ΝΑΤΑΣΣΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ & ΧΑΡΑ ΧΡΥΣΑΦΗ

ΝΑΤΑΣΣΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ & ΧΑΡΑ ΧΡΥΣΑΦΗ: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΙΣΣΗ

Έχω την χαρά να φιλοξενώ στο Love Book Diary τις συγγραφείς Νατάσσα Καραμανλή και Χαρά Χρυσάφη με αφορμή το βιβλίο '' Τα σ' αγαπώ πεθαίνουν στην αγχόνη'' που κυκλοφορεί από Εκδόσεις Grotesque

Καλώς ήρθατε στο Love Book Diary !

ΕΡΩΤΗΣΗ :Αρχικά θα ήθελα να μας πείτε πως ήταν αυτό το λογοτεχνικό ταξίδι της συγγραφής , από την στιγμή της σύλληψης της ιδέας, μέχρι οι αναγνώστες να το πάρουν στα χέρια τους;

Νατάσσα Καραμανλή:  Μια μαγική περιήγηση δίχως πυξίδα, δίχως χάρτες και σαφή προορισμό. Ήταν μια εμπειρία μοναδική, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Με τις αναποδιές, τα εμπόδια, τα ευτράπελα, αλλά και ξέχειλη από την ηδονή της συγγραφής.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Το βιβλίο έχει ένα ιδιαίτερο εξώφυλλο που νιώθεις σαν να σταμάτησε ο χρόνος. Θα ήθελα να μου πείτε την δική σας άποψη.

Χαρά Χρυσάφη:  Ένα καλαίσθητο εξώφυλλο είναι η πρώτη εικόνα του βιβλίου. Γι’ αυτό δώσαμε μεγάλη προσοχή και καταλήξαμε σ’ αυτό το υπέροχο εξώφυλλο, το οποίο δημιούργησε ο Γιώργος Δερνίκας. Όντως προμηνύεται ο σταματημένος χρόνος. Εκεί που ο έρωτας παγώνει όταν δυο ερωτευμένοι συναντιούνται.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τα σ` αγαπώ πεθαίνουν στην αγχόνη τελικά ; Ποια είναι η άποψη σας ; Είναι οι πληγές που αφήνει ο έρωτας;

Νατάσσα Καραμανλή:  Οι πληγές, τα καρφιά, τα σημάδια, αυτά αποτελούν τον βρόγχο κάθε αγχόνης που στραγγαλίζει τον έρωτα. Εκούσια ή ακούσια, ερήμην μας κάποιες φορές, όμως οι αγχόνες βρίσκονται πάντα εκεί, καθώς τις κουβαλάμε μέσα μας. Εμείς τοποθετούμε τον έρωτα στο ικρίωμα.

ΝΑΤΑΣΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι είναι η συγγραφή για εσάς και πότε ξεκίνησε αυτό το ταξίδι;

Χαρά Χρυσάφη: Το δικό μου ταξίδι ξεκίνησε το 2014. Δεν έγραφα συχνά. Δεν κρατούσα ημερολόγιο, μονάχα σημείωνα πολύ λίγες σκόρπιες σκέψεις. Η συγγραφή είναι ένα είδος αυτοκάθαρσης, όπως άλλωστε είναι και κάθε μορφή τέχνης. Είναι η μετάβαση ενός χαοτικού ασυνείδητου σε κάτι συγκεκριμένο. Είναι η αποτύπωση των στιγμών στο χαρτί. Είναι το δακτυλικό αποτύπωμα μιας χρόνιας παρατήρησης του κόσμου γύρω μας. Είναι όλα τα συναισθήματα που ψάχνουν ένα καταφύγιο για να μείνουν παρέα με τις λέξεις. Η συγγραφή είναι μια διαδικασία που επιβάλλεται να διέπεται από αλήθεια, για να μπορεί να είναι λυτρωτική.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι είναι η ανάγνωση για εσάς ; Θεωρείτε ότι οι συγγραφείς πρέπει να είναι πρώτα αναγνώστες;

