ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ: ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ

ΕΛΕΝΗ ΗΛΙΑΔΟΥ-ΠΟΛΥΚΑΡΠΙΔΗ: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΙΣΣΗ

Έχω την χαρά να φιλοξενώ στο LOVE BOOK DIARY την συγγραφέα Ελένη Ηλιάδου-Πολυκαρπίδη με αφορμή το βιβλίο της Ποτέ μην τα Παρατάς που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εκδόσεις Θύρα

Καλώς ήρθατε κ. Ελένη Ηλιάδου-Πολυκαρπίδη στο Love book diary.

Πρέπει να τολμάς, να κάνεις αυτή την χάρη στον εαυτό σου. Να του αφήσεις χώρο, να μπορεί ν΄ αναπνεύσει. 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Διαβάζοντας το βιβλίο Ποτέ μην τα παρατάς ταξίδεψα στον κόσμο των παιδιών με συνεπιβάτες τις κόρες μου και φυσικά είχαμε μαζί τον Λευτεράκη. Θα μπορούσατε να μας πείτε λίγα λόγια για εσάς? Ποιος είναι ό άνθρωπος πίσω από αυτό το υπέροχο βιβλίο?

Μεγάλωσα στο Κιλκίς, σε υπερπολύτεκνη οικογένεια, με άλλα πέντε αδέρφια. Είμαι η δεύτερη από τους έξι και από μικρή ανέλαβα ευθύνες –όπως συνηθίζεται στις πολυμελείς οικογένειες. Μου άρεσε να βλέπω τους γονείς μου να διαβάζουν, πράγμα που έκαναν καθημερινά. Έτσι μεγάλωσα, με τέτοια ερεθίσματα και εικόνες.
 Ο πατέρας μου, συνταξιούχος δάσκαλος φρόντισε να έχουμε πληθώρα βιβλίων, ανά ηλικία κι έτσι ποτέ δεν έπληττα. Πάντα υπήρχε κάτι νέο να διαβάσω! Αυτό που θυμάμαι καλά, είναι ότι μου άρεσε πολύ να «κάνω τη δασκάλα» στα μικρότερα αδέρφια μου. Μου άρεσε να αφηγούμαι ιστορίες που επινοούσα εγώ και να έχω ακροατές μικρά παιδιά –όχι μόνο τ’ αδέρφια μου, αλλά και γειτονόπουλα. Τα καλοκαίρια, η αυλή στο σπίτι της γιαγιάς ήταν ο ιδανικότερος χώρος!
 Σπούδασα επίσης μουσική στο Πολυάνειο Ωδείο του Κιλκίς και στο Δημοτικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Σπούδασα στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και πλέον ζω στη Χαλκίδα με την οικογένειά μου. Είμαι δασκάλα στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και έχω δύο παιδιά.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αν διαβάσει κάποιος το βιογραφικό σας θα δει, ότι η μεγάλη σας αγάπη είναι η συγγραφή και το διάβασμα. Πως όμως πήρατε την απόφαση για την έκδοση του βιβλίου Ποτέ μην τα παρατάς?

Έγραφα από μικρή. Έγραψα θεατρικά για τους μαθητές μου και κείμενα για γιορτές. Το θέμα του συγκεκριμένου βιβλίου το είχα στο μυαλό μου εδώ και πολύ καιρό, χρόνια πριν… Πολλοί ήρωες, στις δοκιμές μου, πέρασαν από τη θέση του Λευτέρη και πολλοί δάσκαλοι από τη θέση του κυρίου Άγγελου. Όμως, τελικά, οι δύο ήρωες τελειοποιήθηκαν στο διήγημά μου αυτό.
Ξεκίνησα να το γράφω και κάποια στιγμή έμαθα από την αδερφή μου, τη Μαρία ( https://kokkinikamelia.gr/ ) για τον Ε’ Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Διηγήματος «Στέλιος Ξεφλούδας» με θέμα ¨Το σχολείο¨. Αποφάσισα να το στείλω και βραβεύτηκε. Τελικά, ο εκδοτικός, με τον οποίο ήμασταν σε συζητήσεις για κάτι άλλο, θέλησε να το εκδώσει. Την εικονογράφηση την ανέλαβε η Τέτη Σώλου ( https://tetysolou.blogspot.com/2018/10/blog-post.html ), με την οποία απογείωσε το κείμενο κυριολεκτικά και, έτσι βγήκε αυτό το υπέροχο βιβλίο!

ΕΡΩΤΗΣΗ: Από τις πρώτες σελίδες είναι σαφές οι αναφορές σας για το bullying. Πείτε μας λίγο την άποψη σας ως εκπαιδευτικός και μητέρα δυο παιδιών?

