ΕΥΤΟΠΙΑ Τα χρόνια του μανιφέστου Βιβλιο Πρώτο

Η Ευτοπία Τα χρόνια του μανιφέστου είναι ένα βιβλίο, το οποίο ανήκει στην κατηγορία της Λογοτεχνίας του δυστοπικού, με έντονο κοινωνικό – πολιτικό χαρακτήρα που μέσα από την πλοκή του σε ταρακουνά τόσο πολύ , σου δίνει γροθιά στο στομάχι και ο πόνος που δημιουργείτε βγαίνει με ένα αναστεναγμό μέσα από τα χείλι σου. Αυτό το βιβλίο είναι για όλους εμάς που βλέπουμε την ζωή μας να περνάει μπροστά από τα μάτια μας και δεν κάνουμε τίποτα για όλα αυτά τα έργα που παίζονται για εμάς χωρίς εμάς. Όχι μόνο δεν κάνουμε τίποτα αλλά από τον φόβο μας έχουμε κλειδωθεί, είτε  ηθελημένα είτε όχι στο φρούριο μας και προσπαθούμε να είμαστε εμείς καλά και ούτε μας νοιάζει για τους άλλους, αν και ο λαός το λέει καθαρά αν καεί το σπίτι του γείτονα σίγουρα θα έρθει και η φωτιά και στο δικό σου.

ΓΡΑΦΕΙ Η ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΙΣΣΗ

Συνήθως φυτεύεις σπόρους στο χωράφι , το περιποιείσαι ανάλογα με τις ανάγκες που έχεις και περιμένεις να πάρεις την παραγωγή σου. Έτσι γίνεται και με τις κυβερνήσεις και δεν θα στηριχθώ σε σενάρια συνωμοσίας και ούτε με ενδιαφέρουν ,αλλά μπορώ να πω ελεύθερα πλέον ότι αυτά που θερίζουμε τώρα έχουν σπαρθεί πάνω από 30 χρόνια  και αυτά που θα θερίσουμε εμείς για τα παιδιά μας φυτεύονται τώρα στην Ελλάδα της κρίσης και των μεγάλων αλλαγών και θα τα δούμε τα επόμενα χρόνια. Ο κόσμος εκπαιδεύεται για να προσαρμοστεί στις μεγάλες αλλαγές όσο πιο αναίμακτα γίνεται, και αυτό γίνεται πλέον με τον φόβο που φυτρώνει και ριζώνει μέσα του. Το χωράφι πρέπει να είναι γόνιμο για αυτό καλλιεργείται καθημερινά, αθόρυβα, με τέτοιο τρόπο που όλα θα παρουσιαστούν όμορφα και φυσιολογικά … το αναγκαίο κακό δυστυχώς και το κοινωνικά αποδεκτό. Έτσι και αλλιώς φίλοι μου πρώτα παγιώνεται μία κατάσταση, μετά νομιμοποιείται και μετά γίνεται συνήθεια.

Η γενιά μας είναι ιστορικά αναλφάβητοι όσα πτυχία και να έχουμε, είμαστε γενιά χωρίς μνήμες, υπάρχει κρίση παντού, ηθική, κοινωνική, οικονομική. Κρίση, κρίση, κρίση , στις αξίες, στον πολιτισμό , στην υγεία, στην εκπαίδευση, παντού με όποια σειρά και να τα βάλετε θα είναι το αποτέλεσμα μιας μαθηματικής εξίσωσης από αυτούς που εξουσιάζουν όλων τον κόσμο και με τον άσσο στο χέρι που λέγεται παγκοσμιοποίηση κατευθύνουν μάζες λαών ,όπως ο βοσκός τα πρόβατα που έχει βάλει και κουδούνια στον λαιμό τους , για να ξέρει που βρίσκονται κάθε στιγμή. Τα πρόβατα είμαστε εμείς που φοβόμαστε πλέον και την σκιά μας, είμαστε απελπισμένοι αλλά το πιο σημαντικό αδιάφοροι πλέον και αυτό γιατί σιγοβράζουμε στο καζάνι μας σιγά σιγά και το ζεστό νερό αντί να μας κάνει να τσιρίζουμε μας αποκοιμίζει στην θαλπωρή του και το θεωρούμε φυσιολογικό.