Νατάσσα Καραμανλή:  Η ανάγνωση είναι η μόνη σωτήρια λέμβος μας. Μονάχα εκεί δεν κινδυνεύουμε.  Είναι ένα ολόκληρο σύμπαν, το μοναδικό που έχει την ικανότητα να μεταμορφώνεται, να εναλλάσσεται, να αναδιπλώνεται κατά τις επιθυμίες μας και να χωρά στα χέρια μας. Και το σημαντικότερο, να μας χωρά όλους. Προσωπικά δεν πιστεύω πως μπορεί να υπάρξει συγγραφή δίχως ανάγνωση. Το να προσδοκεί κάποιος να γράψει χωρίς να έχει εξασκηθεί στην διαδικασία της ανάγνωσης, μόνο ως αστείο μπορώ να το εκλάβω. Και δη, κακόγουστο.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο έρωτας είναι έκφραση  πόθου της σάρκας και της ψυχής. Για να εκφράσει τόσο όμορφα λόγια σε μία επιστολή ένας ερωτευμένος, πρέπει το πάθος του να τον έχει κυριεύσει; Θεωρείτε ότι λέγονται μεγαλύτερες αλήθειες όταν το χέρι παίρνει την πένα και η καρδιά προστάξει τις λέξεις; Υπάρχει η λογική σε όλο αυτό;

Χαρά Χρυσάφη:  Λένε πως όλοι οι καλλιτέχνες διέπονται από πάθος. Αυτό τους οδηγεί στο να δημιουργήσουν από καρδιάς αληθινή τέχνη. Εξάλλου η τέχνη, για να θεωρείται τέχνη πρέπει να έχει ψυχή και μεράκι, πρέπει το αίμα να ρέει καυτό στις φλέβες. Έτσι και στην περίπτωση της συγγραφής. Δεν ξέρω αν ο πόθος πρέπει να σε κυριεύει, θα πω καλύτερα πως σίγουρα οφείλει να σε κινητοποιεί. Θα πρέπει να είναι μια σπίθα που θα βάλει φωτιά στο χέρι σου για να βάλεις τις λέξεις στη σωστή σειρά και με το κατάλληλο συναίσθημα. Όσον αφορά τις αλήθειες ο καθένας βρίσκει έναν δικό του τρόπο να τις εκφράσει. Άλλος είναι καλός στο να τις λέει, άλλος στο να τις γράφει. Το ζήτημα είναι να μένει κανείς στις αλήθειες. Και πείτε μου ποιος λογικός σήμερα θέλει την αλήθεια; Μονάχα οι τρελοί και οι ερωτευμένοι σπάνε το κεφάλι τους για να τη βρουν.

 Τα σ'αγαπώ πεθαίνουν στην αγχόνη

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο Τζέημς είναι ένα αλαζονικό, αναποφάσιστο άτομο μέσης ηλικίας αλλά είναι ένας λεπτολόγος της πένας , άκρως ποιητικός. Η Σιμόν είναι τολμηρή, καυστική, απαιτεί τα θέλω της και είναι νεαρά. Δύο τελείως διαφορετικοί άνθρωποι ερωτεύτηκαν σφόδρα. Θα ήθελα να μας πείτε δυο λόγια για τους ήρωες σας και πως ένας τέτοιος έρωτας παλεύει με τον χρόνο;

Νατάσσα Καραμανλή:  Ο Τζέιμς είναι ένα αρσενικό παλαιάς κοπής, το οποίο βάλλεται αίφνης από έναν έρωτα απρόσμενο, όσο κι επικίνδυνο για το καταστροφικό του πείσμα και την αλαζονεία του. Οι ροπές μεταξύ τους είναι αντίθετες, όχι μόνο λόγω της ηλικιακής διαφοράς και των συμβάσεων που διέπουν τη σχέση, αλλά και εξαιτίας του «ασυμβίβαστου» των χαρακτήρων τους. Ουσιαστικά, η μόνη «κόλλα» μεταξύ τους είναι ο έρωτας. Το μοναδικό στέρεο στήριγμα. Και δεν παλεύουν μόνο με τον χρόνο, αλλά με ό,τι τους καθορίζει μέσα στη δίνη που βιώνουν. Η Σιμόν «γεννά» υπομονή επειδή έχει χρόνο να εξαντλήσει, ενώ ο Τζέιμς πολτοποιεί τις ανοχές της, επειδή το δικό του ρολόι μοιάζει ραγισμένο. Πρόκειται για ένα περίπλοκο δίπολο. Οι δυο χαρακτήρες, αν δεν ήταν τρελά ερωτευμένοι, θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι ο ένας ο δήμιος του άλλου.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Διαβάζοντας το βιβλίο ένιωσα ότι οι επιστολές ήταν πιο παλιές , θα μπορούσαν να είναι  τον 16 αιώνα αλλά είναι στην δεκαετία του 50’. Πως και διαλέξατε αυτή την δεκαετία;