Τα παιδιά κάνουν ό, τι βλέπουν… Δυστυχώς, οι εικόνες που έχουν από τη σύγχρονη πραγματικότητα είναι στην πλειοψηφία τους βίαιες και ακραίες. Υπάρχουν, φυσικά και οι υγιείς φωνές, αλλά δυστυχώς πολλές φορές επισκιάζονται. Ομολογώ ότι τον τελευταίο καιρό, με όλα αυτά τα περιστατικά bullying και ενδοσχολικής βίας, αναρωτιέμαι τι δεν κάνουμε καλά εμείς, οι ενήλικες, γιατί δεν μπορεί… κάτι δεν κάνουμε σωστά! Δίνουμε εμείς τα πρότυπα που θέλουμε να ακολουθήσουν τα παιδιά μας;
Όταν το παιδί βρίσκεται σε περιβάλλον που κοροϊδεύει, απαξιώνει, εκμεταλλεύεται, χτυπάει ή ακόμα και σκοτώνει τον αδύναμο, τον διαφορετικό, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι τα ίδια και ακόμα χειρότερα θα κάνει και το ίδιο μεγαλώνοντας… Οφείλουμε εμείς οι ίδιοι να γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον κόσμο. Τα παιδιά μιμούνται συμπεριφορές.

Τα έχω αναφέρει και θα επαναλάβω τα λόγια του Αμερικανόυ φιλοσόφου, Ραλφ Γουάλντο Έμερσον (1803-1884) : «Αυτό που είσαι μου φωνάζει τόσο δυνατά, που δεν μπορώ ν’ ακούσω λέξη απ’ όσα λες».

Από την βράβευση του Διηγήματος

ΕΡΩΤΗΣΗ: Το βιβλίο σας είναι ένα ανάγνωσμα για κάθε ηλικία. Τι πιστεύεται ότι το κάνει διαφορετικό για να το προτιμήσει το αναγνωστικό κοινό?

Το βιβλίο αυτό, είναι ξεχωριστό γιατί οι ήρωες του είναι άνθρωποι που συναντάμε κάθε μέρα. Ποιος δεν έχει στο κοντινό του περιβάλλον κάποιον αδύναμο, φοβισμένο, διστακτικό, δυσκολεμένο άνθρωπο οικείο του, όπως είναι ο Λευτέρης; Κι ακόμα περισσότερο, ποιος από εμάς δεν βρέθηκε ΠΟΤΕ σε αυτήν τη θέση; Να φοβάται, να διστάζει, να μην έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του; Δεν πιστεύω ότι είμαστε άτρωτοι… Όλο και μας συνέβη κάτι τέτοιο, με τον ένα ή τον άλλον τρόπο.

Κι από την άλλη, πόσες φορές έχει συμβεί να γίνουμε ΕΜΕΙΣ οι ίδιοι φύλακας άγγελος για κάποιον άλλον άνθρωπο, όπως ο κύριος Άγγελος για τον Λευτέρη, έστω κι αν εκείνη την ώρα δεν το καταλάβαμε; Όπως χρειαζόμαστε τους άλλους για να μας βοηθήσουν στα δύσκολα, έτσι μπορεί κι εμείς να γίνουμε βοηθοί τους στα δύσκολα.

Μέσα σ’ αυτούς τους ήρωες, λοιπόν, πιστεύω ότι όλοι μας βρίσκουμε κομμάτια του εαυτού μας… Ταυτιζόμαστε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Κι αυτό ακριβώς είναι που κάνει το βιβλίο ξεχωριστό. Οι ήρωες του είναι κομμάτια του εαυτού μας, για τον καθένα ξεχωριστά!

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πόσο σημαντική είναι η ανάγνωση βιβλίων στα παιδιά? Πιστεύεται ότι ισχύει ότι τα παιδιά γίνονται πιο έξυπνα?

''Αν θέλετε το παιδί σας να γίνει έξυπνο, διαβάστε του παραμύθια. Αν θέλετε να γίνει πιο έξυπνο, διαβάστε του περισσότερα παραμύθια" (Albert Einstein).

Αυτή η φράση τα λέει όλα. Πόσο ωφελεί η ανάγνωση βιβλίων, αλήθεια! Αρκεί να σκεφτούμε πόσες διαφορετικές ζωές και σε πόσα διαφορετικά μέρη μπορούμε να ταξιδέψουμε, πραγματικά ή φανταστικά! Πόσες ζωές μπορούμε να ζήσουμε μέσα από τα μάτια των ηρώων, σε κάθε βιβλίο… Επομένως, πόσα συναισθήματα μας δίνεται η δυνατότητα να βιώσουμε, που σε καμία άλλη περίπτωση δε θα είχαμε αυτήν την ευκαιρία. Σε τι ωφελεί αυτό; Στην καλλιέργεια της ενσυναίσθησης, βέβαια! Τη θεωρώ μία από τις σημαντικότερες δεξιότητες ζωής, την ενσυναίσθηση. Είναι η ικανότητα να μπαίνουμε στη θέση του άλλου και να κατανοούμε τα συναισθήματά του. Φανταστείτε να είχαν ενσυναίσθηση όσοι εμπλέκονται σε διαμάχες στο ρόλο του θύτη… Πόσα γεγονότα θα είχαν εξελιχθεί διαφορετικά! Αδιαμφισβήτητα, δε θα μπορούσαμε να μη λάβουμε υπόψη μας την καλλιέργεια της γλώσσας. Πόσο πολύ εμπλουτίζεται το λεξιλόγιο του παιδιού και πόσες καινούριες φράσεις και χρήσεις της γλώσσας μας γνωρίζει. Είναι ένας ωραίος τρόπος για να εξασκείται η μνήμη μας και να οξύνεται η κριτική μας ικανότητα.