Και ποιοι θα αντιδράσουν ; Αυτοί που βράζουν από το άδικο, αυτοί που χάνουν τα πάντα, που τα προβλήματα τους έχουν ξεπεράσει τα όρια τους, αυτοί θα αντιδράσουν όλοι οι άλλοι είναι βολεμένοι σε μία κατάσταση και ούτε αντιδρούν μόνο βλέπουν από το χαζοκούτι την ζωή να περνάει σαν κινηματογραφική ταινία που έχει διαλλείματα για διαφημίσεις. Κλεισμένοι και προστατευμένοι στον μικρόκοσμό τους. Άνθρωποι χωρίς παρελθόν , χωρίς παρόν και σίγουρα χωρίς μέλλον. Θα μπορούσα να πω ότι είμαστε σαν τα πουλιά που πετάνε μέσα σε κλειστούς χώρους , όσο και να κουνάμε τις φτερούγες μας μένουμε στάσιμοι.

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΩΤΟ

Όταν πήρα το βιβλίο στα χέρια μου δυο πράγματα μου έκαναν εντύπωση ο τίτλος και το εξώφυλλο . Ευτοπία ; τι σημαίνει αυτή η λέξη άραγε σκέφτηκα και τι είναι αυτοί οι άντρες οι μαυροφορεμένοι στο χρυσό κλουβί που αιωρείται στον ουρανό; Όμως όταν ξεκίνησα να διαβάζω την ιστορία του βιβλίου που η πλοκή του διαδραματίζεται το 2057 μέσα από τα μάτια και τις σκέψεις των μελών μιας οικογένειας έγινα μάρτυρας της κοινωνικής- πολιτικής πραγματικότητας …. Του μανιφέστου, που για εμένα σημαίνει, εξουσία, κέρδος, εκμετάλλευση! Θεέ μου πόσο τρομερό είναι όλο αυτό το παιχνίδι που παίζεται στην σκακιέρα της ανθρωπότητας με πιόνια τους πολίτες κάθε χώρας για να επιτευχθούν οι στόχοι των λίγων. Είναι τρομερό!!! Που είναι οι ανθρώπινες αξίες;

Ο αναγνώστης βιώνει την κατάσταση που επικρατεί, αφού και ο ίδιος την ζει τώρα στο δικό του παρόν, μέσα από την ιστορία και την εξέλιξη μιας οικογένειας, η οποία αποτελείται από διαφορετικούς χαρακτήρες που μπορεί να μην ταυτίζεσαι με όλους αλλά τους συμπαθείς , ίσως επειδή είναι πολύ οικείοι ακόμα και οι πιο απόμακροι. Μέσα από τις συναναστροφές τους, τις δουλειές τους, τα προβλήματα τους, τις σκέψεις τους συνειδητοποιείς την δύσκολη εποχή που βιώνουν, αλλά το σημαντικότερο ότι αλλάζουν , μεταμορφώνονται  σαν την πεταλούδα και βγαίνουν από τα κουκούλια τους για να αγωνιστούν. Σταματάνε να θέλουν την ασφαλή υποταγή και επιδιώκουν την ελευθερία τους και την αξιοπρέπεια τους …. Τι πιο ανθρώπινο! Ξυπνάνε από τον λήθαργο τους και τρομάζουν στην ιδέα ότι είναι σαν τα κουρδιστά παιχνίδια που έχουν τα μωρά ! Δεν ξέρω αν τα καταφέρουν γιατί η ιστορία μας συνεχίζεται και έχω μεγάλη περιέργεια να διαβάσω τι θα γίνει μετά….. πιστέψτε με !Τα χρόνια του Μανιφέστου είναι το πρώτο βιβλίο της τριλογίας και φαντάζομαι τι έχει να γίνει μετά με το δεύτερο και το τρίτο.

Θα ήθελα όμως να σας πω ότι μέσα από απλή, μεστή, κινηματογραφική και τεκμηριωμένη γραφή η συγγραφέας περνάει ένα πολύ σημαντικό μήνυμα ότι από τα συντρίμμια μπορεί να γεννηθεί ένας νέος κόσμος, αρκεί να αφυπνιστούμε και να δραστηριοποιηθούμε !

Όμως για σκέψου, αδερφέ, που ζούμε τώρα. Τώρα ζούμε σε μία δυστοπία .Ζούμε σε μία κοινωνία απόλυτης δυστυχίας και σκότους. Αν υπάρχει δυστοπία , τότε γιατί να μην υπάρχει κι ευτοπία; Αν υπάρχει σκοτάδι, υπάρχει και φως.

Η σελίδα του βιβλίου: ΕΥΤΟΠΙΑ Τα χρόνια του μανιφέστου

Συγγραφέας : Άννη Παπαθεοδώρου

Εκδόσεις: Άνεμος εκδοτική

Να το απολαύσετε !!!

Παρασκευή Παρίσση.