 Χαρά Χρυσάφη:  Ναι σίγουρα οι επιστολές θα μπορούσαν να είναι γραμμένες και σε μια παλαιότερη εποχή, όμως αποφασίσαμε να τις εντάξουμε στην εποχή του 1950. Μια δεκαετία μεταπολεμική με διάφορες δυσκολίες και περιορισμούς, αλλά και μια εποχή επανένταξης και αναδιάρθρωσης. Είναι μια εποχή που θα μπορούσε να θυμίζει ίσως και την εποχή που διανύουμε, καθότι η ιστορία επαναλαμβάνεται κι οι άνθρωποι που τη φτιάχνουν επίσης. Σίγουρα πάντως ο έρωτας δεν έχει εποχή και οι όποιες συμβάσεις καραδοκούν εναντίον του, στέκουν ανήμπορες μπροστά στο μεγαλείο του.

ΧΑΡΑ ΧΡΥΣΑΦΗ

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο έρωτας ενός άντρα μέσης ηλικίας προς μία νεαρά είναι πιο έντονος πιστεύετε; Τι είναι αυτό που νιώθει και βιώνει από μία νεαρότερη γυναίκα;

Νατάσσα Καραμανλή: Υπάρχει μια αγαπημένη ατάκα  στην ταινία “Moonstruck” του Norman Jewison, στην οποία η Ολυμπία Δουκάκη ρωτά τον συμπρωταγωνιστή της: “Γιατί οι άνδρες (εννοεί τους μεσήλικες) κυνηγούν τις γυναίκες; (υπονοώντας τα κοριτσόπουλα).  Η απάντηση, την οποία τελικά δίνει μόνη της, καθώς ο ερωτώμενος αδυνατεί να απαντήσει, είναι «επειδή φοβούνται τον θάνατο».  Αυτό τρέμει ο Τζέιμς, αλλά κι αυτό τον τρέφει, ο οποίος,  ας μην ξεχνάμε πως δεν είναι πλέον στην πρώτη νιότη ούτε καν στην δεύτερη. Όλοι μας εκλαμβάνουμε τον θάνατο ως την απόλυτη μοναχική κατάσταση μιας αιώνιας ανυπαρξίας. Κι είναι λογικό πως όσο πιο κοντά πλησιάζουμε στο τέλος, τόσο μεγαλύτερος είναι ο φόβος. Κάτω από το πρίσμα αυτού του φόβου όλα γίνονται εντονότερα. Το απόλυτο σκοτάδι του επικείμενου θανάτου του  Τζέιμς ξορκίζεται για λίγο από τον έρωτα για μια νέα και όμορφη γυναίκα. Είναι γεγονός πως ο θάνατος  μας αποσυνδέει από τη ζωή. Ποιος καλύτερος τρόπος λοιπόν, να συνδεθούμε με τη ζωή από τον έρωτα;  Σε τελική ανάλυση, αυτή δεν είναι η προέλευση της ύπαρξής μας;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Μια γυναίκα πολλές φορές ερωτεύεται έναν μεγαλύτερο άντρα λόγω θαυμασμού; Η Σιμόν πιστεύετε ότι πρώτα τον θαύμασε και μετά τον ερωτεύτηκε, γιατί ο Τζέημς ήταν και γνωστός συγγραφέας; Τι ψάχνει μία γυναίκα σε έναν μεγαλύτερο άντρα;