Και κάτι που λέω και στους γονείς στο σχολείο: το βράδυ, αφού τελειώσετε τη ρουτίνα του ύπνου (φαγητό, γάλα, πλύσιμο δοντιών, πιτζάμες), καθίστε με το παιδί σας και διαβάστε ένα βιβλίο-όποιο θέλει. Αυτή είναι η ώρα που θα σας πει ό, τι δε σας έχει πει όλη την ημέρα! Με τι χάρηκε στο σχολείο, τι τον/την θύμωσε, με τι τρόμαξε, με ποιον/ποια τσακώθηκε, ακόμα και τις ζαβολιές που έκανε (αν σας εμπιστεύεται αρκετά)! Είναι απίστευτο το πόσο μπορεί να χαλαρώσει ένα παιδί με ένα βιβλίο μπροστά του και ένα οικείο πρόσωπο να του διαβάζει… Ακόμα κι όταν τα παιδιά κατακτούν τη δεξιότητα της ανάγνωσης, έχει άλλη χάρη το ανάγνωσμα από τη μαμά/τον μπαμπά/τον παππού/τη γιαγιά. Να μην το αρνούμαστε. Το παιδί πάντα το θέλει… Είναι και αυτός ένας τρόπος να ισχυροποιηθεί ο δεσμός μας με το παιδί μας και, φυσικά, να αναπτύξει τη σκέψη του!

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια είναι τα μελλοντικά λογοτεχνικά σας σχέδια και τι να περιμένουν οι μικροί αναγνώστες από εδώ και πέρα?

Ελπίζω το καράβι που άρχισε να πλέει στη θάλασσα της συγγραφής, να συναντήσει κι άλλα πελάγη-άγνωστα- προς το παρόν, για εμένα… Η παιδική λογοτεχνία είναι κάτι που υπηρετώ, χωρίς απαραίτητα να το έχω επιλέξει.. Μάλλον αυτή επέλεξε εμένα… Ό, τι γράφω, στο τέλος, που το ελέγχω, προορίζεται για παιδιά. Τα θέματά μου ανήκουν στον κόσμο του παιδιού και έχουν να κάνουν με χαρές, λύπες, φόβους, λαχτάρες, όνειρα, απώλειες μέσα στον κόσμο των παιδιών. Στη συνέχεια, εύχομαι να βρεθούν κι άλλα θέματα, να γράψω γι’ αυτά και, μακάρι, μέσα από τα βιβλία μου να βοηθήσω, έστω και ένα παιδί, έστω και έναν ενήλικα… Θεού θέλοντος, το ταξίδι αρχίζει…

Για όσους/ες θέλουν να μαθαίνουν νέα μου, με βρίσκουν στην ιστοσελίδα μου ΕΛΕΝΗ ΗΛΙΑΔΟΥ-ΠΟΛΥΚΑΡΠΙΔΗ 

Και στα Κοινωνικά Μέσα Δικτύωσης:

Fb: Ελένη Ηλιάδου- Πολυκαρπίδη

Instagram: elen.iliadou

Κλείνοντας , θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία στο βιβλίο σας!

Ευχαριστώ πολύ, Παρασκευή μου, γι’ αυτή την όμορφη συνέντευξη! Εύχομαι να έχεις υγεία και να δίνεις έναυσμα, ώστε να γνωστοποιούνται ωφέλιμα βιβλία και άνθρωποι που προσφέρουν!

Ελένη Ηλιάδου-Πολυκαρπίδη

Η άποψη μου για το βιβλίο → Ποτέ μην τα παρατάς

ΓΡΑΦΕΙ Η ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΙΣΣΗ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Μόνος του και τελευταίος θα μείνει ο Λευτέρης και σε αυτήν την εκδρομή. Κανείς από τους συμμαθητές του δεν θα τον περιμένει. Μάταια προσπαθεί κουτσαίνοντας να τους φτάσει, όπως πάντα... Είναι θλιμμένος, γιατί τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει!

Μήπως, όμως, ο κύριος Άγγελος έχει να πει κάτι ξεχωριστό στον απογοητευμένο Λευτέρη;

Μήπως ο δάσκαλος θα τον βοηθήσει να πιστέψει στον εαυτό του και ποτέ να μην τα παρατάει;

Μια γλυκιά ιστορία, γεμάτη ελπίδα... Γιατί η ζωή κρύβει όμορφες εκπλήξεις για όσους τολμούν και προσπαθούν! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Λεπτομέρειες

ISBN13	9786185404017
Εκδότης	ΘΥΡΑ
Χρονολογία Έκδοσης	01 2019
Αριθμός σελίδων	52
Διαστάσεις	26x20
Προτεινόμενες ηλικίες	6-9 ετών
Επιμέλεια	ΣΤΑΥΡΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ
Εικονογράφηση	ΣΩΛΟΥ ΤΕΤΗ

Εύχομαι να απολαύσετε την συζήτηση μας!

Παρασκευή Παρίσση