εκτίμησή μου στους αναγνώστες του Love Book Diary.
Για το βιβλίο υπήρχαν πολλά ερεθίσματα. Μου έχει κάνει εντύπωση το πόσο εύκολα εκστομίζουμε τη φράση σ’ αγαπώ, χωρίς να γνωρίζουμε το βαθύτερο νόημα της και πόσο βάρος επωμίζουμε τους ώμους μας όταν τη λέμε. Αυτό ήταν το πρωτόλειο ερέθισμα. Το καθοριστικό όμως ερέθισμα ήλθε όταν στα όνειρά μου είδα την λευκοντυμένη οπτασία μιας θλιμμένης ξανθιάς κοπέλας να δακρύζει και να κάθεται σε ένα βραχάκι στις όχθες ενός όμορφου ποταμού με γαλάζια κρυστάλλινα νερά
Αποφάσισα λοιπόν να γράψω μια ιστορία στην οποία υμνεί το νόημα της αγάπης, αυτής που για το χατίρι της θα κοπείς στα δύο και θα ματώσεις, αλλά χωρίς να πολύ ακούγεται πολύ αυτή η φράση. Τιμάται με τις πράξεις. Βέβαια, θα πει κάποιος ότι χρειάζεται και ο λόγος. Κάτι στο οποίο συμφωνώ αλλά και πάλι, ο λόγος πρέπει να συνοδεύεται και με την ανάλογη πράξη αλλιώς είναι ένα ψέμα, μια υπερβολή στη καλύτερη των περιπτώσεων.
Διαβάζοντας το Βιογραφικό σου μου έκανε εντύπωση ότι ασχολείσαι με τη συγγραφή από τα παιδικά σου χρόνια και ιδιαίτερα με τα κόμικς και την Επιστημονική φαντασία. Τι βιβλία διάβαζες στην παιδική σου ηλικία, ποια ήταν τα ερεθίσματα σου και πως οδηγήθηκες στο χώρο της συγγραφής ;
Ήμουν μικρός, σχεδόν 14 χρονών όταν δούλευα στα αρτοποιεία. Εκεί άκουσα στο ράδιο ένα τραγούδι, ένα… λαϊκό τραγούδι από το οποίο άναψαν οι πρώτες μου σπίθες. Πριν όμως από αυτό το περιστατικό διάβαζα βιβλία όπως Το Κολέγιο Του Σαιντ Κλερ.
Λίγο πριν το στρατιωτικό μου μυήθηκα στον μαγευτικό κόσμο του Άρθουρ Κλάρκ και μετά από το στρατιωτικό γνώρισα τον Άλαν Μουρ, τη ΤΖ.Κ Ρόλιγνκ. Κόμικς βέβαια άρχισα να γράφω τη περίοδο των αρτοποιείων. Τα βιβλία, καθώς και τους στίχους, τα ξεκίνησα κατά τη διάρκεια της θητείας μου.
Ασχολείσαι με σκίτσα και αναρωτιέμαι αν είναι μία ανάγκη που δημιουργήθηκε σε συνδυασμό με τα κόμικς . Θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο είδος ,ειδικά στην Ελλάδα ,χωρίς να έχω τις απαραίτητες γνώσεις πάνω στο αντικείμενο. Ενημέρωσε μας για όλο αυτό.
Υπάρχει μια νοοτροπία η οποία κυριαρχεί ειδικά στους γονείς μας, στη πλειονότητά τους, ότι το κόμικ ίσον κάτι το παιδικό, τα λεγόμενα μικι μάου όπως χαρακτηριστικά τα αποκαλούσαν ενώ δεν είναι καθόλου έτσι. Στο πάνθεον των εικονογραφημένων συγκαταλέγονται πολλά αριστουργήματα που αγγίζουν και εξερευνούν πολλά λογοτεχνικά είδη. Τρανταχτό παράδειγμα το Watchmen του Άλαν Μουρ που δίνει την εντύπωση ενός τυπικού υπερ ηρωικού κόμικ, αλλά αν το διαβάσει κάποιος θα ανακαλύψει ότι το πόνημα αυτό εξερευνά και μελετά πολλά άλλα θέματα, αλλά και βυθίζεται στις ζωές των χαρακτήρων που πρωταγωνιστούν σε αυτό. Τα εικονογραφημένα μπορούν να κινηθούν σε όλα τα μήκη κύματος, από το παιδικό ως το ενήλικο.
Παρόλο που στην Ελλάδα, έχουμε αρχίσει να εναρμονιζόμαστε με τα εικονογραφημένα πέρα από τα υπερ ηρωικά αλλά και εκείνα του Ντίσνει, ειδικά χάρις στις προσπάθειες πολλών καλλιτεχνών και Εκδοτικών Οίκων, πιστεύω ότι θέλουμε πολύ δρόμο ακόμα.
Εγώ, δυστυχώς έχω υποστεί αρκετό τραμπουκισμό από διάφορους για την ενασχόληση μου με το είδος, ειδικά τη περίοδο της θητείας μου.