Χαρά Χρυσάφη:  Για να μπορεί να υπάρξει έρωτας πρέπει πρώτα να υπάρξει θαυμασμός. Κι αυτό δεν έχει ηλικία. Ο έρωτας για έναν μεγαλύτερο άντρα συνήθως μεταφράζεται στο συναίσθημα της ασφάλειας. Μια γυναίκα ξεπερνά συνήθως πιο εύκολα το στάδιο του θαυμασμού, γιατί πρωτίστως επιζητά την ασφάλεια. Η Σιμόν βρήκε στο πρόσωπο του Τζέημς έναν ώμο που θα μπορεί να ακουμπήσει, βρήκε ένα καταφύγιο για να μπορεί να διώξει μακριά τους δικούς της φόβους. Η Σιμόν ερωτεύτηκε αυτόν το ιδιότυπο άντρα όχι γιατί ήταν γνωστός συγγραφέας, αλλά γιατί πάντοτε έβρισκε τον τρόπο να την κρατά ζωντανή. Δεν ξέρω ακριβώς τι ψάχνει μια γυναίκα σε έναν μεγαλύτερο άντρα, πάντως η αφοπλιστική, εκνευριστική ειλικρίνεια του Τζέιμς την έκανε να νιώθει ασφαλής.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Έρωτες όπως είναι του Τζέημς και της Σιμόν είναι κοινωνικά αποδεκτοί σήμερα ή πάντα θα υπάρχει ένα κοινωνικό σχόλιο;

Νατάσσα Καραμανλή:  Βιωματικά στη συνείδησή μας κυριαρχεί η θεωρία πως ο άνδρας είναι προτιμότερο να είναι λίγο μεγαλύτερος από τη γυναίκα. Όπως ήταν οι παππούδες μας, οι γονείς μας. Οι εποχές όμως έχουν αλλάξει και τα όποια πρότυπα-μοντέλα ενός επιτυχούς ερωτικού ζεύγους, όπως τα είχαμε συνηθίσει, δεν υφίστανται. Σήμερα παράγοντες όπως η ηλικία ή το κοινωνικό status θεωρούνται παρωχημένες και δεν αποτελούν προϋπόθεση για ένα ιδανικό ταίριασμα. Τα κοινωνικά σχόλια, ωστόσο, ήταν και είναι αναπόφευκτα, καθώς η κοινωνία δεν ωριμάζει στην διάρκεια επώασης μιας αλλαγής. Πρέπει να μεστώσει κάτι μέσα μας, να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός του για να το αποδεχτούμε τόσο, ώστε να μην αντιδρούμε σε αυτό.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχουν προσωπικά στοιχεία του χαρακτήρας σας μέσα στους ήρωες σας; Και αν ναι ποια είναι αυτά;

Νατάσσα Καραμανλή: Φυσικά! «Προίκισα» τον Τζέιμς με το πείσμα μου. Τον εξάντλησα από αυτό, όπως φαντάζομαι πως εξαντλούνται οι γύρω μου από μένα.
Χαρά Χρυσάφη: Η Σιμόν διαθέτει την καυστική ειρωνεία μου, την βιασύνη και την επιμονή μου. Αρετές; Ελαττώματα; Ποιος ξέρει!

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τα βιογραφικά σας είναι πλούσια σε βραβεύσεις από διαγωνισμούς Λογοτεχνίας . Πόσο σημαντικό είναι αυτό για έναν συγγραφέα και τι συναισθήματα του δημιουργούνται;

Νατάσσα Καραμανλή: Είναι πάντα καλοδεχούμενο το γεγονός πως αυτό που κάνεις με κάποιον τρόπο αναγνωρίζεται. Αυτό προσθέτει ακόμα ένα κίνητρο για περισσότερη και σκληρότερη δουλειά. Είναι μια ικανοποίηση, αλλά και μια δέσμευση ταυτόχρονα. 

Χαρά Χρυσάφη: Οι βραβεύσεις εκτός από μια επιβεβαίωση, είναι κι ένας δείκτης για να μπορείς να μετρήσεις τις αδυναμίες, τα λάθη, τις αστοχίες σου και συνεχώς να βελτιώνεσαι. Οι βραβεύσεις πρέπει να έχουν διδακτικό χαρακτήρα και να μην είναι απλώς τρόπαια.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα ήθελα να μας πείτε δυο λόγια για τον μη κερδοσκοπικό σωματείο Το Ράφι της Αγάπης για να μάθουν και οι αναγνώστες μας.

Χαρά Χρυσάφη:  Το Ράφι της Αγάπης με μόλις 4 χρόνια λειτουργίας έχει διανύσει πολύ μεγάλο δρόμο. Είναι τιμή να βρίσκομαι στους κόλπους του. Για όποιον δε γνωρίζει, το Ράφι της Αγάπης έχει στόχο τη δημιουργία βιβλιοθηκών σε χώρους ασθενών με χρόνιες παθήσεις, καθώς και ευπαθών ομάδων. Στη σελίδα μας στο Fb: Το ράφι της αγάπης καθώς και στο Instagram:to_rafi_tis_agapis (Το ράφι της αγάπης), μπορεί να ενημερωθεί ο οποιοσδήποτε για όλες μας τις δράσεις. Φέτος, με τη σύμφωνη γνώμη του διοικητικού συμβουλίου, αποφασίσαμε να πάμε ένα βήμα παραπέρα τις δραστηριότητες μας, πρεσβεύοντας πάντα τον αρχικό μας στόχο. Ένας όμορφος χώρος φτιάχνεται αυτή τη στιγμή στη Θεσσαλονίκη για να στεγάσει την κεντρική μας βιβλιοθήκη, όπου ασθενείς θα μπορούν να δανείζονται τα βιβλία με στόχο την ανάγνωση η οποία βοηθά στη θεραπεία τους. Το να διαβάζεις ένα βιβλίο είναι θησαυρός για την ψυχή. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να επικοινωνήσει στα e-mail μας  torafitisagapi@gmail.com και torafitisagapis.pr@gmail.com καθώς και να γίνει εθελοντής βοηθώντας στις δράσεις μας, να συνδράμει με όποιο τρόπο μπορεί ή να στείλει βιβλία σε ΑΡΙΣΤΗ κατάσταση.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Εκτός από την συγγραφή συμμετέχετε με την πένα σας σε αρκετά Λογοτεχνικά σάιτ, καθώς και σε προσωπικές σελίδες θα ήθελα να μας μιλήσετε λίγο και για αυτό, γιατί θεωρώ ότι ενδιαφέρει τους αναγνώστες.

Νατάσσα Καραμανλή: Το προσωπικό μου ιστολόγιο ονομάζεται soufrazeta και μετρά περίπου 9 χρόνια. Είναι μια καθαρά εξομολογητική καταγραφή στιγμών που είτε με στιγμάτισαν είτε με προκάλεσαν να αντιδράσω. Ωστόσο, έχω καταθέσει κείμενά μου κατά καιρούς σε πολλά λογοτεχνικά ή βιβλιοφιλικά sites. Η γραφή δεν εξαντλείται· κι είναι πολύ όμορφο να σου δίνεται η δυνατότητα να αγγίξεις όλο και περισσότερο κόσμο μέσα από διαφορετικές πλατφόρμες. Είναι μια μορφή γνωριμίας, μια εγκάρδια χειραψία κι είμαι ευγνώμων για τις ευκαιρίες που μου δόθηκαν.

Χαρά Χρυσάφη:  Εδώ και 4 χρόνια διαχειρίζομαι τη σελίδα μου στο Fb:xartopetseta που στόχο έχει να καταγράφονται μηνύματα πάνω σε χαρτοπετσέτες, προωθώντας έτσι ξανά τον πατροπαράδοτο τρόπο του να γράφει κανείς με στυλό ή μολύβι τις σκέψεις του. Επίσης κείμενα μου θα βρείτε στη διαδικτυακή συγγραφική πλατφόρμα Urnovl και ποιήματά μου, στην Εναλλακτική Δράση. Σαφώς στη συγγραφική μου σελίδα στο Fb: Χαρά Χρυσάφη κατά καιρούς ανεβαίνουν  πάσης φύσεως γραφόμενά μου. Όλη η αλληλεπίδραση με τους αναγνώστες δίνει λίγο χρώμα στις δύσκολες μέρες που διανύουμε και νιώθω βαθύτατη χαρά και ευγνωμοσύνη.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι είναι ο έρωτας για εσάς ;

Χαρά Χρυσάφη:  Ο έρωτας είναι εκείνη η στιγμή που νιώθεις πως όλα μπορείς να τα καταφέρεις, χωρίς καμία δεύτερη σκέψη.

 ΕΡΩΤΗΣΗ: Θεωρείται ότι σήμερα έχει χαθεί η μαγεία των επιστολών ή έχει αντικατασταθεί από άλλη μορφή επικοινωνίας;

Νατάσσα Καραμανλή: Δυστυχώς, αυτή η μαγεία έχει χαθεί προ καιρού. Η τεχνολογία βοηθά σε αυτό. Τα social media όσο κι αν μικραίνουν τις αποστάσεις, δεν μεγεθύνουν τις αισθήσεις. Και δεν υπάρχει καμία αίσθηση ικανή να συγκριθεί με την ηδονή μιας επιστολής γραμμένης από το χέρι ενός αγαπημένου προσώπου.

Η άποψη μου για το βιβλίο!

Σας ευχαριστώ θερμά για την συζήτηση μας!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

 ΧΑΡΑ ΧΡΥΣΑΦΗ

Η Χαρά Χρυσάφη γεννήθηκε το 1988 στη Θεσσαλονίκη.

Είναι απόφοιτος του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης(ΑΠΘ).

Ασχολείται με τη θεατρική πράξη καθώς και με το θεατρικό παιχνίδι ως θεραπευτικό μέσο σε παιδιά και άτομα με αναπηρίες. Είναι δημιουργός της σελίδας Xartopetseta που σκοπό έχει να καταγράφονται μηνύματα πάνω σε χαρτοπετσέτες. Αρθρογραφεί στο Urnovl και koukidaki. Είναι διοικητικό μέλος του μη κερδοσκοπικού σωματείου «Το Ράφι της Αγάπης» που δημιουργεί δανειστικές βιβλιοθήκες όπου εμπλέκονται ασθενείς με χρόνιες παθήσεις, προωθώντας την αξία της θεραπευτικής ανάγνωσης.

Κυκλοφορούν

«Ερωτικές Αντιφάσεις» εκδ. Ωρίωνας

Η θεατρική ομάδα «Αμέα και Μη» μετέφερε τις «Ερωτικές Αντιφάσεις» στο σανίδι σε σκηνοθεσία της Ζηνοβίας Κωστελίδου.

«Καταρρίπτεται»-15 θεατρικοί μονόλογοι εκδ. Ωρίωνας

«Αυτό το βιβλίο θα αυτοκαταστραφεί σε 20 λεπτά» εκδ. Ελκυστής
«Τα σ’ αγαπώ πεθαίνουν στην αγχόνη» συν-γραμμένο με τη συγγραφέα Νατάσσα Καραμανλή εκδ. Grotesque

Συμμετοχές-Συλλογικά

-Στων Ιδεών την Πόλη, εκδ. Ωρίωνας

-Γιορτή Ποιητών εκδ. Ωρίωνας

-Μονόλογοι εκδ. τοβιβλίο

-Στα μονοπάτια των λέξεων εκδ Ωρίωνας

-Ανθολόγιο ποιήσεως εκδ. Όστρια

-Ποίηση στις ράγες Θεσσαλονίκη-Κατερίνη, e-book

-Χριστός Γεννάται εκδ. Όστρια

-100+1 Κλειδιά της διπλανής πόρτας εκδ. iTravelPoetry Publications
-Ιστορίες της άνοιξης εκδ. Παράξενες Μέρες

Βραβεύσεις

-Βραβείο στον 30ο διαγωνισμό «Σικελιανά» για το βιβλίο «Ερωτικές Αντιφάσεις».

-Τιμητικό βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα από την Δ.Ε.Ε.Λ στην 34η γιορτή ποιητών

-Α΄  βραβείο για το διήγημα «Το λιοντάρι του Θεού» στο διαγωνισμό της Writecraft.

-Τιμητική Διάκριση για το ποίημα «Είμαι ένα μικρό τραπέζι» από το Σωματείο Λόγου και Τέχνης «Αλκυονίδες»

-Β’ έπαινος για το ποίημα «Έρωτας σε συντήρηση» στον 4ο Πανελλήνιο διαγωνισμό ποίησης 2018 του Αρχείου Ιστορίας & Τέχνης Κοζάνης της Κοβενταρίου Δημοτικής Βιβλιοθήκης

-Β’ βραβείο για το ποίημα «Μήτρα ελληνική» στον διεθνή διαγωνισμό ποίησης με θέμα την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα του ομίλου για την Unesco Πειραιώς και Νήσων σε συνεργασία με τον Ε.Π.Ο.Κ
-Τιμητικός Έπαινος για το ποίημα «Απουσιολόγιο» στον 1ο Διαγωνισμό Ποίησης της Alzheimer Ελλάς
-Βραβείο για το διήγημα «Η άνοιξη μέσα της» στον 4ο Διαγωνισμό Σύντομου Διηγήματος EYELANDS