Να σημειώσω ότι το 2012 είχα υποστεί ένα τραυματισμό στο χέρι μου που παραλίγο να κοστίσει τη σκιτσογραφική μου, ας τη πούμε, ιδιότητα και όλοι μου έλεγαν ότι δεν έγινε και κάτι το τρομερό αν δε μπορέσω να σκιτσάρω ποτέ ξανά.
Είσαι πολυτάλαντος και μου έχει κάνει εντύπωση. Γράφεις στίχους και συγχαρητήρια για αυτή την προσπάθεια σου. Η Ιθάκη είναι ένα τραγούδι αφιερωμένο στην θλιμμένη πριγκίπισσα και το ερμηνεύει η Στέλλα Κονιτοπούλου. Θα ήθελα να μας μιλήσεις για αυτή την όμορφη συνεργασία.
Η εμπειρία αυτή δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα άλλο παρά να είναι μαγική. Η κ. Κονιτοπούλου είναι μια κυρία με όλη τη σημασία της λέξεως. Δεν θα τολμούσα ποτέ να φανταστώ όταν άκουγα στο κασετόφωνό μου το Οινοπνευματάκι και τον Ακαριαίο Έρωτα ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα ερμήνευε τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου. Μου χάρισε μια ευκαιρία και αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ όσο ζω. Επίσης να στείλω τις ευχαριστίες μου στο κ. Τζανετή που μελοποίησε το στίχο της Ιθάκης.
Κλείνοντας αυτή την απάντηση τονίζω ότι το ελληνικό λαϊκό τραγούδι το αγαπώ πολύ και θέλω πολύ να προσφέρω κάτι.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση στο βιβλίο, είναι η αναφορά που γίνεται στον θάνατο, στο τέλος που μέσα από αυτό γεννιέται κάτι καινούργιο, μία καινούργια ζωή. Έτσι είναι και με τις Θρησκείες; Είναι πολύ ιδιαίτερη η αναφορά που κάνεις στην λεπτή γραμμή ανάμεσα στην Μυθολογία και στον Χριστιανισμό.
Η παύση του ενός για να δώσει το έναυσμα για να ξεκινήσει η γέννηση κάποιου άλλου, είναι μια συμπαντική έννοια. Ο Ήλιος μας, το πατρογονικό μας άστρο και κατεπέκταση, το πλανητικό μας σύστημα σχηματίστηκε σε ένα νεφέλωμα το οποίο δέχθηκε εκτοξευόμενα υλικά από την έκρηξη ενός υπεκαινοφανούς αστέρα (Super nova). Στη μεταμόσχευση επίσης ισχύει αυτή η αρχή στη περίπτωση του πτωματικού δότη ο οποίος με το θάνατο του χαρίζει ζωή σε έναν συνάνθρωπο μέσω της δωρεάς οργάνων. Επίσης η μεταφορά κάποιων χαρακτηριστικών μας στους απογόνους μας μέσω των χρωμοσωμάτων που μεταφέρονται στο ωάριο μετά την ένωση του με το σπερματοζωάριο μας προσδίδει μια έμμεση έννοια αθανασίας.
Πως θα περιέγραφες την ηρωίδα σου, που έχει το χαρακτηριστικό όνομα Νηρηίδα; Είναι μία αγνή ψυχή που αντέχει τον πόνο για να πολεμήσει το κακό και το άδικο;
Η Νηρηίδα είναι η καλή νεράιδα που θα ήθελα πολύ να υπάρξει πραγματικά. Θα μας μάθαινε πολλά. Εγώ ο ίδιος έμαθα πολλά από εκείνη!
Το Ύδωρ είναι πιο δυνατό από την φωτιά; Μπορεί το Ύδωρ να νικήσει τον κεραυνό; Και τι αντιπροσωπεύουν αυτά στο βιβλίο σου;
Μέσω του νερού, υπάρχει η ζωή. Μια συνθήκη που πρέπει οπωσδήποτε να υφίσταται σε ένα πλανήτη που θα φιλοξενήσει ζωή είναι να έχει στην επιφάνεια του νερό σε υγρή μορφή. Αυτό χαρίζει μια ιδιαίτερη μαγεία η οποία όμως πρέπει να συνδυαστεί και με το κεραυνό και με τη φωτιά και τη θερμότητά της για να υποστηρίξει της συνθήκες για την εμφάνιση της ζωής.
Στην ερώτηση λοιπόν απαντώ… Είναι ισοδύναμα. Μόνο όμως για το γενικότερο καλό.
Είναι η μοίρα τόσο άπονη και άκαρδη τελικά με κάποιους ανθρώπους ή όλα επηρεάζονται από τις ανθρώπινες επιλογές;
Πιστεύω ότι ισχύουν και τα δύο. Άλλες φορές φταίει η μοίρα, άλλες πάλι φταίμε εμείς οι ίδιοι.