-Τιμητική Διάκριση για το ποίημα «Σημάδι των καιρών» στον 1^ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης του Συλλόγου Λόγου- Μουσικής-Τέχνης, Λίνος
-Παγκόσμια διάκριση στην ειδική κατηγορία «Poem of the heart» στον 16ο International Poetry and Theatre Competition and Castello di Duino για το ποίημα «Ένα παράθυρο με κόκαλα και αίμα/A window of bones and blood»

-Α’ βραβείο για το θεατρικό μονόπρακτο «Ρακοσυλλέκτης των πόθων» στον Α’ Ομηρικό Λογοτεχνικό Διαγωνισμό «Αιέν αριστεύειν» της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών και του Φιλοτεχνικού Ομίλου Χίου.

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

ΝΑΤΑΣΣΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

Θεσσαλονικιά. Ολίγον θεατρική, ολίγον ποιήτρια, μα πάντα υποταγμένη στις λέξεις. Graduate Minor στο Ohio State University, in Element of  Theatre and Dramatic Literature.

Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης (Μ.Δ.Ε.)  στη Θεατρική Αγωγή από το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο.

Συνεργασίες με τα περιοδικά  SOUL, Αλήθεια της Μακεδονίας, Upgrade και με το ηλεκτρονικό magazino Φυλλάδα (Fylada.gr).

Κείμενα της φιλοξενούνται στο maga.gr, enfo.gr., βιβλιο.net., logografis.gr, vivlionorizontes.com, σε λογοτεχνικά projects (25^η ώρα,  γραμμόφωνο), στο Infobarrel, Hub pages, Spillwords και Letter Pile στα αγγλικά, καθώς και  στο προσωπικό της blog https://soufrazeta.com.

Αντιπρόεδρος του μη κερδοσκοπικού Σωματείου «Το Ράφι της Αγάπης», που δημιουργεί δανειστικές βιβλιοθήκες για άτομα με χρόνιες παθήσεις, προωθώντας την αξία της θεραπευτικής ανάγνωσης. 

Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αντιρευματικού Αγώνα (ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α.), του open think tank foundation «The Open Minds». Μέλος του National Association of Care & Health Support (NACAHS. U.K.)

Βιβλία

- «Το καλοκαίρι στον φάρο» εφηβικό μυθιστόρημα

                                                                                

-«Τέσσερα λεπτά»-Μια ανθολογία flash fiction με αφορμή το ομώνυμο διαδικτυακό της  project.   

                                                                                                                                       

 -«Το μπλουζ της Κυριακής»  &  «Ωτακουστής» (διπλό βιβλίο)

-«Τα σ` αγαπώ πεθαίνουν στην αγχόνη» επιστολικό μυθιστόρημα συν-γραμμένο με την Χαρά Χρυσάφη

Συμμετοχές-Συλλογικά

- «Τρόμος» με το διήγημα «Μην ανοίξεις το βιβλίο»

-«Η ποίηση στις ράγες» e-book, Σύλλογος Φίλων του Βιβλίου

-«Χριστός γεννάται» με το διήγημα «Κόκκινοι σκούφοι»

-«Επί των ανθέων» ποιητικό ανθολόγιο Αντώνη Σαμιωτάκη

Bραβεύσεις

-Α΄ έπαινος Εφηβικού βιβλίου Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς  για το εφηβικό  μυθιστόρημα «Το καλοκαίρι στον φάρο»                                                             

-Α΄ βραβείο θεατρικού μονολόγου, όμιλος για την Unesco Τεχνών, Λόγου κι Επιστημών Ελλάδας για «Το μπλουζ της Κυριακής»

-Γ΄ βραβείο διηγήματος  για το «Μάρτυράς μου το φεγγάρι» στον λογοτεχνικό διαγωνισμό «Λογοτεχνικές πένες 2016»

-Α΄ έπαινος ποίησης από το σωματείο Λόγου και Τέχνης «Αλκυονίδες» για το ποίημα «Καθρέφτης»

-Τιμητική διάκριση συμμετοχής για την εκδήλωση «Ποίηση γένους θηλυκού» από την Ε.Λ.Β.Ε.

-Γ΄ βραβείο ποίησης στον ΣΤ΄ παγκόσμιο ποιητικό διαγωνισμό της Αμφικτυονίας Ελληνισμού για το ποίημα «Κατά τον δαίμονα εαυτού»

-Β' βραβείο ποίησης του Αρχείου Ιστορίας & Τέχνης Κοζάνης υπό την αιγίδα της Κοβενταρίου  Βιβλιοθήκης για το ποίημα «Στερνή μεταλαβιά η αλμύρα»

-Γ΄ βραβείο «Ασημένια Σελίδα»  συγγραφής θεατρικού έργου για το «Φιλί από ζάχαρη»

-Έπαινος στον πρώτο Διαγωνισμό Ποίησης της Alzheimer Ελλάς για το ποίημα «Πρόσωπο στην ομίχλη»

-Τιμητική διάκριση στον πανελλήνιο διαγωνισμό ποίησης του συλλόγου Λόγου, -Μουσικής και Τέχνης «Λίνος» για το ποίημα «Μάτια που τραγουδούν τα blues»

-Β' βραβείο στον 1^ο Πανελλήνιο διαγωνισμό πεζογραφίας «Κέφαλος» για το διήγημα «Όλα έγιναν νερό»

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Η επιστολογραφία ήταν παλαιότερα κυρίαρχο μέσο επικοινωνίας. Στην περίπτωση των διαπροσωπικών σχέσεων πρωταγωνιστούσε, καθώς οι κοινωνικές ή οι πραγματικές αποστάσεις την επέβαλλαν. Η ερωτική αλληλογραφία αποτελούσε το καταφύγιο των εραστών, το καθαρτήριό τους, ακόμα και τον εξομολόγο τους. Η συγκεκριμένη ερωτική επιστολογραφία αφορά σε δύο εντελώς ετερόκλιτα  όσο και δαιδαλώδη πρόσωπα. Από τη μια ο Τζέιμς, ένας εξέχων συγγραφέας με αστραφτερές περγαμηνές και από την άλλη η Σιμόν, μια νέα σουφραζέτα, παθιασμένη με την τέχνη της ζωής. Οι δύο αυτοί χαρακτήρες ρέπουν ταυτόχρονα προς το σκοτάδι και το φως. Ο αλαζόνας Τζέιμς αποτελεί την σταθερά της εποχής του, ενώ η Σιμόν μάχεται για την κατάλυση ενός κατεστημένου που βάλλεται κατά της ισότητας και της  ανεξαρτησίας, όχι μόνο των γυναικών, αλλά και των αξιών της.

ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

«Δεν ξέρω αν έχουν γραφτεί πολλά κείμενα για τον έρωτα με τόση λογοτεχνική μαεστρία. Σίγουρα αυτές οι επιστολές είναι ένα εξαιρετικό δείγμα λογοτεχνικής γραφής».

Αλκυόνη Παπαδάκη

«Η Νατάσσα Καραμανλή γράφει ως Τζέιμς και η Χαρά Χρυσάφη ως Σιμόν. Δύο ρόλοι, δύο φωνές, δύο συγγραφείς, ένα άρτιο αποτέλεσμα». 

Διώνη Δημητριάδου, Κριτικός Βιβλίου 

«Πρωτότυπο μοναδικό πόνημα. Διαβάστε το με βουλιμία, με ανυπομονησία, με χειροκρότημα, με σπαραγμό κρυφό, με χτυποκάρδι (ακόμα) φανερό».

Δρ. Κωνσταντίνος Β. Μπούρας, Ποιητής-Κριτικός

«Επιστολές, ψίθυροι που γιγαντώνονται μέσα από τις φλόγες ενός έρωτα τολμηρού, ενός έρωτα κινηματογραφικού και καθώς ξεφυλλίζεις τις σελίδες οι ψίθυροι γίνονται κραυγές και σε στοιχειώνουν! Άλλωστε ο έρωτας είναι για τους τρελούς. Amantes sunt amentes!»

Σοφία Καζαντζιάν, Ηθοποιός-Γλωσσολόγος

Παρασκευή Παρίσση.