Με αφορμή την Νηρηίδα δεν γίνεται να μην σε ρωτήσω, τι είναι η αγάπη ; Αγάπη σημαίνει ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα ή μπορώ να ζήσω αρκεί να είσαι εσύ καλά και ευτυχισμένος;
Η αγάπη είναι η τρέλα και η λογική μαζί. Είναι η χαρά και η λύπη, είναι το γέλιο και το δάκρυ. Είναι κάτι το αμφίδρομο και στη χαρά και το πόνο. Όπως τόνισα πριν, για την αγάπη πρέπει να ματώσει κάποιος, να πονέσει αλλά και να πονέσει και τον άλλο. Η μάνα πονάει για το παιδί της, αλλά οφείλει να μαλώσει όταν το παιδί παρεκτραπεί και πρέπει να το επαναφέρει στο σωστό δρόμο. Λένε η αγάπη η πραγματική είναι σκληρή και έτσι είναι!
Το αν μπορεί κάποιος να ζήσει χωρίς εκείνον που αγάπησε… Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις στα 19 χρόνια μου στο νοσοκομειακό χώρο που έχω δει να καταφέρνουν να ορθοποδούν μετά από μια τέτοια απώλεια. Δεν είναι όμως ο ίδιοι, κάτι έχει αλλάξει, κάτι έχει χαθεί. Κάτι έχει ραγίσει και μάλιστα ανεπανόρθωτα.
Η μοναξιά είναι κάτι που με φοβίζει. Δεν ξέρω αν μπορώ να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς τα δύο άτομα που αγαπώ στο κόσμο… Τη μανούλα μου και τον αδελφούλη μου!
Σε ευχαριστώ θερμά για την συζήτηση μας.
Θα το πω για μια ακόμα φορά… Εγώ ευχαριστώ εσένα! Με όλη μου τη καρδιά!
Ραντεβού στο Γκριν Φολς! J
Αααα, μη ξεχάσω να πω και αυτό στους αναγνώστες του Love Book Diary:
Σας αγαπώ όλους…
Μηνάς Τσαμπάνης
Ο Μηνάς Τσαμπάνης, γιος της Ελένης και του Γιώργου, αδελφός του Παναγιώτη, γεννήθηκε στις 18 Μαΐου του 1980 στον Πειραιά και μένει στον Γέρακα των Αθηνών από την ηλικία των 5. Από τα 14 του χρόνια και μέχρι τα 18 δούλευε στα δύσκολα και απαιτητικά περιβάλλοντα των αρτοποιείων και των ζαχαροπλαστείων. Έχει σπουδάσει Νοσηλευτική στο Τ.Ε.Ι . Ηπείρου από το οποίο αποφοίτησε αριστούχος και από τα 22 του χρόνια εργάζεται ως Αποκλειστικός Νοσοκόμος, παράλληλα με τις σπουδές του, σε γνωστό Νοσηλευτικό Ίδρυμα της Αθήνας και προσφέρει υπηρεσίες Υγείας και Νοσηλευτικής Φροντίδας κατ’οίκον μέχρι σήμερα και θα συνεχίσει μέχρι το απώτερο μέλλον.
Στα παιδικά του χρόνια, παράλληλα με την εργασία του ως βοηθός αρτοποιού, παθιαζόταν και ασχολιόταν με τη συγγραφή και το σχεδιασμό του δικού του κόμικ με θέμα έναν νεαρό εσώκλειστο μαθητή με μυστηριώδες παρελθόν που αφιερώνει τις νύχτες του στο να πολεμάει το κακό και το άδικο. Αυτές οι ιστορίες, θα κυκλοφορήσουν ως μυθιστόρημα στο μέλλον από τις Εκδόσεις Ανάτυπο.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών της στρατιωτικής του θητείας ξεκίνησε τη συγγραφή του μυθιστορήματος Επιστημονικής Φαντασίας , Ο Πλανήτης Του Χαμένου Παραδείσου και το ολοκλήρωσε κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων στα Ιωάννινα. Κυκλοφορεί, εδώ και αρκετό καιρό από τις Εκδόσεις Andy’s Publishers. Θα επανακυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Ανάτυπο στο μέλλον.
Στόχος του είναι η δημιουργία μιας σειράς από μυθιστορήματα Επιστημονικής Φαντασίας/ Φαντασίας, προσαρμοσμένα στην ελληνική πραγματικότητα. Ορκισμένος εραστής της ΕΦ γενικότερα, έχει διαβάσει πολλά μυθιστορήματα και δηλώνει μεγάλος θαυμαστής του Άρθουρ Κλάρκ και του Κάρλ Σέηγκαν καθώς και πολλών συγγραφέων κόμικς με προεξέχουσα μορφή αυτή του Άλαν Μούρ. Λατρεύει επίσης το Star Trek (όλες τις εκδοχές του), τον Πόλεμο των Άστρων, τα ανιμέ και τον γνωστό σούπερ ήρωα, Spider-Man.
Η Νηρηίδα, η Θλιμμένη Πριγκίπισσα ήρθε στα όνειρά του εντελώς απρόοπτα. Γοητευμένος από την αγνότητα του χαρακτήρα της, σας τη παρουσιάζει με πολλή αγάπη και σεβασμό.
Ήρωες στη ζωή του ήταν, και θα είναι για πάντα, η μητέρα του και ο αδελφός του.
Για το Love Book Diary
Παρασκευή Παρίσση
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου